Çıldıracağım artık ölmek istiyorum

paradises

Guru
Kayıtlı Üye
22 Ocak 2009
387
11
316
Denizli
1 senedir psikolojik tedavi görüyorum intihar teşebbüsünde bulundum..ciddi teşhisler konuldu deprem korkum da var...bulunduğum şehirden nefret ediyum sürekli sallanıyor artık dayanamıcam hastanelere gitmekten bıktım....tayin için psikiyatriden neden rapor alamıyorum illaki ölmemmi gerek vermeleri için illaki iş işden geçmesimi gerek....memelektime depremsiz bir şehirde yaşamak istiyorum çok hastayım çok... nasıl alcam ben bu raporu bilen varasa bana yardım etsin lüütfennn
 

cnm yaşadığın şehir denizli mi? Eğer öyleyse yaşamadığım ama; gördüğüm bir şehir. Özellikle o dağ eteklerinde mükemmel bir hava vardı, hayatımda ilk defa soluduğum mükemmel bir şeydi, hala unutamam. Güzel küçük bir şehir gibi gelmişti bana.. Bak ben Ankara'da yaşıyorum, ve gürültüsü trafiği, griliği soğuğu hiç çekilmiyor inanki.. Yani bana göre ank yaşamak için güzel bir yer değil.. Ama işte cnm insanlar genelde sorunlar sıkıntılar olunca hep kaçmak uzaklaşmak istiyor,seninkide böyle geldi bana.. bir de denizlide çok büyük bir deprem oldu mu bilmiyorum ama türkiyenin çoğu deprem riski altında zaten..
intihar girişiminin sebebi tam olarak neydi? işini sevmemen mi yokse şehiri sevmemen mi yoksa başka bişey mi? cnm bence bi psikologdan veya pskiyatristten bilemiyorum düzenli tedaviye gitmelisin..
 
Son düzenleme:
Yasadiginiz yer neresi bilmiyorum ama surekli sallanti korkusu intihar tesebbusu sizin pskilolojinizin bayagi bozuk oldugunu gosteriyor...Belki dr dan bi rapor alarak tayin isinizi yapabilirsiniz.
 
hım evet denizli, tv de ana haber bültenlerinde geçtiğimiz haftalarda sık aralıklı küçük artçı depremle sarsıldığı haberini gördüştüm. Ama flamingo arkadaşımın dediği gibi senin bu korkuların yaşadığın şehiri terk ettiğin zaman tamamen sona erecek mi, asıl soru bu işte? Senin bu yaşamış olduğun psikolojik durum, deprem korkusunun eski bi komşumuzda olduğunu ve birçok insanın bu psikoloji, korkuyu yaşadığını duydum. Geçmiş olsun, öncelikle sakin ve serinkanlı olmalısın, duygularını kontrol etmeyi öğrenmen gerekiyor, panik yapmamalısın. Sıkılınca sık sık nefes alıp ver bu seni rahatlatır. Düşüncelerini olumsuz değil, pozitif olumlu olarak düşünmeye yoğunlaşmalısın. Ailenden destek almalısın. Güvenebileceğin insanlardan yardım iste.
 
Kabul etmeniz gereken bir gerçek var. Ülkemiz deprem bölgesinde. Denizli düşünmeyin sadece dün Sivas'ta oldu. Önceki gün Konya da oldu. Lütfen korkuya kapılmak yerine, korkunuza hükmetmeyi öğrenin. Lütfen acilen bir psikoterapi merkezinden destek alın. Bu şekilde gittiğiniz yerlerde de aynı korkuyu yaşamayacağınızdan emin olamazsınız.

