3,5 yaşında başladı oğlum okula. Hem de sadece oyun ve bakım değil folklor , yabancı dil , drama , sanat , spor , davranış eğitimi dersleri var ve her derse farklı öğretmen geliyor. Şu anda 5 yaşında , önümüzdeki dönem okul öncesine başlayacak.
Çooook kötü oldu ; yaşıtları ile bir arada oldu , kankaları ve hiiç mi hiç anlaşamadığı çocuklar oldu , itiştiler , küstüler , barıştılar , kavga ettiler , hediyeleştiler , biri düştüğünde üzüldüler , öğrendiler , öğrettiler , ilk başlarda sınırlardan düzenden vb. sıkıldılar ama alıştılar , özgüvenleri oldu , yarıştılar ve bazen kaybedip bazende kazandılar , herşeyi hazır beklemeyip kendi başlarının çaresine baktılar , paylaştılar , sınıf gezilerine gittiler bazen tyatro bazen bir müze , birey oldular ,kreşin ilk yılı hastalıklarla geçti.....
Oysa ki ev de olsa tv seyreder , hiçbir istediği reddedilmez , ağlamasın diye uğraşanlar olur , yatıp kalkma düzeni olmaz , yemeğini belirli süre içinde değil de canı istediğinde yer , hareketlerinin sorumluluğunu almasına gerek kalmaz , hep yaşından büyükler olur etrafında , paylaşmak mı ne gerek var herşey onun zaten , dirençli olmasına ne gerek var , gerektiğinde kendini koruması da gerekmez...
Hangisi çocuğunuzu gelişimine faydalı siz seçin.
Anasınıfının misyonu tam da bu aslında çocuğu okula alıştırmak , birinci sınıfta dank diye derslerle karşılamaması ve bocalamaması için. Hem yanlış mı biliyorum ; anasınıfı keyfekeder değil mecburi , canım istedi göndermedim falan yok.
Elbetteki bazen sıkılacaklar , bıkacaklar , istemeyecekler , her mızıklanmasında istediğini yapmadığınız gibi okumak istemiyor diye okuldan da alamazsınız. ( Komşunuz için diyorum) Çocuk diyoruz sonuçta ... kendimize de büyük , ebeveyn bir farkı var değil mi , biz daha geniş bakmalıyız olaylara geçici isteklerin çocuğumuzun geleceğini kötü etkilemesine izin vermemeliyiz.
Yazabileceğim o kadar çok şey var ki bu konuda ... Kaynananız çok istiyorsa doğursun bir tane daha ona baksın , siz kendi çocuğunuza sahip çıkın , çocuğunuzla ilgili kararlar size ve eşinize ait başka kimseye değil. Başkasının karışmasına izin vermeyin hem ne münasebet yani. Eşinizle konuşun onunla anlaşın , gerisi istediği kadar konuşsun. Siz sıkı durun ki bu müdahaleler artarak gelmesin , zamane gelini desinler , asi gelin desinler , çok bilmiş gelin desinler , bazen haklı çıktıklarını düşündüklerinde ben demiştim gelin desinler ... ne olur ki , yeter ki çocuğunuz büyüdüğünde karşınıza dikilip "beni neden okutmadın anne " demesin , o zaman kaynananız olmayacak siz vereceksiniz cevabı. Ne diyeceksiniz???
Çok doluymuşum bu konuda galiba ne kadar uzun yazmışım , kusura bakmayın . Kolaylıklar dilerim size :)