- 12 Şubat 2009
- 3.122
- 1.709
- 373
- 36
- Konu Sahibi sonundaoldu
- #121
Muhakkak baska kres bul...sonra cocuk eltinden abuk subuk hareketler ogrenir
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
kimsenin lafına bakma , sen annesin hissedersin içine sinen güvendiğin bir öğretmen bul ve o kreşe ver, ben gönderdiğin kreşi beğenmedim ısıran çocuk var ise onu terbiye edecekler arkadaşına saygılı ol diyecekler adı üzerinde öğretmen bunlar, hiç ciddi bulmadım. sakın akrabana da baktırma dertsiz başına dert almaewt arkadaşlar bir oğlum var Allah uzun ömürler versin inş. 20 aya kadar annem baktı sağolsun.
daha sonra bakmak da zorlandı. zira hareketli bir çocuk. ben de araştırıp en iyisi olduğunu düşündüğüm kreşe verdim. 8 ay gitti. 2. ayında kaydıraktan düşüm kolu dirsekten kırıldı. alçıya alındı. bizim de yanımızdayken olabilir , öğretmenleri çok üzgün ağlıyor diye büyütmeden iyileşme sürecinden sonra yolladım tekrar kreşe.
daha sonraları birgün gözü mor bir gün alnı mor, bir gün ısırılmış halde geldi. hepsini de kendilerince açıkladılar. çocuğum da sevdiği için yollamaya devam ettim. oyuncağa çarptı, koltuğa çarptı, 2 yaş grubundaki arkadaşı ısırdı deyince bişey de diyemedim. dikkat edelim dedim.
çocuk kreşe çok mutlu gidiyordu. bize öpücük atıp bay bay yapıyordu. olumlu gelişmeler de vardı tabi. mesela konuşması yavaş yavaş açıldı. 28 aylık motor becerisi çok çok iyi maşallah, görsel zekası da öyle ama konuşma yok. yani derdini anlatamıyor henüz.
kreşte öğretmenler 17 ye kadar kalıyor. 17 den sonra sayı azalınca bütün çocuklar 1 sınıfa alınıyor ve nöbetçi öğretmen başlarında bekliyor. 3 yaş grubunun öğretmeninin çocuğu da bu kreşte ve oğlumla aynı grupta. yani 2 yaş grubunda. akşam oğlanı almaya gittiğimde bu hanım nöbetteydi. oğlunun eline çikolata vermiş diğer çocuklarda gelip ne yiyor diyor kendisi de bişey yemiyor deyip çocuğuna hadi sen bahçıvan amcanın yanında ye dedi. eşimle biz şok olduk ve o gece nerdeyse uyuyamadık.
bazı nöbetlerde oğlu kucağında diğer öğrencilerde istiyor kucak ama alan yok. önümüzde ki sene oğluma bakacak tabi kendi oğluna da.. bu ben de negatif düşünce uyandırdı.
son olayda oğlumu 2 gün önce 2 yaşındaki bir arkadaşı ısırmış. telefonda söylediler hafif kızardı müdahale ettik dediler. çocuğu aldık geldik bluzü kanlı, yaraya baktık bildiğin kopmuş. çocuk 2 gündür geceleri ağlayarak kalkıyor. ve gülerek gittiği kreşe gitmek istemiyor. ben de kreşten alıyorum. fakat kreş araştırdığımda birinin harika dediğine diğeri berbat diyor. ve eski kreşi arayıp çocuk çok zeki gerileyebilir evde zorlanabilir diyor. bu aşama da eltim bakmak istiyordu hep. maddi açıdan ihtiyaçları var. ben de ona vermek istediğimi söyledim. 14 yaşında bir oğlu var kendisi genç. 34 yaşlarında yani bakabilecek güçte. ama gelgörelim ki çok dedikodusu lafı var. misal ileride çocuğunu bile ben büyüttüm diyebilir. ya da günlük arayıp abla yemek yedi mi desem sanki aç bıraktık diye arkamdan söyleyebilir. o yüzden sizce eltime verip duymamazlıktan mı gelsem kreş aramalarına devam mı etsem??
ya ben böyle düşünmüyorum. 2 yaşındaki çocuktan ya da sayıları ya da nesneleri. çok sevilsin hatta çok fazla sevilsin.
karnı doysun bol bol gülsün.
ayrıca kreş öğretmeniyle özel görüştüm ve bana dediği kesinlikle 5 yaşına kadar çocuklar kreşe verilmemeli. ben çocuğum olursa vermem. zira zararı yararından çok..
bundan sonra asla kreşe vermeyi düşünmüyorum 5 yaşa kadar..
