Bana dokundugunda hic bisey hissetmiyorum demissiniz acaba siz sevmediginiz icinmi böyle hissediyorsunuz ? Yani sorun esinizde degilde sizde olabilirmiHerkese merhaba, çok büyük sorunum var. 7 yıldır eviliyim. Aşık olarak evlenmedim, beni çok sevdiği için evlendim ama sevdiğimi düşündüm çok güzel bir kalbi var çok iyi bir insan. Eşimle nişanlıyken ufak tefek şeyler yaşadık ama o kadar. Evlendikten sonra bir türlü cinsel ilişkiye giremedik. Kendisinin tecrübesi yoktu sanırım bana yaklaşması çok agresif geldi. Bana dokunduğunda hiç bir şey hissetmiyordum korku hariç. Bir kaç kez denedikten sonra senin yüzünden olmuyor demeye başladı beni suçladı. Bende kırılmasın erkeklik gururu vardır diye sen yapamıyorsun diyemedim. Terapiste gitmeyi de reddediyor. Çok dayandım bekledim ama artık çok yoruldum. Beni çok seviyor onun gibisini bulamam diye diye bu zamana geldim. İki arkadaştan bir fakımız yok. Ona karşı hiç tutku hissetmedim. Çok pasif bir insan hiç tartışmayız hiç küsmeyiz, bi sorun olduğunda konuşmayız, sohbetimiz de yok. 34 yaşındayım bir daha kimseyi bulamam korkusu var bende, yalnız kalmaktan da korkuyorum, pişman olmaktan özlemekten korkuyorum. Fikirleriniz nedir merak ediyorum. Lütfen yargılamadan yaklaşınız. Teşekkürler
Çok pasif bir insan hiç tartışmayız hiç küsmeyiz, bi sorun olduğunda konuşmayız, sohbetimiz de yok.
Tabi önemli! 30ların ortasında evlenip ayrılmış mı olsun kadın?7 yildir cinsel hayatiniz yok mu, ben mi yanlis anladim.
Bir de kimseyi bulamam diye korkuyorum demissiniz ama sizin hayatinizda yerine koyamayacaginiz bir sevgili, bir koca yok ki zaten. Dumduz ev arkadasi var. Onu da yerine koyarsiniz. Sohbetimiz yok demissiniz, ev arkadasinizla en azindan sohbetiniz olur.
Gercekten kagit ustunde evli olmak bu kadar mi onemli?
Sevgi varsa cinsellikte vardır zaten.Seviyor ama cinsel anlamda yaklaşmıyorsa ben sevdigine pek inanmıyorum.Cinsellikte sevgini göstermenin bir yolu yani.Adam size yaklaşınca siz de bir tepki olmazsa öylece durursaniz tabiki istek falan kalmaz orta da iki kişide aktif olmali.Herkese merhaba, çok büyük sorunum var. 7 yıldır eviliyim. Aşık olarak evlenmedim, beni çok sevdiği için evlendim ama sevdiğimi düşündüm çok güzel bir kalbi var çok iyi bir insan. Eşimle nişanlıyken ufak tefek şeyler yaşadık ama o kadar. Evlendikten sonra bir türlü cinsel ilişkiye giremedik. Kendisinin tecrübesi yoktu sanırım bana yaklaşması çok agresif geldi. Bana dokunduğunda hiç bir şey hissetmiyordum korku hariç. Bir kaç kez denedikten sonra senin yüzünden olmuyor demeye başladı beni suçladı. Bende kırılmasın erkeklik gururu vardır diye sen yapamıyorsun diyemedim. Terapiste gitmeyi de reddediyor. Çok dayandım bekledim ama artık çok yoruldum. Beni çok seviyor onun gibisini bulamam diye diye bu zamana geldim. İki arkadaştan bir fakımız yok. Ona karşı hiç tutku hissetmedim. Çok pasif bir insan hiç tartışmayız hiç küsmeyiz, bi sorun olduğunda konuşmayız, sohbetimiz de yok. 34 yaşındayım bir daha kimseyi bulamam korkusu var bende, yalnız kalmaktan da korkuyorum, pişman olmaktan özlemekten korkuyorum. Fikirleriniz nedir merak ediyorum. Lütfen yargılamadan yaklaşınız. Teşekkürler
Herkese merhaba, çok büyük sorunum var. 7 yıldır eviliyim. Aşık olarak evlenmedim, beni çok sevdiği için evlendim ama sevdiğimi düşündüm çok güzel bir kalbi var çok iyi bir insan. Eşimle nişanlıyken ufak tefek şeyler yaşadık ama o kadar. Evlendikten sonra bir türlü cinsel ilişkiye giremedik. Kendisinin tecrübesi yoktu sanırım bana yaklaşması çok agresif geldi. Bana dokunduğunda hiç bir şey hissetmiyordum korku hariç. Bir kaç kez denedikten sonra senin yüzünden olmuyor demeye başladı beni suçladı. Bende kırılmasın erkeklik gururu vardır diye sen yapamıyorsun diyemedim. Terapiste gitmeyi de reddediyor. Çok dayandım bekledim ama artık çok yoruldum. Beni çok seviyor onun gibisini bulamam diye diye bu zamana geldim. İki arkadaştan bir fakımız yok. Ona karşı hiç tutku hissetmedim. Çok pasif bir insan hiç tartışmayız hiç küsmeyiz, bi sorun olduğunda konuşmayız, sohbetimiz de yok. 34 yaşındayım bir daha kimseyi bulamam korkusu var bende, yalnız kalmaktan da korkuyorum, pişman olmaktan özlemekten korkuyorum. Fikirleriniz nedir merak ediyorum. Lütfen yargılamadan yaklaşınız. Teşekkürler
34 yaşında öz hakiki besbekar bir kadin olarak bunu begenmedimTabi önemli! 30ların ortasında evlenip ayrılmış mı olsun kadın?
