Kendi basina sokaga cikamaz derken korktugu icin mi neden? Bu da bana normal gelmedi.servis hostesine saldırıyordu, okula gıtmek ıstemedıgı ıcın evın bahcesınden alıp servıse bındıremedım. butun mahalle ayağa kalkıyordu bağırmasından. okuldan bana sürekli telefon ediyorlardı. gelin alın dıye.
4 senede 3 okul degıstırdım, sorun okul olmadı.
servıse bınme ben okula gotureyım dedım, o da hıc bır zaman olmadı. kendı kendıne eve dönmek bır yana kendı basına sokağa çıkamaz. okul kapısına yonelımı cok oldı okuldayken ama sımdılerde hıc bır sekılde evden çıkaramadım bırakın okul kapısına gelmeyi.
Çok doğru yazılmış bir yazı bence dikkate almalısınız konu sahibesi. Ayrıca bazıları okula gitmek zorunda mı herkes okumak zorunda mı demiş. Herkes bu ülkede okumak zorunda kimse kusura bakmasın. Sistem bu şekilde işliyor. En basit şöyle diyim ben öğretmenim bizde bile özel bir kurumda iş başvurusu yapsam öğretmen olup yüksek lisans yapanı mı beni mi alırlar onu neden çünkü o daha çok okumuş buna bakılıyor. Ben bir üni bitirdim fakat öyle bir durumdayız işi tekrar okumayı düşündüğüm oluyor. Çocuğun sanat eğilimi varsa yönelsin ama yokmuş ileride çok daha büyük problemler olabilir bugün okumaz 10 15 yıl sonra çalışmaz belkide iyice içine kapanık birisi olur ya da dışarıya saldırgan. O yüzden bence arkadaşımızın burada yazdıklarına bakın. Ayrıca sınırlar çok önemlidir. Şuna katılıyorum çocuk koşulsuz sevildiğini biliyorsa kurallar ve otorite olmalı.Çok özür diliyorum sizi eleştirmek için söylemiyorum ama madem çözüm bulmak istiyorsunuz o zaman lütfen dikkate alın yıllarca bu işin eğitimini aldım, 1 sadece ayrı olan biz miyiz ne kavga gürültü büyüyen çocuklar var tavrı yanlış çünkü her bireyin yaradılışı fıtratı olaylardan etkileniş şekli farklı , çocuğunuz size olan öfkesini tepkisini burdan sizin hayatınızı zorlaştirmaya çalışarak çıkarıyor olabilir assla da anlayamazsiniz sebebi size okul fobisi gibi gelebilir... Sebebin bu olup olmadigini deneme yanilma yöntemiyle bulabilrsiniz mesela babasiyla konuşmuyorsanız bir düşmanlık varsa bunu çözüp üçünüz vakit geçirmelisiniz ... Okula anne ve babasi birlikte gelen bir akranini gördüyse bilinçaltı tepki geliştirmiş olabilir bunu bilinçli yapmiyor bile olabilir..
2 anne baba ayrı olduğu için gerçekten iki taraf da şımartmıs ve sınır koymamis olabilir bunun da çözümü yine babayla birlik olup disiplin sağlamaktır günümüz pedagoglari çok tasvip etmese de gerçek bu. Çocuk sevildigine eminse duygusal ihtiyaclari karşılaniyorsa disiplin çok gerekli ve yararlıdır. Herkesin bir görevi olduğu ve onunkinin da okula gitmek olduğu yerlestirilmeli, siz işe gitmezseniz nasıl ihtiyaclariniz karşılanmazsa o okula gitmediginde onun da maddi ihtiyaclari karsilanmamali, istedigi hicbir şeyi almayin yiyecek dahil(ac bırakma değil onun özel istedikleri orn : çikolata) ve bunu mutlaka bütün ebeveynler ortak olarak yapın baba anneanne vs... 3 sizde herşey çok yolunda ve doğru olabilir ama çok yumuşak otoritesiz baba figürü de disiplinsizlik doğurur babayla konuşup 2. Madde uygulanmali.
goturdugum psıkıyatrıstlerın hıc bırı bipolar demedı.
sadece anksiyete ve okb ustune gittiler.
ama benı gunlerdir kemiren sey cocugun ''borderline kişilk bozuklugu olup olamdıgı'' onumuzdeki ay psıkıyatrıste bunu sorucam.
cunku belırtıler cok ortusuyor , sızın dedıgınız de benzer, ancak ruh halı gun ıcınde degısıyır. bu konuda bır tecrubenız var mı sızce olabilir mi?