Kreş öğretmeni mi dedi bunu? Kendisi inanmadığı bir işi yapıyo o zaman, istifa edebilir
5 yaş ta anaokulu yaşı zaten
1964 yilinda chicago universitesinde yapilan bir arastirmaya gore bir insanin omru boyunca sahip oldugu ogrenme kapasitesinin yarisi ilk 5 yilda kullaniliyor, gerisi diger yillarda kullaniliyordu. yani ortalama 70 yil omru olan bir insan, omrunun ilk 5 yilinda ne kadar sey ogreniyorsa sonraki 65 yilinda da o kadar cok sey ogreniyordu.
kaynak: https://seyler.eksisozluk.com/gelmis-gecmis-en-basarili-sosyal-deney-susam-sokagi
1964 yilinda chicago universitesinde yapilan bir arastirmaya gore bir insanin omru boyunca sahip oldugu ogrenme kapasitesinin yarisi ilk 5 yilda kullaniliyor, gerisi diger yillarda kullaniliyordu. yani ortalama 70 yil omru olan bir insan, omrunun ilk 5 yilinda ne kadar sey ogreniyorsa sonraki 65 yilinda da o kadar cok sey ogreniyordu.
kaynak: https://seyler.eksisozluk.com/gelmis-gecmis-en-basarili-sosyal-deney-susam-sokagi
canım ben de kendi oğlumda inanılmaz bir gelişme görüyorum kreşe başladıktan sonra.
bir kere öğretmenleri çok seçilmiş kişiler.
oğlum türkçeyi çok güzel konuşuyor, yanlış söylediği kelimeler çok nadir.
yaptığı etkinliklerden de çok şey öğreniyor.
ama konu sahibi kendisi de çocuğa etkinlik hazırlıyormuş.
bir de elltisinin çevresinde yaşıtı çocuk sayısı fazlaymış.
bu durumda evde de kaliteli zaman geçirebilir.
İşte bende bu yüzden garipsedim öğretmen nasıl der bunu diye, ya alanıyla ilgisi yok ya da idealist bir öğretmen değil,alın gidin demiş resmen, e diğer öğrenciler ne olacak, iyi eğitemiyoruz iyi bir iş çıkaramıyoruzun itirafı bu
Bende ankarada kreş düşünüyorum, benim öncelikli amacım da şekiller sayılar vs değil evde öğrendi bile duya duya ama öğrenirse de şikayet etmem, ders gibi öğretmiyolar zaten kreste de
neredesin,senin ve oğlun adına sevindim :) bu sene ben de kızımı kreşe yolladım birtakım uyum sorunlarına rağmen gelişiminden ben de çok memnunum geçen sene "konuşmuyor, seslendiğimde bakmıyor" diye özel eğitim uzmanlarına taşıdığım kızım bıcır bıcır kafa götürüyor, konsantrasyon süresi uzadı, masal dinlemeyen çocuk şimdi kendi kendine masal anlatıyor hatta nesneleri konuşturup drama yapıyor
kızıma babaannesi mükemmel bakar annem de güzel bakar ama babaanne çocuk gibi oynar hamaklar kurar parklara götürür. sülalece çok seviliyor bu durumdan çok memnun olmakla birlikte uzun süreli vakit geçirme konusunda endişeliyim
kızım babaannesindeyken her istediğini anında yaptırır kılını bile kıpırdatmaz, istediği kadar çizgi film izler
sonuç: şımarık, tembel ve istediği yapılmayınca yeri göğü yıkan bir çocuk.
bir de bonus eşimin yaşlı anneannesi de kayınvalidemle kalıyor. bir yaşlıyla büyümek çok güzel olsa da kızımın bebekliğinden beri onu çok olumsuz etkileyen davranışları var. elinden oyuncaklarını alıp "bu benim sana vermem" şakası var ki herşeyini paylaşan çocuk cimrinin bencilin önde gideni oldu
daha yaşını doldurmamıştı yanında altını değiştiriyorum bebeğe dönmüş "altına çiş mi yaptın ayıp ayıp!" derdi
velhasıl
kreşe göndermeyip her gün kayınvalideme bıraksaydım davranışlarını düzeltmek için çok uğraşırdım.