Evlenmiş olmak bir statüdür. Herkesin yapamadığını yapmaktır. Kendine bir kimlik katmaktır.
Topluma sunabileceğim bir kimliğimin olacağı günü sabırsızlıkla bekliyorum ben
Çocuk var mı?Herkese merhaba, çok büyük sorunum var. 7 yıldır eviliyim. Aşık olarak evlenmedim, beni çok sevdiği için evlendim ama sevdiğimi düşündüm çok güzel bir kalbi var çok iyi bir insan. Eşimle nişanlıyken ufak tefek şeyler yaşadık ama o kadar. Evlendikten sonra bir türlü cinsel ilişkiye giremedik. Kendisinin tecrübesi yoktu sanırım bana yaklaşması çok agresif geldi. Bana dokunduğunda hiç bir şey hissetmiyordum korku hariç. Bir kaç kez denedikten sonra senin yüzünden olmuyor demeye başladı beni suçladı. Bende kırılmasın erkeklik gururu vardır diye sen yapamıyorsun diyemedim. Terapiste gitmeyi de reddediyor. Çok dayandım bekledim ama artık çok yoruldum. Beni çok seviyor onun gibisini bulamam diye diye bu zamana geldim. İki arkadaştan bir fakımız yok. Ona karşı hiç tutku hissetmedim. Çok pasif bir insan hiç tartışmayız hiç küsmeyiz, bi sorun olduğunda konuşmayız, sohbetimiz de yok. 34 yaşındayım bir daha kimseyi bulamam korkusu var bende, yalnız kalmaktan da korkuyorum, pişman olmaktan özlemekten korkuyorum. Fikirleriniz nedir merak ediyorum. Lütfen yargılamadan yaklaşınız. Teşekkürler
Çok afedersiniz ama ön sevişme dahi olmaksınızın mı o iş oluyor? Öyleyse mümkün değil eğlenemessiniz. Eğer ön sevişme varsa ve siz yine de olmuyor diyorsanız siz de bir problem olabilir kocanıza olan sevgi eksikliğiniz vardır. belki de cinsellikten korkuyorsunuzdur.Herkese merhaba, çok büyük sorunum var. 7 yıldır eviliyim. Aşık olarak evlenmedim, beni çok sevdiği için evlendim ama sevdiğimi düşündüm çok güzel bir kalbi var çok iyi bir insan. Eşimle nişanlıyken ufak tefek şeyler yaşadık ama o kadar. Evlendikten sonra bir türlü cinsel ilişkiye giremedik. Kendisinin tecrübesi yoktu sanırım bana yaklaşması çok agresif geldi. Bana dokunduğunda hiç bir şey hissetmiyordum korku hariç. Bir kaç kez denedikten sonra senin yüzünden olmuyor demeye başladı beni suçladı. Bende kırılmasın erkeklik gururu vardır diye sen yapamıyorsun diyemedim. Terapiste gitmeyi de reddediyor. Çok dayandım bekledim ama artık çok yoruldum. Beni çok seviyor onun gibisini bulamam diye diye bu zamana geldim. İki arkadaştan bir fakımız yok. Ona karşı hiç tutku hissetmedim. Çok pasif bir insan hiç tartışmayız hiç küsmeyiz, bi sorun olduğunda konuşmayız, sohbetimiz de yok. 34 yaşındayım bir daha kimseyi bulamam korkusu var bende, yalnız kalmaktan da korkuyorum, pişman olmaktan özlemekten korkuyorum. Fikirleriniz nedir merak ediyorum. Lütfen yargılamadan yaklaşınız. Teşekkürler
Sevişmiyorlar ki nasıl olsun çocuk?Çocuk var mı?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?