- 28 Kasım 2008
- 6.205
- 57
- 38
Çoban Köpeği Buk ıçin Artık Çok Geçti
bu güzel, fedakar ve talihsiz bir çoban köpeği olan buk un hikayesidir.
o, on sene süreyle kör bir dilenciye sadakatle hizmet etmiş, onunla yiyeceklerini parklarda geçen soğuk, uzun kış gecelerinin acılarını paylaşmıştı.
birgün ihtiyar dilenci, güneş doğmadan önce, buk un boynunu okşarken ölüverdi. kimse onun öldüğünü anlamadı. buk bütün gün efendisinin ölüsüne nöbetçilik etti. ancak akşam bir bekçi ihtiyarın öldüğünü farketti. böylece buk hayatta yapayalnız kaldı.
buk kendini ihtiyar ve lüzumsuz bir varlık olarak hissediyordu. gündüzleri nehir kıyısı boyunca avare avare dolaşıp, çöplükler arasında bir kemik parçası bulmaya çalışıyordu.
bir akşam bu talihsiz köpek, bir sürü yaramaz çocuğa rastladı. çocuklar buk un yolunu kestiler, onu taş yağmuruna tuttular, en sonunda da yaptıkları yetişmiyormuş gibi onu suya fırlattılar.
buk karşı kıyıya doğru yüzerken hala arkasından bağıran çocukların seslerini duyuyordu. o daima insanları, bilhassa çocukları sevmiş, onlarla zevkle oynamış, şakalaşmıştı. şimdi ona niçin böyle davranıyorlardı? bunu bir türlü kafası almıyordu.
tam kıyıya çıkmak üzere iken canhıraş bir çığlık duydu. yüz metre ötede, küçük bir kız çocuğu, babasının korku dolu bakışları önünde suya düşmüştü. küçük kız çırpınıyor, suyun yüzünde kalmaya çabalıyordu. fakat akıntı ile, suya bata çıka ötelere doğru sürükleniyordu.
buk hiç vakit kaybetmedi. fedakar tabiatı ona çocuğun yardımına koşmayı emrediyordu. çocuğu elbisesinin ucundan yakaladı ve kıyıya doğru sürüklemeye başladı. sevinçten deliye dönen baba, buk un kurtardığı yavrusunu kucakladı.
buk bir zaman toplanan meraklıların arasında dolaştı. kimse ona aldırmadı bile. herkes çocuk ve babasıyla ilgileniyordu. buk buna pek üzülmedi. bir okşama, bir tatlı söz onun da hoşuna giderdi, ama artık insanları anlamaya başlamıştı.
daha sonraları kalabalıktan birisi köpeği hatırladı, bir başkası da onun kör dilencinin yardımcısı olduğunu söyledi. gazetelerde, çocukla babasının köpeğe yardıma hazır olduklarını bildiren yazılar çıktı. bütün aramalar boşuna idi. buk bir türlü bulunamıyordu.
onun izini onbeş gün sonra buldular. fakat artık çok geçti. sokak köpeklerini toplayan insanlar, yaptığı iyilikleri bilmeden onu da alıp götürmüş ve zehirleyip öldürmüşlerdi.
meşhur şair byron köpeği boatswa ın mezarı üzerine şunları yazdırmıştı: "burada güzel fakat alçakgönüllü, kuvvetli fakat hoşgörücü, cesur fakat munis, insanların kusurları hariç bütün faziletlerini üstünde toplamış olan sevgili yaratığın kalıntıları bulunmaktadır".
bu sözlere buk da layık değil miydi?
ALINTIDIR
