Benim çevremde de çalışan anne çok ama tabii doğumdan sonra işi bırakan da :) Sebebini sorduğumda ayrılamıyorum ondan diyor bir arkadaşım.. Her anında yanında olmak istiyorum diyor.. Bir diğer arkadaşımsa akşamları eve gider gitmez oyuna başlıyorum, erken uyuduğunda vicdanen çok kötü hissediyorum, hiç ilgilenemiyormuşum gibi geliyor diyor.. Ama işi de bırakamıyor çünkü güzel bir kazancı ve kariyeri var.. İlerde çocuğunun geleceği için şimdi katlanması gerektiğini düşünüyor.. Yani kısacası sonuç yine karmakarışık.. Son bir kaç gündür oluruna bırakıp yaşayarak görme fikrine geçiyorum.. Ama tabi ki bir B planı da yaptımm çok şükürr :)