cizgmdn_cikartmayn_beni / Sevdiği Şiirler

disiua1905

Guru
Kayıtlı Üye
16 Mayıs 2008
2.327
104
323
İstanbul
...UzaklardasıN...
Ben uçurumun kenarında,
Sen aşağıdasın..
Düşemiyorum!!

Elimi bağrıma götürdüğümde dokunabiliyorum belki sana ama gözlerimden yüreğime inen kilometrelerce damar kadar uzaksın bana..Yüreğimden gözlerime parıltı olana kadar, yollar eksilitiyor çehreni ! Gel az biraz, yaklaş! Ne Olur ! ? Aç kollarını yada Düşeyim ne olur ! ?

...UzaklardasıN...
Ben uçurumun kenarında,
Sen aşağıdasın..
Düşemiyorum!!

Tebessümlerim eksikti hep benim ömrümün bu anına kadar..Seni gördüm, bir süre daha bir yakıştı yüzüme gülüşlerim.Nerden bilirdim ki yanımdayken bu kadar uzak olacağını ve meleği olduğum bir hüzün olup yüzümün zerrelerinde kaybolacağını !?Gel az biraz, sarıl Ne Olur ! ? Aç kollarını yada Düşeyim ne olur ! ?

...UzaklardasıN...
Ben uçurumun kenarında,
Sen aşağıdasın..
Düşemiyorum!!

Gözümün yaşı çoktur benim, çilem dolmaz, yolum yokluktur benim ! Seni ben eyledim, yolumun tozlarını üfledim, çilemi uzak farzettim ! Bir melek olup seni hüznüm ilan edip, canımı yandırmana hevesliydim ! Bu kadar canımı yakacağını nerden bilebilirdim ! ? Gel az biraz, dinlen ! Ne Olur ! ? Aç kollarını yada Düşeyim ne olur ! ?

...UzaklardasıN...
Ben uçurumun kenarında,
Sen aşağıdasın..
Düş emiyorum!!


Ne çare derdime ! ?Uzaklardasın işte ! ! Aç kollarını Düşeyim ne olur ! ?
Düşmeme izin ver ne olur ' ?


Alıntıdır..seVgiler
 
hiç adil olmasada,

hayatı affetmeyi öğrendim.

aslında kendimi affetmeyi öğrendim...

çünkü ben hayatın ta kendisiyim.


önemli olanın olduğum yer değil,

"kiminle olduğum" olması gerektiğini öğrendim...


çaba sarfetmeden

birini " çok " sevmeyi öğrendim...



Kırıldığımda

her ne kadar karşımdakini kırmaya değsede olan şey

"önemli değil" demeyi öğrendim...



gözlerim , gözlerine sadece bir defa değsin diye

saatlerce birini beklemeyi öğrendim sıkılmadan...



nekadar acı çeksem de

herkesin nefes almaya devam ettiğini ,

nekadar ağlasam da

göz yaşlarımın hiç bi zaman yağmur yağdırmadığını

öğrendim...



iki kişinin tartışmasının

birbirlerini sevmediği anlamına gelmediğini,

iki kişinin tartışmamasının da

birbirlerini sevdiği anlamına gelmediğini öğrendim...


ilk önce beni sevdiğini söyleyen kişi "o" olduğu halde

ve o'nu sevmemi bekleyen kişi "o" olduğu halde

nasıl oluyorsa ilk önce o'nun gittiğini

ve nasıl oluyorsa kendince haklı olduğunu öğrendim...

haksızlığı öğrendim yani...


birini nekadar düşünürsem düşüneyim,

ne kadar sevrsem seviyim,

ve ne kadar hayran olursam olayım ,

yine de arkasına dönüp bakmadan

gidebilleceğini öğrendim...


duyup da konuşamamanın

görüp de dokunamamanın

acı verdiğini öğrendim...



önce "sen ve ben"

sonra "biz"

sonra yine "sen ve ben" demeyi öğrendim...



kandırmasam da

kandırılmayı ,

aldatmasam da

aldatılmayı,


unutmasam da

unutulmayı,

sevsem de

sevilmemeyi öğrendim...


ama en kötüsü de ;
bunları sadece bir kişiden öğrenmekti...

DEĞER SANMIŞTIM

DEĞMEZMİŞ...
 
Şimdi sen yanımda olmalıydın. Olmazsa olmazımsın yaa.. Gün sönük kalıyor yoksun ya yanımdaaa...kuşlar hüzün şarkıları söylüyor, hazan yaprakları gibi sessizliğe bürünüyor Yüreğim...Yoksun yoksun işteeee..
Yüreğimdesin, ordasın... bunu inkar etmek senin sevgini inkar etmek olur...
ama güne seninle başlamak, sana dokunmak, seni hissetmek bedenimde...
İşte Eksik olan bu


Yasaksınnn...
İmkansızsın...
Gizli sevdamsınnn...


Biliyormusun sevgili.. hep derler yaaa.. gözden uzak olan gönülden de uzak olur..Sanki bunu inkar edercesine, gönlüme, yüreğime doğru bir nehir uzanıyor yüreğinden..suları serin ve berrak... her damlası susuz çöllere hayat verir misalii... Zamanı durdurmayı bilirmisin sevgili...Özledikçe, yaktıkça yüreğini hasretin... zamanı durdurmayı öğreniyorsun..
Gözlerde takılı kalıyorsun, saatlerce bir bakışla avutuyorsun kendini...
sonra sessizliğe bürünüyor yüreğin...olmak istediğin yerde olamamanın
acısıyla kıvranıyorsun... Çaresizcee..


O an..
Duyuyorsun...
Görüyorsun...
Özlüyorsun...
Susuyorsunnn


Yetinmeyi bilirmisin Sevgili...
Bir beyaz güvercinin gagasında yollanan öpücükle başlayan aşkını....
kısacık zamanları sonsuzmuşcasına yaşamayı...
sana ait olduğunu bilsende... her an yanında olamamanın deriiiinn ve dayanılmaz acısıyla yaşamayı...
her ayrılık saati geldiğinde gözyaşlarını inci tanesi misali saklayarak yaşamayıı...


Biliyorsun...
Hissediyorsunn...
Yanıyorsunnn..
İsyan ediyorsunnn...
Ama yetiniyorsunnn
 
zamnsız ağlamalar sızlamalar


ben qülerken
aqlıyorum hıçkırıyorum
inanılmaz hale geliyorum
aklıma binbir çeşit sorular geliyor
ya biterse yada ben bitersem
dur diyebilirmiyim
saqın gitme diyebilirmiyim
işte bu yüzden zamnasız ağlıyorum
bazende ağlarken kendi halime gülüorum
zamnsız aqlamalarım zamnsız gülüşmelerim
beni deli ediyor
bunun tek sebebi çaresizliqimin bedeli
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…