Öncelikle anne olursam ona bakamam düşüncesini sil aklından, annelik allah tarafından biz kadınlara bahşedilmiş öyle güzel bi duygu ki, bunu ancak yaşayınca anlarsın.Annesiz büyüdüğünü yazmışsın şimdi sen bebeğine hem o senelerce biriktirdiğin anne sevgisini hemde kendi annelik duygularınla öyle güzel bakarsın ki bebeğine merak etme.
Anneliğin zor tarafı yok aslında fedakarlığı var sadece.Bebeğin olunca dünya onun üstünde dönüyor, ne eşin ne ailen hiçbir şey onun önüne geçmiyor,geçemiyor.Öyle bi duygu ki,uyusuzluktan gözlerin balon gibi şissede,o üşür diye dışarı çıkamayıp evde hapsolsanda,o hasta olunca,yemek yemeyince,ağlayınca dünyan battı sansanda, onun senin gözlerinin içine bakıpta bi gülümsemesi, değil bu saydıklarıma inan dünyalara değer.....
Eşinde belki babalık gibi bi duyguyu tatmadığı için istemiyo olabilir, ama bebek olduğunda bi bakmışsın ki onu kucağından indirmiyor.Bunu sorun etme derim ben.
Eğer istiyorsan rabbim sana hayırlı,sağlıklı bi evlat nasip etsin inş. :80: