- 14 Şubat 2012
- 6.206
- 8.820
Ben kadına karşı bir baskıdan çok denklik meselesi olduğunu düşünüyorum bu durumun. Aynı şekilde çocuklu bir adamla hiç evlenmemiş çocuksuz bir kadının görüşmesi de tepki çeker çünkü kadının ailesi ve sevenleri arasında.
Ben kadına karşı bir baskıdan çok denklik meselesi olduğunu düşünüyorum bu durumun. Aynı şekilde çocuklu bir adamla hiç evlenmemiş çocuksuz bir kadının görüşmesi de tepki çeker çünkü kadının ailesi ve sevenleri arasında.Selaaaaam güzeller güzeli sevgili kk kadınları
Uzun zaman sonra buraya konu açtıracak bir takım sorulara sahibim.
Arkadaşlar yıllar önce evliliğimi bitirdim, bu evlilikten bir evladım var, kendimi iyi hissettiğim bir dönemde yeni bir ilişki istedim sanırım, oldu sayılmaz ama birisi var, kalbimin ritmini bozan. Bu duyguyu o kadar çok özlemişim ki. Sorun şuuu kiii kendisi bekar hiç evlenmemiş genç sayılacak bir yaşta, aile yapısının beni kabul etmeye müsait olmadığını biliyorum, kendisininde benimle bir ilişkiye cesareti olmadığını seziyorum, dolayısıyla hayatta bazı şeyleri deneyimlemiş bir kadın olarak “ ya amaan üzülmeme değmez “ mantığındayım. Yani ben bu adı olmayan ilişkiyi ileri taşımam taşımamasına da sizlere sorum şu ;
Neden toplumda çocuklu ve boşanmış bir bayana böyle sanki vebalıymış gözüyle bakılıyor, ben bununla her tanıştığım insan da karşılaşacak mıyım ? bana bunu ne olur izah edin
Bunda yadırganacak ne varki bukadar, bende şaşırmanıza şaşırdım.Selaaaaam güzeller güzeli sevgili kk kadınları
Uzun zaman sonra buraya konu açtıracak bir takım sorulara sahibim.
Arkadaşlar yıllar önce evliliğimi bitirdim, bu evlilikten bir evladım var, kendimi iyi hissettiğim bir dönemde yeni bir ilişki istedim sanırım, oldu sayılmaz ama birisi var, kalbimin ritmini bozan. Bu duyguyu o kadar çok özlemişim ki. Sorun şuuu kiii kendisi bekar hiç evlenmemiş genç sayılacak bir yaşta, aile yapısının beni kabul etmeye müsait olmadığını biliyorum, kendisininde benimle bir ilişkiye cesareti olmadığını seziyorum, dolayısıyla hayatta bazı şeyleri deneyimlemiş bir kadın olarak “ ya amaan üzülmeme değmez “ mantığındayım. Yani ben bu adı olmayan ilişkiyi ileri taşımam taşımamasına da sizlere sorum şu ;
Neden toplumda çocuklu ve boşanmış bir bayana böyle sanki vebalıymış gözüyle bakılıyor, ben bununla her tanıştığım insan da karşılaşacak mıyım ? bana bunu ne olur izah edin
Siz evladınızı tabi sorun olarak görmezsiniz çünkü sizin evladınız. Gerçekçi olalım, ne adamlar kendi çocuğundan kaçarken el adamından babalık beklemek fazla iyi niyet. Hiç çocuğu olmamış bir adam sizinle empati kurmakta güçlük çeker, kendisi de çocuklu bir adamın sizi anlaması daha kolay olur.Dönüp ilk yorumunuzu okur musunuz ? Ben olsam evliliğe götürmezdim çocuk sorumluluktur sorumluluk sorundur vs vs aşağılamaya mı çalışıyorsunuz bilmiyorum ama ben evladımı hiç sorun olarak görmedimsonra o olmadı evlilik için öldüğümü felan iddia ettiniz açık arar bir edayla. Bu arada insanların evladına sorun gözüyle bakmadan önce bir kez daha düşünün.
Boşanmayı düşünmüyor mu?Çok yakın arkadaşım 2 çocukluydu ve boşandı. Sonrasında hiç evlenmemiş ve hatta kendisinden 5 yaş küçük bir adamla evlendi. Kadının maddi durumu adamınkini 3 e falan katlar. Evlenirken arkadaşımı adamın ailesinden kimse istemedi ve düğüne dahi gelmediler. Sonuç ne mi ? Adam benim çocuğum da olacak diye tutturdu bir çocukları daha oldu ve şu an berbat durumdalar. Adam arkadaşımın çocuklarını istemiyor. Ev dar geliyor , çocuğumu rahatça sevemiyorum falan demiş. Hatta salonda sevişmek istiyorum onu bile yapamıyoruz falan diyormuş. Evlenirken aklı neredeydi bilinmez. Şimdi arkadaşım b*ka batmış durumda ve çok mutsuz. Keşke evlenmeseydim hiç diyor.
