seni o kadar iyi anlıyorum ki canım.yazdıklarını sanki kendim yazmışım gibi okudum.benim ikii çocuğum var biri kız biri erkek.oğlum çok hareketli. Bi yere kadar sabrediyorsun kızmicam vurmicam diye kendini sakinken uyarıyorsun ama işte bi yerde sabır taşı da çatlıyo ki malesef ben çabuk parlayan bi kişiliğe sahibim. Sinirlenince şimdi derin nefes alıyorum. odadan çıkıyorum. Olmadı beni sinirlendirecek durum yaratan ortamların oluşmaması için onun neye tepki vereceğini ağlayacağını bildiğim ortamların oluşmaması için uğraşıyorum.
Cok kucuk daha, yapma bole, paptya cayi ic sik sik, olmadi antidepresan kullanbenimde iki tane kızım var. biri 3 yaşında diğeri 16 aylık ilk kızım tüpbebek ikinci kızımda tedavisiz oldu peş peşe doğum sıkıntılı süreçler. bu arada açık öğretimden okul öncesini bitirdim ve ne zorluklarla , 3sınıfta okurken birinci kızım doğdu o sene okul uzadı arkasından ikinci kızım doğdu ve zor bela okulu bitirdim . şimdide sıra kps denilen illet bir ara dersaneye gittim hafta sonları ama yapamadım evde ders çalışamıyorum çocukların ihtiyacı ağlamaları bitmiyor. gurbetteyim bana yardım edecek yanımda yakınım yok .gündüz onlarla ve evin işleri akşamda ders çalışayım diyorum ama erken yatmıyorlar. 12 aşşağı yatmıyorlar derken onlar yattıktan sonra evi toparla onlar ayaktayken yapamadığım işleri yapıyorum en aşağı gece 3 gibi yatıyorum eşim yardım ediyor elinden geldiğince ama bir bayanın yapacağı şekilde olmuyor.velhasıl yalnızlık çaresizlik ve bide artık yaş kemale erdi bir baltaya sap olacaksak olalım diyorsun oda olmayınca hepten bende sinir patlaması oluyor. tabi bu arada kalpte ritim bozukluğum vardı oda dahada çoğaldı .bukadar işe ve soruna yetemez oldum .en kötüsüde her anne için yavruları kıymetlidir. isteyerek kıyamaz heleki benim gibi tüpbebekle gelmiş bir bebeği ona her kızdıkça ve ya dayanamayıp bir ikii vurdukça sonra bir pişmanlık kahroluyorum.bugün akşam kardeşini yiterek düşürdü yavrum başı yere geldi.bu aralar küçük kızımın yataktan düşmesi sonucu bir baş ağrısı var hastanelerde bir türlü emar çektiremedik içimde korku var endişeliyim .şu olayı hayırlısıyla sonuçlandırana kadar başından darbe almasın diye uğraşıyorum işte buyüzden çok sinirlendim ve bir iki yapıştırdım ve bağırdım .sonra pişman oldum her zaman ki gibi yani keyfimden vurmuyorum ya kendine ya kardeşine zarar verince yada yemek problemli bir çocuk gün boyun ca yemek yemeyince keşke rahat relaks bir anne olsam çok sinirli bir insanım olan yavrularıma oluyor .yaşadıklarımı bilmeyenler beni eleştiriyor .eğitim dersimizdede pedereci arkadaşlar var kps kursuna gelen ve ders veren psikoloklar var onlar bile beni yadırgadı kimse ne yaşadığımı bilmiyor tabi işte böyle arkadaşım anlatsam yazmakla bitiremem kısa ve özü böyle yine okursan cvbını beklerim ve tabi tavsiyelerinide tekrar teşekkür ederim.
benimde iki tane kızım var. biri 3 yaşında diğeri 16 aylık ilk kızım tüpbebek ikinci kızımda tedavisiz oldu peş peşe doğum sıkıntılı süreçler. bu arada açık öğretimden okul öncesini bitirdim ve ne zorluklarla , 3sınıfta okurken birinci kızım doğdu o sene okul uzadı arkasından ikinci kızım doğdu ve zor bela okulu bitirdim . şimdide sıra kps denilen illet bir ara dersaneye gittim hafta sonları ama yapamadım evde ders çalışamıyorum çocukların ihtiyacı ağlamaları bitmiyor. gurbetteyim bana yardım edecek yanımda yakınım yok .gündüz onlarla ve evin işleri akşamda ders çalışayım diyorum ama erken yatmıyorlar. 12 aşşağı yatmıyorlar derken onlar yattıktan sonra evi toparla onlar ayaktayken yapamadığım işleri yapıyorum en aşağı gece 3 gibi yatıyorum eşim yardım ediyor elinden geldiğince ama bir bayanın yapacağı şekilde olmuyor.velhasıl yalnızlık çaresizlik ve bide artık yaş kemale erdi bir baltaya sap olacaksak olalım diyorsun oda olmayınca hepten bende sinir patlaması oluyor. tabi bu arada kalpte ritim bozukluğum vardı oda dahada çoğaldı .bukadar işe ve soruna yetemez oldum .en kötüsüde her anne için yavruları kıymetlidir. isteyerek kıyamaz heleki benim gibi tüpbebekle gelmiş bir bebeği ona her kızdıkça ve ya dayanamayıp bir ikii vurdukça sonra bir pişmanlık kahroluyorum.bugün akşam kardeşini yiterek düşürdü yavrum başı yere geldi.bu aralar küçük kızımın yataktan düşmesi sonucu bir baş ağrısı var hastanelerde bir türlü emar çektiremedik içimde korku var endişeliyim .şu olayı hayırlısıyla sonuçlandırana kadar başından darbe almasın diye uğraşıyorum işte buyüzden çok sinirlendim ve bir iki yapıştırdım ve bağırdım .sonra pişman oldum her zaman ki gibi yani keyfimden vurmuyorum ya kendine ya kardeşine zarar verince yada yemek problemli bir çocuk gün boyun ca yemek yemeyince keşke rahat relaks bir anne olsam çok sinirli bir insanım olan yavrularıma oluyor .yaşadıklarımı bilmeyenler beni eleştiriyor .eğitim dersimizdede pedereci arkadaşlar var kps kursuna gelen ve ders veren psikoloklar var onlar bile beni yadırgadı kimse ne yaşadığımı bilmiyor tabi işte böyle arkadaşım anlatsam yazmakla bitiremem kısa ve özü böyle yine okursan cvbını beklerim ve tabi tavsiyelerinide tekrar teşekkür ederim.
Cok kucuk daha, yapma bole, paptya cayi ic sik sik, olmadi antidepresan kullan
Kpss yi de ertrle birak, cocuklar krese gidince calisirsin
Kpssyi cocuklarin icin istemiyormusun zaten.
Brnim oglum da cokkk zorbi cocuk cokk. Saglam insani delirtir yani. Allah saglik versin ogluma, acisini gostermesin de, canimdan bezdigim cok oluyor. Allahim al su canimi diye.
Dayak bi ise yaramaz bunu kafana sok once. Daha da cok yapar. Zaten zor bi cocuk.
Sen bu kadarken basetmenin yolunu bulamazsan ilerde hic bulamazsin sana soliyim.