Çocuk sahibi olmak konusunda kafam çok karışık!

Merhaba, 6 senelik evliyim. İki kez bebeğimi üç aylıkken kaybettim sorunu bulduk, basit bir ameliyatla çözüm sürecini de geçirdik ama kaybolan zamana ve acılarıma üzülüyorum. Hamile olduğumu öğrendiğimde hayatımda hiç yaşamadığım kadar heyecan ve mutluluk yaşamıştım oysa... Bebeğimi yeni kaybettiğimde bile; ' bebek var mı? 'Sorularına maruz kalıp üzüntüme üzüntü katan insanlarla da muhattap oldum. Bir yıl geçti üzerinden ama ben hala yaralıyım. Hatay depremi daha tazeyken yeni kaybettiğim bebeğime aldığım kıyafetleri yollarken yaşadığım sızı hala sol yanımda... Tam kendimi toparlamışken çocuk sahibi olmak konusunda karar vermede çok zorlanıyoruz eşimle. O da çok istemiyor çünkü benim kadar o da yıprandı. İkimizin de; 'ya bir daha olursa? ' korkusu var. En çok da benim... İkinci gebeliğimde çok mücadele verdim. Onbeş gün boyunca kalbi zayıf atan sonra da duran bebeğimin tekrar can bulmasını bekledim zehirlenme ihtimalime karşı. Bir kez daha şans vermezsem eğer anne olmaya, onca acıyı boşa çekmiş olacağım gibi geliyor. Şansı verirsek de aynı korkular, acılar, bekleyişler ve en kötüsü o buz gibi doğumhanede bebeğimin bir kez daha benden kopmasını yaşamaktan korkuyorum. Hiç evladım yok ve yaş 33 oldu bir gün geriye dönüp baktığımda pişmanlık yaşar mıyım. Kendinizi gerçekten benim yerime koyun ve bana düşüncelerinizi söyleyin kadın olarak, ne olur. Buna çok ihtiyacım var çünkü bu konuyu yakınlarımla konuşsam yaşadıklarım hiç olmamış gibi davranıp torun yeğen sahibi olmak istiyorlar. Elimi çok seviyorum o beni seviyor ve ikimiz çocuğumuz olmasa bile hep mutlu olacağız biliyorum.

Bu sizin karariniz burda kimsenin söylemiyle iş yapılmaz .. ki kesinlikle istemeyen insan net olur yapmayacagim der ben sizde o netligi görmedigim icin muhtemelen pisman olursunuz gibime geliyor .. sorunu cozmussunuz zor da olsa kayiplar herzaman olabilir hepimiz bazi riskleri alarak anne olduk bircogumuzun basina olumsuz olaylar geldi gebelikte yani bilinmez bir yol bu sirf bu sebeptense istemeyisiniz yanlis dusunuyorsunuz diyebilirim sadece.. hakkinizda hayirlisi olsun

Tekrar deneyin eğer çocuk istiyorsaniz kayıplarimiz oluyor ama o özlem çok başka o yüzden korunmayın tekrsr gebe kaldığınız anda corospin ve pıhtı için iğne verecektir doktorun oda bebeğin kalp atışını gelişimini hızlandırır çevre baskısı her dönem var insanlar konuşur yüzüne başka arkadandan da başka konuşuruz evet yıpratıcı bir süreç ama o çocuk olsun umuduyla savaşmayın çünkü o umut hep var olacak onca yıpratıcı süreçlere rağmen yaşınızda 34 ki benimde o civarlarda o yüzden hiç beklemeyin

Bu tamamen eşinizle ikinizin vereceği bir karar.

Ben plansız ve çok kilolu bir şekilde hamile kaldım. Hamile olduğumu bilmediğim zamanda sigara ve alkol kullandım. Eşim il için yurt dışına taşındığında hamile olduğumu öğrendim. İlk gebeliğim olmasına rağmen (çok şükür hiç kaybım olmadı) ben hareketlerini hissedene kadar her on günde bir doktora gidiyordum sağlıklı mı diye.

Kısacası bu yol çok zor ve genel olarak o bebeği içinizde siz büyüteceksiniz siz doğuracaksınız siz emzireceksiniz. Siz kendinizde bunları yapacak kadar güç bulamıyor olabilirsiniz ben kesinlikle saygı duyarım. Yapmak zorunda olduğunuz için hiçbir şey yapmayın