Konu sahibinin o mesaja yazdığı cevabı görünce birkez daha emin oldum ve çocuğa üzüldüm. Kendi hatalarini bulmak için bir çaba sarfetmryip resmen çocuğun nörolojik bir sorunu var diyerek çözmeye çalışıyorlar.Çok doğru yazılmış bir yazı bence dikkate almalısınız konu sahibesi. Ayrıca bazıları okula gitmek zorunda mı herkes okumak zorunda mı demiş. Herkes bu ülkede okumak zorunda kimse kusura bakmasın. Sistem bu şekilde işliyor. En basit şöyle diyim ben öğretmenim bizde bile özel bir kurumda iş başvurusu yapsam öğretmen olup yüksek lisans yapanı mı beni mi alırlar onu neden çünkü o daha çok okumuş buna bakılıyor. Ben bir üni bitirdim fakat öyle bir durumdayız işi tekrar okumayı düşündüğüm oluyor. Çocuğun sanat eğilimi varsa yönelsin ama yokmuş ileride çok daha büyük problemler olabilir bugün okumaz 10 15 yıl sonra çalışmaz belkide iyice içine kapanık birisi olur ya da dışarıya saldırgan. O yüzden bence arkadaşımızın burada yazdıklarına bakın. Ayrıca sınırlar çok önemlidir. Şuna katılıyorum çocuk koşulsuz sevildiğini biliyorsa kurallar ve otorite olmalı.
Ben bı eğitimci olarak söylüyorum her çocuk okumak zorunda değil çocuğun yeteneğine bakın bı ise koyun.o alanda ilerlesin sonra dışarıdan bitirirMerhaba,
Benim sorunum şu. 10,5 yasındaki 5. sınıf cocugum okula bu sene 2 ay gıttı. sonra tamamen okula gitmeyi bıraktı. 4. sınıfın 2. döneminden beri zaten ite kaka okula gidiyordu, sınavlara girip çıkıyordu. Anaokulundan beri okulu seven bir çocuk olmadı. Artık son boyuta geldik. Pazartesi olmadan, pazar gecesinden baslayan krızler, öfke patlamaları, okul lafı geçince aşırı saldırganlık.
Çocukta ogrenme guclugu yok, basarısızlık yok. Başlı başına sınav kaygısı yok. Sadece okulu sevmıyorum gıtmeyecegım dıyor. Okulla ilgili olumsuzluk yok, tacız yok, kotu davranıs yok, hıc bır sey yok, bunlar defalarca sorgulandı üstüne gıdıldı. Oyun terapisi, psikoterapi aldı, almaya devam ediyor 1 senedir, hala degısen bir sey yok, psıkologların elle tutulur soyledıgı bır sey yok. Alanında en unlu psıkıyatrıstlere gıttık, kaygı bozuklugu, okb ıle ılgılı kullanılabılecek butun ılacları 11 ay boyunca kullandı. Ilaclar iyi gelmek bır yana daha beter kimyasını bozdu, huyu tamamen degıstı. su an hala psıkıyatrıste dedevam edıyoruz ayda 1 bu seferkı psıkıyatrıst hıc ılac vermedı ama devlete goturdum, takıp eedecegız dıyor. Bana soylenen en son seyler, cocuk sımarık, sız kural koyamamıssınız vs. kendi annem de kendı babası da bu konuda caba gosterdı. Konu kesınlıkle cocuguın sımarık olması veya benım kural koyamamam da degıl ve bu lafları duyunca senelerdir mucadele veren biri olarak kesinlikle sinirim bozuluyor. Çocukta bir bozukluk var ama ne kimse daha bir sey soyleyemedı. Lütfen son care buraya yazıyorum. Bir fikriniz varsa soyleyın. Netten butun olası psıkıyatrık hastalıkları arastırıyorum, rontgen cekılıp, mr cekılıp bellı olan bir sey olsa dıyecem teshısı su .Psıkıyatrık rahatsızlık cok zor bir sey , ne yapacagımı bılemıyorum. Hos okullar virusten dolayı tatıle gırdı ama seneye eylul ayına olmez kalmaz sağ olursak durumun degısecegıne artık ınanmıyorum. Cok caresızım kendi saglıgımdan olmak üzereyim.
Ee niye yasiyorsun o zman sen ??? Sacma yorumlarinizi kendinize saklayin siz hayatinizdan vazgecmis olabilirsiniz ama insanlar hayatina devam ediyor sizin anlam veremediginiz şekilde ürüyor..Bir cocugu hayata katmaya calisiyoruz birakalim ipsiz sapsiz hayati sorgulayan kendine hayri olmayan bir bireymi olsunNiye herkes mecbur gidecek yazio mesela ya. Niye mecburuz ki? El birligiyle cok moktan bi dunya insaa ettik gercekten de. Hicbi albenisi yok. Yasamaya degecek hicbisey yok.
beni yargılamadan once, benım gectıgım yollardan gectınız mı, benım yasadıklarımı yasadınız mı, kımseyı yargılamadan once bunu duşunun. Ben çocuğa uzulmuyor muyum? ben zaten cozum bulmak ıcın buraya yazdım, polemik yaratmak için değil. Zaten zor bir süreçten geçiyoruz, bu konulara ayıracak gücümüz yok. UMARIZ BENZER DURUM KIMSENIN BASINA GELMEZ. Kimse basına gelmeden bılmıyor cunku, dışarıdan konuşup onu bunu suçlamak ısın en kolay tarafı.Konu sahibinin o mesaja yazdığı cevabı görünce birkez daha emin oldum ve çocuğa üzüldüm. Kendi hatalarini bulmak için bir çaba sarfetmryip resmen çocuğun nörolojik bir sorunu var diyerek çözmeye çalışıyorlar.
