çocukluğumuza dönelim biraz

Cin Ali'nin maceralarını okumayan çok az çocuk vardır herhalde...





Bir zamanlar önlükler siyah kumaştandı.



Şeker Kız Candy


Taş Devri


Bu Televizyon Çok Lükstü


En sevdiğim televizyon programı: "Susam Sokağı"



Tenekeden arabaları unutmak mümkün mü? Karpuz kabuğundan yapardık zaman zaman...

Bir de para çikolatalar vardı. Bunları çok severdik..


Hala en sevdiklerimizden..


Hi-Men vardı...


Ne çok yerdik bu şekerlerden..


Vee eti puf


En çok sevdiğimiz içecekti.

valla ben de çok etkilenerek hazırladım.yaşlanmışız yaaaa

Canım nasıl elvan çekti...sokakta hoplayıp zıpladıktan sonra annnnee bi elvan bi çokoprens parası diye bağırıp dururdum :dance:
Bu dönemleri yaşadığımız için çok şanslıyız,herşey daha tatlıydı,daha masumdu.Hem varlığı,hem yokluğu bilirdik,zenginle fakir arasında böyle bir ayrım yoktu,arkadaşlıklıklar cebindeki parana,giydiklerinin etiketine ,takıldığın mekana göre olmazdı.teknoloji çağı çocukları daha zeki belki ama masumiyetlerini çok çabuk kaybediyorlar..
hatırlatma için tskler canım a.s.

babam hergun etı pufla gelırdı.. üc kardes nasıl beklerdık camda babamı ve eti pufu.. maaş gunlerıde tüpte cıkolatalar vardı.. sarelle gıbı.. ondan alırdı..
gazetemız hürriyetti.. basriyi ve fatoşu okumadan gune baslamazdık..
aksamları seker kızı ailecek beklerdık ama önce anıtkabırde yuruyen askerler ve istıklal marsıyla acılırdı tv..
ağlattınız beni yine yaaaa(

ve en sevdiğim keşke yine olsa ALF