- 3 Kasım 2014
- 295
- 398
-
- Konu Sahibi masaldenizindekucuksal
- #1
evet tekrar ben, hepinize merhaba...
gecen haftalarda size bahsettigim kisiye karsi bir sey hissetmemem sonucu olumsuz karar alarak bitirdik... aslinda su an sadece icimi dokmek istedim, yaralarimi bi nebze olsun anlatip irini akitmak...
eski esimi cok severek evlendim, cok aci cekerek ayrildim, ayrilma sebebim de artik duzelmeyecegini ve mutlu olmayacagimizi anlamis olmamdi...
yalniz gecen hafta bir seyi tokat gibi farkedip şoke oldum... ben o yasadigim buyuk aşka buyuk hasret icindeyim... yasayabilme imkani varken yasatilmayan hayal ve mutluluklar icimde bir yara...
bunu nasil mi anladim? gecen hafta cok halsizdim ve hastaydim hatta, doktora gitmeyi dusunurken birden kendimi şu dusuncede buldum, "eger ciddi bi hastaligim var ise, son gunlerimi onunla (eski esim) gecireyim, belki yasayamadiklarimi yasarim, yasayamasam da onunla olurum" kizlar bu cok aci cok tuhaf degilmi? ayrilmayi ben istedim, pisman da degilim, o halen barismak istiyor ama bugun kapida yatsa istemem asla, cunku asla guvenim yok... kotulukleri hep aklimda... peki bu dusunce nedir boyle? ve o an oyle duygusaldim ki, ciddi bi hastaligim ciksin ister gibi sacmaladim,onunla basbasa bi kac ay yeni evli gbi yasarim diye heyecanlandim, sonra da "ben oldukten sonra o mahfolur, ona bu kotulugu yapamam" dedim... son zamanlar cok karisiktim zaten, biriyle gorusmemin olmasi gecmisin canlanmasi vs... bu da uzerine geldi ve psikolojim adina endise duymaya basladim... bu eski esime ozlem veya ask degil... ama ne? sizlerin fikirlerine ihtiyacim var...gececek mi, yasayan var mi, normal mi?
sevgiler hepinize...
gecen haftalarda size bahsettigim kisiye karsi bir sey hissetmemem sonucu olumsuz karar alarak bitirdik... aslinda su an sadece icimi dokmek istedim, yaralarimi bi nebze olsun anlatip irini akitmak...
eski esimi cok severek evlendim, cok aci cekerek ayrildim, ayrilma sebebim de artik duzelmeyecegini ve mutlu olmayacagimizi anlamis olmamdi...
yalniz gecen hafta bir seyi tokat gibi farkedip şoke oldum... ben o yasadigim buyuk aşka buyuk hasret icindeyim... yasayabilme imkani varken yasatilmayan hayal ve mutluluklar icimde bir yara...
bunu nasil mi anladim? gecen hafta cok halsizdim ve hastaydim hatta, doktora gitmeyi dusunurken birden kendimi şu dusuncede buldum, "eger ciddi bi hastaligim var ise, son gunlerimi onunla (eski esim) gecireyim, belki yasayamadiklarimi yasarim, yasayamasam da onunla olurum" kizlar bu cok aci cok tuhaf degilmi? ayrilmayi ben istedim, pisman da degilim, o halen barismak istiyor ama bugun kapida yatsa istemem asla, cunku asla guvenim yok... kotulukleri hep aklimda... peki bu dusunce nedir boyle? ve o an oyle duygusaldim ki, ciddi bi hastaligim ciksin ister gibi sacmaladim,onunla basbasa bi kac ay yeni evli gbi yasarim diye heyecanlandim, sonra da "ben oldukten sonra o mahfolur, ona bu kotulugu yapamam" dedim... son zamanlar cok karisiktim zaten, biriyle gorusmemin olmasi gecmisin canlanmasi vs... bu da uzerine geldi ve psikolojim adina endise duymaya basladim... bu eski esime ozlem veya ask degil... ama ne? sizlerin fikirlerine ihtiyacim var...gececek mi, yasayan var mi, normal mi?
sevgiler hepinize...