hayır gorunmedık açıkçası, bu hormonel olabılır mı demek ıstıyorsunuz acaba, bıraz acar mısınız?Endrikonoloji uzmanina goturdunuz mu?
allah razı olsun, cok teşekkür ediyorum. norolojı ıle hıc gorusmedım. eeg ıle ne teshıs konulabiliyor acaba?çocuk nöroloji ile hiç görüştünüz mü?
bazen eeg ile de teşhis koyabiliyorlar.
elinizden geleni yapmışsınız hala da yapıyorsunuz.kendinizi suçlamayın, sizde psikolojik olarak cokerseniz çocuğunuza yardımcı olamazsınız.siz iyi ve ilgili bir annesiniz
sizin ve çocuğunuz icin dua edecegim
okula gıtmemek zaten bır seylerın sonu sosyal hayattan uzaklaşma gıbı, belkı belırtıyı bu sekılde verıyor bılmıyorum. sebep soylemıyor sadece okulu sevmıyorum dıyor. bu konunun ustune gıdecegım.Yanlis anmalayin ama çocuk normal davranmiyor evdeki halleri nasil?psikologlar daha iyi bilir tabi ama ruhsal sikintisi olduğu aşikâr..Bende anne babasi ayri bir cocuktum ablam okumayi bense okumamayi tercih ettim..Ablam mantigi ile ben duygularimla hareket ettim..Benim okulu birakma sebebim aile iliskilerim ve sevgisizlikti..Sonunda pisman oldum elbette..Okulu birakmak akil kari degil ama o bunu dusunemez
Siz bakmayin elestirilere nasil zordur kimbilir..Kolaymi boyle bir cocukla ugrasmak servise binerken mahalleyi ayağa kaldiran cocukla uğraşmak..Yada her okuldan arandiginizda o utanci yasayip caresiz kalmak..Psikolog psikolog gezmek..Ayrica ne kadar masraflidir kim bilir..Baba ile görüşün ortak kararlar alin olmazmi birlikte hareket edin..Tek basina cocuk buyutmek zaten zor birde nedeni ni bilmediginiz sekilde çocuğun bu tavirlari sizi iyice yipratiyodur anliyorum..Allah kolaylik versinbeni yargılamadan once, benım gectıgım yollardan gectınız mı, benım yasadıklarımı yasadınız mı, kımseyı yargılamadan once bunu duşunun. Ben çocuğa uzulmuyor muyum? ben zaten cozum bulmak ıcın buraya yazdım, polemik yaratmak için değil. Zaten zor bir süreçten geçiyoruz, bu konulara ayıracak gücümüz yok. UMARIZ BENZER DURUM KIMSENIN BASINA GELMEZ. Kimse basına gelmeden bılmıyor cunku, dışarıdan konuşup onu bunu suçlamak ısın en kolay tarafı.
tesBenzer sıkıntıları yaşayan bir anne daha vardı.İskoçyada yaşıyorlardı.Bir dönem blogu vardı (deli anneydi galiba blogu)Onu takip ettiğimde benzer sıkıntılardan geçtiğinizi görüyorum.Bu hususta belki o size yardımcı olabilir.Büyük oğlu aynı sizin oğlunuza benzer şeyler yaşıyordu.Okula gitmeyi reddediyordu ve halüsülasyon görecek kadar bilinç altına işlemişti.(Anne itü mezunu bir kadın.) Çocuğum aklını kaybedecek diye düşünüyordu ve okula göndermemeye karar verdi.Çocuk talep edene kadar okula gidilmeyecek ve bu konu evde açılmayacaktı bu şekilde bir yaklaşım belirledi lakin bulunduğu ülkenin kurallarında zorunlu eğitim olduğu için polisler bir gün kapısını çalmıştı.Anne çocuk çok sıkıntı çekti ama sonunda okul yönetiminin çocuğa yaklaşımı ve tutumu değişti.Çocuk kendi arzusuyla okula gitmeye başladı ve sorunu bir şekilde çözdüler.
teşekkürler mesajlarınız ıcın, ınceleyecegım. tr de ımkansız zorunlu egıtım sart.O zamanlar ben de çocuktum, komşumuzun bir kızı vardı bu yaşlar da sinir krizleri filan annesi üzülüyor babası çıldırıyordu. aile çok zor durumdaydı. Sonunda bir psikiyatrist ona iyi geldi. onun nabzına şerbeti verebildi demekki kız düzeldi. üni mezunuİnşallah geçici bir dönemdir. Merak ettiğim şımarık olduğunu ve kural koyamadığınızı psikolog mu söyledi? Bir de çocukla arkadaş gibi olmaya çalışmamak lazım... benim kendi tecrübem bu şimdilik. Allah yardımcınız olsun. Bir de bağırsakları düzgün çalışıyor mu? bu tarz çocuklar da ortak duyduğum bir sorun gibi düşünüyorum...