Enteresan bir ülkede yaşıyoruz.
Bundan 20 sene önce sokağındaki kıza laf atanların ağzı burnu dağıtılırdı mahalle erkekleri tarafından.
Çünkü mahallenin kızları o mahallenin erkeklerinin "namusu" sayılırdı.
Şimdi "namus" kavramı da değişti.
Herşey aleni oldu. Adam utanmadan cinsel organını çıkartmış, keşke biri de bıçak çıkartıp kesivereymiş orada.
Ben hiç unutmuyorum, bir gün şişli otobüsüne bindim bir genç yaşlarda çocuk kendinden daha yaşça büyük birine fazla yaklaşmış herhalde. Kadın rahatsız olup bağırınmaya başladı "sen napıyorsun, terbiyesiz uzak dur biraz, koskoca kadınım ben senin annen yaşındayım utanmaz" diye söylendi. O gencerekten erkekte "ne var abla ya ne yaptık sanki, sende niye yanlış anlıyorsun" diye söylenirken oturan erkeklerden bir tanesi ayağa kalktı "ne diyosun sen be anan yaşındaki kadına, kadına cevap verme terbiyesiz uzak dur işte diye söylenirken çocuğun boynundan tuttuğu gibi orta kapının tavanına dayadı çocuğu.. Herkesin ağzı açık "aman abi yapma etme"lerle çocuk bir sonraki durakta otobüsten atıldı... Tabii bu bahsettiğim nerden baksan bir 10 sene önce olan mevzu... O zamanlar bende bekarım aklım çıkmıştı benimde...
Nerde kaldı bu insanlar? Nerde kaldı kadınları kendi annesi, bacısı, kardeşi gibi görenler.
Heryer aç gözlü, insanlıktan namını almamış sapıklarla doldu artık!
Bir kadın olarak otobüse, metrobüse, metroya binmekten korkar olduk. Ay biri taciz edecekmi, ay biri itekleyecekmi, şöyle nerde kenara köşeye çekilsem de rahat seyahat etsem diye iğne ucunda seyahat eder olduk...
Nedir bu çilemiz ya...