Sevgiler,
 
sağolun desteğiniz için...sebep sadece deprem ve denizli değil..peşi sıra gelen bir sürü talihsizlikler...gurbetteyim bebeğimi kaybetmem geçirdiğim operasyonlar ailemin uzakta oluşu eşimin iş problemleri doğulu diye üstüne gelmeleri , yalnız baş etme çabası , kötü niyetli komşular psikopat tabanca atan kocaları,yalnızlık veson olarak 1 ay önce olan 5 şiddetinde uzun süren bikaç saniye daha olsa yıkılacak olan bir deprem, sallantıları saymıyorum bile....her an her saniye sallanıyor ,olmadığı gün neredeyse yok...düşünün saatte bir irkilerek yaşamaya çalıştığınızı artık o korku yerini bıkkınlığa yılgınlığa bırakıyor...3 senedir burdayım birtane komşum yok 4 duvar arasındayım 3 senedir artık duramıyorum...
 

cnm benim yaşam böyle bir şey, bazen çok büyük acılar yaşıyoruz, bazen de mutluluklar. Cnm düşün bu hayatta ne istersin.. ve bunu yap bence, çünkü bu yaşam senin ve bu yaşamdaki son hakkın; çünkü bir kez dünyaya geliyoruz..başka seçenek yok yani...

E bu bir kez elimize geçen fırsatı, intihar ederek bitirmekte en saçması.. Hep kaçmak peşindesin canım.. denizliden gitmek, intihar etmek.. inan bunlar çözüm değil..

Ben sana yardımcı olabilcek yetkinlikte değilim, keşke olabilsem ama cnm kesin şu doğrudur diyememki.. mutlaka psikoloğa git kaydirigubbakcemile5
 
evdeki huzur mutluluk budur
eşinin dışarıdaki problemlerini gurbette oluşunuzu beraber olursanız yenersiniz..
arkadaşlara katılıyorum muhakak bir psikologdan yardım al
Allah yardımcın olsun
 
ben kocaelide oturuyorum we 17 agustos depremınde yanımdakı karsımdakı sagımda solumdaa arkadamda tum evler yıkıldı ve ben ordan cıkan cesetlerı gordun daha 11 yaısındayken 100 yakın olu we parcalanmıs ınsanlar gordum ama sen kadar sorunum olmadı bence kacmak yerıne korkunu yenmeye calıs yıkım olmadıgı surece korkucak bısı yok bence baska bı sehre gıtsen belkı deprem senınle gelımıcek ama sorunların hep aklında olucak bence aradsım korkunu yen korkuyu ancak ustune gıderek yenersın
 
sağolun canlarım.ama okadar yoruldumki psikoloğa giiyorum birsürü uyutan ilaçlar veriyorlar ben uyuyama 6 aylık bana muhtaç bebeğim var ben evde sarhoş gibi dolanırsam ona kim bakacakki...çok çaresizim gittiği yere kadar gitsin artık ..inceldiği yerden kopar..çok hasta ve bitkinim...
 

bu kadar karamsar bakmayın hayata, deprem olacaksa olur bu her şehir için geçerli. bence sizin sorununuz yalnızlık çok yalnız kalmışsınız oturup konuşacagınız sohbet edeceginiz bir arkadaşınızın olmaması. eşinizle konuşup bebeğinizide yanınıza alın annenize gidin bir süreliğine orda kafanızı dağıtın farklı ortamlara girmek size iyi gelecek diye düşündüm yazdıklarınızdan. unutmayın insan hayata birkere geliyor önce kendiniz sonrada bebeğiniz için akıl sağlığınızı bozmayın derim güçlü olun mutlaki sizi seven ve size ihtiyacı olan insanlar vardır yaşamınızda.
 
evet yalnızlık komşum yok kimsem yok eşim yoğun çalışıyo oda memnun değil annem uzakda her istediğimde gelemiyo...doğduğum yerde yaşamak istiyorum çokmu şey istiyorum.arkadaşlarla çarşıda gezen kol kola girmiş kızları görünce ağlamak istemiyorum bıktım bu yalnızlıklardan korkulardan....köyümü istiyorum
 
