Bugün eve dönerken 2 tane çocuk gördüm . Biri bi tabureden oturmuş , diğeride etrafından dönerek başını duyamadığım şu tekerlemeyi söylüyordu ;
Güzellik mi?Çirkinlik mi?Havuz başında heykellik mi?
Garip hissettim duyduğumda . Hatırlıyorum eski evin bahçesinde Merve, Hülya , Yeliz ve ben oynardık bunu . Ara sıra adını bile hatırlayamadığım çocuklar katılırdı . En fazla bikaç ay yer bulurlardı aramızda . 4 kişiydik ya biz hani , kimseyi almazdık yanımıza . Büyüdük değişmedi gerçi bu kural . Hayatımıza çok insan girdi ama kopmadık bibirimizden . Ama bazen düşünüyorumda o kadar saf kalamadık sanırım . Kötülükler büyüttük içimizde . Her zaman çirkin olmayı becerdikte ne kadar güzel olabildik ?
Özendim o 2 çocuğa . Acaba oturan çocuk hangi cevabı verdi ? Güzellik mi çirkinlik mi ?