Yani bana göre de asla olmuyor ve olmayacakta.
Çocuksuz kadar rahat mıyız hepimiz? Ben kocamla başbaşa bir kutlama yapmak istesem annemden ablamdan rica ediyorum. Bazen gece yarısı annemi isterim diye tutturuyor. Hadi geri dönüyoruz almaya. Her programı ona göre yapmak zorundayız sonuçta.Arkadaşlarrrr arkadaşlar konu neden evililiğe vardı bilmiyorum tekrar izah ediyorum öyle bir niyetim yok geçin elin adamını ben kendi evladımı düşünüp böyle bir yola çıkmam babalık nedir bilmeyen belli ki bunu hissedemeyecek olan bir insanla neden evladımı yan yana getireyim bu birincisi, ikincisi şunu belirtmek istiyorum, ben eşimden beni aldattığı için boşanmıştım üstelik bunu hamileyken anlayıp çocuğum yeni doğduğu bir zaman diliminde ortaya çıkmıştı, sizce ben oturup şunu mu yapmalıydım “ ya beni bir çocukla kim napsın ben oturayım bir ömür evladımın babasından sevgi dileneyim “ deseydim o zaman boşanmadın tü kaka mı derdi bu toplum bana ? Sizler de farkında olmadan yadırgadığınızın farkında mısınız bilemem, ben kimseye hadi benim çocuğumu kabullensin demiyorum, üstelik boşanmış ve çocuğuna sahip çıkan seven bakımını üstlenen kadınların “ sorunlu “ olarak görülmesini de tabi ki doğru bulmuyorum. Şimdi boşandım, birde çocuğum var diye kimseyi sevmemeli miyim, kimse beni sevmez mi demeliyim ? Bu genellemeyi şunun için yapıyorum yukarı da bir arkadaş şey demiş “ çocuklu adam boşansa bile çocuk kadın da kalıyor, o da hayatına bakıyor “ yanlış yazmadıysam bunun gibi bir şey. Yani boşanmış çocuklu bir insanın bile beni istemeyeceğini mi çıkarmalıyım buradan, benim hayatıma o kadar rahat bakamayacağımı mı ? Yapmayın kızlar, ben kendimi iyi hissetmek için çok uzun zaman harcadım böyle kalıplaşmış aslında bilmeden bir çoğumuzun içinde aklında yatan şeylere de kapılıp kendimi üzmeyi düşünmüyorum, bu demek değildir ki bana toz pembe hayaller kurdurun, öyle bir dünya yok beklentim bu değil, hemcinsiz aynı durumda olabilirdik ne düşünürdünüz kısmına hiç girmeyeceğim bile :)
Hepinizi etikletleyemedim kusura bakmayın hepsini okudum ama teşekkür ederim vakit ayırdığınız için.
Evlilik muhabbeti sizin bahsettiğiniz kişinin aile yapısına değinmenizden kaynaklandı aslında. Aklınızda evlilik yoksa, daha aranızda birşey yokken ailesini düşünmeniz gereksiz değil mi?Arkadaşlarrrr arkadaşlar konu neden evililiğe vardı bilmiyorum tekrar izah ediyorum öyle bir niyetim yok geçin elin adamını ben kendi evladımı düşünüp böyle bir yola çıkmam babalık nedir bilmeyen belli ki bunu hissedemeyecek olan bir insanla neden evladımı yan yana getireyim bu birincisi, ikincisi şunu belirtmek istiyorum, ben eşimden beni aldattığı için boşanmıştım üstelik bunu hamileyken anlayıp çocuğum yeni doğduğu bir zaman diliminde ortaya çıkmıştı, sizce ben oturup şunu mu yapmalıydım “ ya beni bir çocukla kim napsın ben oturayım bir ömür evladımın babasından sevgi dileneyim “ deseydim o zaman boşanmadın tü kaka mı derdi bu toplum bana ? Sizler de farkında olmadan yadırgadığınızın farkında mısınız bilemem, ben kimseye hadi benim çocuğumu kabullensin demiyorum, üstelik boşanmış ve çocuğuna sahip çıkan seven bakımını üstlenen kadınların “ sorunlu “ olarak görülmesini de tabi ki doğru bulmuyorum. Şimdi boşandım, birde çocuğum var diye kimseyi sevmemeli miyim, kimse beni sevmez mi demeliyim ? Bu genellemeyi şunun için yapıyorum yukarı da bir arkadaş şey demiş “ çocuklu adam boşansa bile çocuk kadın da kalıyor, o da hayatına bakıyor “ yanlış yazmadıysam bunun gibi bir şey. Yani boşanmış çocuklu bir insanın bile beni istemeyeceğini mi çıkarmalıyım buradan, benim hayatıma o kadar rahat bakamayacağımı mı ? Yapmayın kızlar, ben kendimi iyi hissetmek için çok uzun zaman harcadım böyle kalıplaşmış aslında bilmeden bir çoğumuzun içinde aklında yatan şeylere de kapılıp kendimi üzmeyi düşünmüyorum, bu demek değildir ki bana toz pembe hayaller kurdurun, öyle bir dünya yok beklentim bu değil, hemcinsiz aynı durumda olabilirdik ne düşünürdünüz kısmına hiç girmeyeceğim bile :)
Hepinizi etikletleyemedim kusura bakmayın hepsini okudum ama teşekkür ederim vakit ayırdığınız için.
Arkadaşlarrrr arkadaşlar konu neden evililiğe vardı bilmiyorum tekrar izah ediyorum öyle bir niyetim yok geçin elin adamını ben kendi evladımı düşünüp böyle bir yola çıkmam babalık nedir bilmeyen belli ki bunu hissedemeyecek olan bir insanla neden evladımı yan yana getireyim bu birincisi, ikincisi şunu belirtmek istiyorum, ben eşimden beni aldattığı için boşanmıştım üstelik bunu hamileyken anlayıp çocuğum yeni doğduğu bir zaman diliminde ortaya çıkmıştı, sizce ben oturup şunu mu yapmalıydım “ ya beni bir çocukla kim napsın ben oturayım bir ömür evladımın babasından sevgi dileneyim “ deseydim o zaman boşanmadın tü kaka mı derdi bu toplum bana ? Sizler de farkında olmadan yadırgadığınızın farkında mısınız bilemem, ben kimseye hadi benim çocuğumu kabullensin demiyorum, üstelik boşanmış ve çocuğuna sahip çıkan seven bakımını üstlenen kadınların “ sorunlu “ olarak görülmesini de tabi ki doğru bulmuyorum. Şimdi boşandım, birde çocuğum var diye kimseyi sevmemeli miyim, kimse beni sevmez mi demeliyim ? Bu genellemeyi şunun için yapıyorum yukarı da bir arkadaş şey demiş “ çocuklu adam boşansa bile çocuk kadın da kalıyor, o da hayatına bakıyor “ yanlış yazmadıysam bunun gibi bir şey. Yani boşanmış çocuklu bir insanın bile beni istemeyeceğini mi çıkarmalıyım buradan, benim hayatıma o kadar rahat bakamayacağımı mı ? Yapmayın kızlar, ben kendimi iyi hissetmek için çok uzun zaman harcadım böyle kalıplaşmış aslında bilmeden bir çoğumuzun içinde aklında yatan şeylere de kapılıp kendimi üzmeyi düşünmüyorum, bu demek değildir ki bana toz pembe hayaller kurdurun, öyle bir dünya yok beklentim bu değil, hemcinsiz aynı durumda olabilirdik ne düşünürdünüz kısmına hiç girmeyeceğim bile :)
Hepinizi etikletleyemedim kusura bakmayın hepsini okudum ama teşekkür ederim vakit ayırdığınız için.
Hani cümlelerinizde diyorsunuz ya deneyimlemiş bir kadın olarak. Eş seçimi yaparken karşı tarafında evliliği tatmış olması hem kendi açısından hem ailesi açısından çok çok daha kolay ilerler.Selaaaaam güzeller güzeli sevgili kk kadınları
Uzun zaman sonra buraya konu açtıracak bir takım sorulara sahibim.
Arkadaşlar yıllar önce evliliğimi bitirdim, bu evlilikten bir evladım var, kendimi iyi hissettiğim bir dönemde yeni bir ilişki istedim sanırım, oldu sayılmaz ama birisi var, kalbimin ritmini bozan. Bu duyguyu o kadar çok özlemişim ki. Sorun şuuu kiii kendisi bekar hiç evlenmemiş genç sayılacak bir yaşta, aile yapısının beni kabul etmeye müsait olmadığını biliyorum, kendisininde benimle bir ilişkiye cesareti olmadığını seziyorum, dolayısıyla hayatta bazı şeyleri deneyimlemiş bir kadın olarak “ ya amaan üzülmeme değmez “ mantığındayım. Yani ben bu adı olmayan ilişkiyi ileri taşımam taşımamasına da sizlere sorum şu ;
Neden toplumda çocuklu ve boşanmış bir bayana böyle sanki vebalıymış gözüyle bakılıyor, ben bununla her tanıştığım insan da karşılaşacak mıyım ? bana bunu ne olur izah edin