O büyük Erzincan depremi olduğunda öğretmenlikte ilk senemdi ve doğu görevimdeydim.
Anlatmak dahi istemediğim,ama şöyle özetleyebileceğim günlerden geldim bugünlere.
Evimin duvarlarının yükü taşıyamayıp,tavana paralel olarak çıtırdayarak çatladığını,ortada yanan sobanın devrilip evde yangın çıktığını,karşıki binanın patlayan kaloriferlerinin evimin duvarına vurma seslerini dinlerken,üst kat komşumun sesine emekleyerek merdivenleri çıktığımı,onu devrilen dolapların altından çıkardığımı ve birinci katın tamamen göçtüğü için ev kapısının olmadığını ve atlayarak evden molozların arasına düşüşümü,dışarı çıktığımda mahallede ayakta kalan tek evin benimki olduğunu gördüğümü,ölülerin üstünden atlayarak telefon açmaya gidişimi,yağma için çevre illerden gelenleri....Hepsini gördüm,yaşadım.ıstanbula döndük izinli ve ben ilaç tedavisiyle uyuyabildim..
Dr.un dediği atı bile uyutacak ilaçlar uyutamadı beni,evde insanlar ayak sesi yapsa çığlık attım vs.
Ama geçti..Unuttum,korkumu yendim ve bu süreçte intiharı düşünmedim,tam tersi nasıl sarılırım hayata,bana verilen bu ikinci şansı nasıl değerlendiririm diye düşündüm hep..
Bence senin deprem korkundan ziyade,bebekle yalnız kalman sebep bu ruh haline..Hala lohusasın ve bebek çok zorlayıcıdır bilirim..Ağlayarak eşimi arardım kızım beni zorladığında,işten kalkıp gelmiştir kaç kez canım eşim..ışte lohusalık da bitti,bebeğin zorluğu da geçti.
Bence kendine zaman tanı ve telkinde bulun,bunlar geçecek ve havalar ısınacak,bebeğim büyüyecek ve ben onu alıp parklarda gezeceğim de..
Ayrıca destek al,arkadaş edin,yalnızlık çekilmez cidden,hele bebekliyken.
Geçmiş olsun..
 
Bence sıkıntılarınızın çözümü dua. Tedavi zaten görüyormuşsunuz. Buna ek olarak dularınızı artırırsanız sıkıntılarınızda ,ruhunuz da rahatlayacaktır. Sabrınız artacaktır.
Allah şifa versin.
 
Canım bazen hayatta o kadar olmaz denılen seyler gelıyorkı ınsanın başına taşıyamayacakmışız gibi geliyor. Bende az bır zaman once sıkıntılı gunler atlattım olmayack seyler geldı basıma ancak iş bizde bıtıyor herkes cok destek verdı yardım etmeye calıştılar akıl verdıler ama ne fayda hiçbiri içimdeki sıkıntıyı hafifletmedi. Bende intihar etmeyi bile düşündüm ancak sevdiklerimi onların hayatında olmadıgım zaman ne kadar üzüleceklerini düşündükçe kafamdaki o saçma düşünceler kayboldu. Çare sadece sende ben kendi kendime yendim bunları şimdi çok sükür iyiyim aklına gelen kötü düşünceler neyse aklına geldiğinde hemen başka şeyler düşün herşey olacagına varıyor nasıl olsa ve unutmakı hayattaki hiçbirşey senden daha önemli değil.


Sular yükselince, balıklar karıncaları yer..
Sular çekilince de karıncalar balıkları yer...
Kimse bugünkü üstünlüğüne ve gücüne güvenmemelidir...
Çünkü kimin kimi yiyeceğine..
"Suyun akışı" karar verir...

Gidene kal demeyeceksin...
Gidene kal demek zavallılara,
Kalana git demek terbiyesizlere,
Dönmeyene dön demek acizlere,
Hak edene git demek asillere yakışır.
Kimseye hak ettiğinden fazla değer verme,
yoksa değersiz olan hep sen olursun...

Düşün... Kim üzebilir seni senden başka?
Kim doldurabilir içindeki boşluğu sen istemezsen?
Kim mutlu edebilir seni, sen hazır değilsen?
Kim yıkar, yıpratır seni sen izin vermezsen?
Kim sever seni, sen kendini sevmezsen?
Herşey sende başlar, sende biter...
Yeter ki yürekli ol, tükenme, tüketme,
tükettirme içindeki yaşama sevgisini...