konu sahibi bulunduğum şehirde yaşasaydı gözüm kapalı tavsiye ederdim kızımın kreşini. bir tek olumsuz yorum duyamazsınız. her gün iki defa gidiyorum kızımı bırakıp almaya. bazen gidip yemek yiyorum çocukların hareketlerinden de belli öğretmenler çok sevecen.
en basiti benim kızım 5 öğretmenin beşini de çok seviyor sınıf sınıf geziyor. sevmese hayatta gitmez huyunu biliyorum.
konu sahibi taşınma fikriniz olursa haber edin
İşte bende bu yüzden garipsedim öğretmen nasıl der bunu diye, ya alanıyla ilgisi yok ya da idealist bir öğretmen değil,alın gidin demiş resmen, e diğer öğrenciler ne olacak, iyi eğitemiyoruz iyi bir iş çıkaramıyoruzun itirafı bu
Bende ankarada kreş düşünüyorum, benim öncelikli amacım da şekiller sayılar vs değil evde öğrendi bile duya duya ama öğrenirse de şikayet etmem, ders gibi öğretmiyolar zaten kreste de
neredesin,
Gebze'de varsa kreş önerileri ben de alabilirim :)
AdAm_OLaCaK_KIZ'cığım, 9 sene Eğitim Fakültesinde çalıştım. işini sevecek, idealist amaçlarla öğretmen olmak isteyen öğrenci oranına yarı yarıya deseeem, iyimser bir tahmin olur.
maalesef mesleklerinin felsefesini yapamadan öğretmen olabiliyorlar.
sayı, renk, şekil bir şekilde öğreniliyor zaten.
kızım alfabeyi çizgi film videolarından öğrendi hangi harfi göstersen söylüyor ama gerekli mi bence değil.
benim kreşten beklentim yaşıtlarıyla oynayıp eğlenmesi, sosyalleşmesi, dil gelişimi ve bugüne kadar benmerkezli düşündüğünden dolayı kendini biricik zannetmeyip diğer çocukların da varlığını haklarını bilip empati kurması.
açıkçası çocuğu parka götürmek güzel ama zoraki bir sosyalleşme. birkaç saat çocuğun tepesinde durup belki bir daha görmeyecekleri çocuklarla oynamalarının, bizim çocukluğumuzdaki sabahtan akşama kadar sokakta her türlü oyunu kalıcı arkadaş grubumuzla oynamanın yerini tutmayacağını düşünüyorum.
maalesef kreşler de çok doğal ortamlar değil ama bu devirde hangimiz akşam ezanına kadar çocuğu dışarı salabiliriz ki?
İşte bende bu yüzden garipsedim öğretmen nasıl der bunu diye, ya alanıyla ilgisi yok ya da idealist bir öğretmen değil,alın gidin demiş resmen, e diğer öğrenciler ne olacak, iyi eğitemiyoruz iyi bir iş çıkaramıyoruzun itirafı bu
Bende ankarada kreş düşünüyorum, benim öncelikli amacım da şekiller sayılar vs değil evde öğrendi bile duya duya ama öğrenirse de şikayet etmem, ders gibi öğretmiyolar zaten kreste de
İsaretledigim yer tam olarak benim.de beklentim 2 sene Batman'da bir beni gördü bu çocuk, yeri geldi güvenlik nedeniyle günlerce evden çıkmadı ilk çocuğum acemiliğim oldu yanlışlarım oldu belki şımarttım, aşırılıklarının yaşıtları yardımıyla törpülenmesini umuyorum
yaşam şartlarını az çok biliyorum, ortama göre de değerlendirmek lazım
emin ol en iyisini en doğrusunu yapıyorsun güzel anne
Eşimle sohbet ederken dedi ki meteyi bakkala yollarız ekmek almaya, kuzum bakkal mı kaldı bir ikincisi bebeleri tavuk gibi kesiyolar nereye yollıcam hayal o, kreş çağımızda en aklı selim tercih