Hep hatırla: "Çaresizseniz, Çare "SİZSİNİZ
 
canım allah yardımcın olsun ama neden hiç arkadaşın yok çevrene kendini kapatmışsın anladığım kadarıyla ruh halini etrfaındakilerede mi yansıtıyorsun allaha dua etki şükret ki bir bebeğin var biz bir bebeğimiz olsun diye ne emekler ne paralar harcıyoruz bilemezsin senin intiharı düşünmeyi bırak o bebeğini nasıl yalnız bırakıp annesiz bırakıp intihar etmek istersin anlamıyorum
kusura bakma şu anda belki içinde bulunduğum durumdan dolayı sadece bebek olayı olarak bakıyorum ama bence en önemlisi bu..o sana muhtaç ve sevgine sen sağlıklı olmazsan onu nasıl sağlıklı birey olarak büyüteceksin söylesene ondan sinirini alarak problemleri ona yansıtarak mı geçicek ömrün.. bak ben böyle bir ailede büyüdüm ve yıllardır kendimi evlendikten sonra toparladım evliliğim psikolojimi düzeltti şanslıydım eşim mükemmel..bence yardım almalısın..hayatta her zaman ölümün olduğunu bilmelisin ama bir kenara bırakmalısın bu düşünceyi
bu şekilde yaşamak azap olur ..
komşun olmasa bile eşin ve bebeğin sana yetmeli..tabiki çevren olsa daha iyi olur günler ev gezmeleri güzel dostluklar kurmak iyi gelir sana..
umarım bir an önce kendini toparlarsın ve bebeğini büyütürsün...
 

anlamıyorum nasıl bir psikolog size ilaç öneriyor. Ben bir psikoterapi yöntemin uygulandığı klinikte çalışıyorumç Psikolog ilaç vermez. Vleremez. Böyle bir yetkisi de yok. Psikiyatri kliniklerinde yapabilirler ancak.

bu ilaçlar sadece sersemlik yaratıyor. Kalıcı çözüm değil sadece o günü ertelemenizi sağlayan geçici çözümler. Lütfen psikoterapi alın.

Elimden geldiğince de yardımcı olmaya çalışırım.

sevgiler,
 
sağolun sizden başka arkadaşlarım yok...psikiyatri tedavisi görüyorum ama ben memleketime gitmek bu şehirden içindeki kötülüklerden başıma getirilenlerden uzaklaşmadan iyileşemem...yalnızlığın ne deemek olduğunu çeken bilir...o masum bebeğimi bana muhtaç gözlerini gördükçe çektiğim ızdırabı...tedvi görenler beni iyi anlar...beynin seni ele geçiriyor çaren kalmıyor yetemiyosun...memleketimi istiyorum burası çok kötü insanlarla dolu...em,n,m iyide vardır mam bana denk gelmedi..kazık yedim hep...
 
aslında yaşamak için çok güzel bir sebebin var unutma sen bir annesin sana muhtaç ve ihtiyacı olan biri var sen dogum sonrası olan ruhsal bunalıma girmişsin biraz çevrene olumlu bak güzel tarafları görmeye çalış daha çok gençsin önünde çok güzellikler var
 
yaa canım bir aralar izmırde cok sallandı ben ozmn cok etkılendım aylarca uyuyamadım gece kendı kendıme uyandım hep sankı deprem oluyo sandım çok kötü oluyor o uğultuları duymak bende zor aatlattım canım ama sımdı deprem olmuyo dıye unuttum gitti aklımdan ama yıne olursa sil baştan başlıyorum yıne benımde cok deprem fobım var kendımı evde güvende hisetmıyorum ozmn alt kat ya enkaz altında kalırsam odamda gerıde kımse bana ulaşamaz dıyorum kendı kendıme ama suan yok korkum işallh yıne olmaz yoksa yıne günlerce uyuyamam korkudan sana cok gecmıs olsun canım böyle bişey için sakın intihar girişiminde bulunma bak tek degılsın tamammı?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…