CHP'ye cesaret lazım-Soner Yalçın

Salt sandığın içine bakarak analiz yapılmaz.

Sizi yanıltır.

Sandığın içine bakarak, “CHP başarısız, AKP başarılı” diyorsunuz!

Peki aynı metotla demiri tersten bükelim:

Ankara’da toplam seçmen sayısı 3 milyon 607 bin 785 kişi.

Melih Gökçek ile Mansur Yavaş arasındaki oy farkı 26 bin 589.

Ki itiraz edildi, bakalım ne çıkacak? Ama anlatmak istediğim bu değil; diyelim ki, Mansur Yavaş bu oy farkıyla kazansa idi, seçimden “CHP başarılı mı” çıkacaktı?

Başarı ya da başarısızlığın kriteri olarak; 4 milyonluk seçmenin bulunduğu Ankara’da 26 bin oydan bahsediyoruz…

Devam edelim:

Antalya’da toplam seçmen sayısı; 1 milyon 513 bin 972 kişi.

“Kazanan” Menderes Türel ile “kaybeden” Mustafa Akaydın arasındaki fark sadece 8 bin 314 kişi! Tersi olsaydı, seçimde “CHP başarılı, AKP başarısız” mı olacaktı?

Denizli’de toplam seçmen 698 bin 605 kişi. CHP’li Kazım Arslan seçimi 35 bin 991 oyla kaybetti.

Mersin’de 1 milyon 185 bin 988 toplam seçmen var. CHP’li Macit Özcan 34 bin 21 oyla kaybetti.

CHP Ardahan’ı 310 oyla kaybetti.

CHP Artvin’i 1.321 oyla kaybetti.

CHP Kars’ı 1.263 oyla kaybetti.

Yalova yeniden sayılacak ama CHP 1 oy ile kaybetti.

Bu oy farklarıyla CHP kazansa idi, ne denilecekti: CHP çok başarılı!

Toplam 100 bin oydan bahsediyorsunuz!

CHP buralarda toplamda 100 bin oy alsa tüm yorumlar değişecekti; böyle seçim analizi yapılabilir mi?

İşte İstanbul…

Yaklaşık 10 milyon seçmeni var. Kadir Topbaş’a giden oylardan 360 bini Mustafa Sarıgül’e gelse, CHP kazanmıştı!

Adana’da CHP üçüncü parti, buna rağmen kazananla arasında 89 bin oy fark var. Adana’nın 1 milyon 456 bin 222 seçmeni var.

Demem o ki sandığın içi sizi yanıltabilir. 53 milyon seçmenden yüzde 1’i CHP’ye gelse, Türkiye’de bugün bambaşka politik değerlendirmeler yapılacaktı.

Sizi rahatlatacak ise yazayım; 2001’den 2014’e AKP, 2 milyon 300 bin oy kaybetti!

Evet, sadece sandığın içine bakmak sizi yanıltır; dışına, yani oy verene de bakmalısınız. Derine kazmalısınız…

ANKET PAZARLAMACISI

Bir “anket pazarlamacı” tv’de BDP-HDP’nin ne kadar başarılı olduğunu, CHP’nin ise kıyılara sıkıştığını söyledi.

Yahu! BDP’nin nereye sıkıştığı görülmüyor mu? BDP’nin sadece bir bölgenin partisi olduğu ortada değil mi?

BDP-HDP’nin bölge dışında bir yeri kazanamaması, Türkiye partisi olamadığını göstermiyor mu? Bu mu başarılı sonuç? Siz nereden bakıyorsunuz?

TV’ye çıkan her “uzman”, CHP’nin 1973-77 seçim başarısından bahsediyor. Bilindiği gibi CHP, yüzde 33.3 ve yüzde 41.3 oy almıştı.

Başarılı bulunan 70’lerdeki CHP’ye oy verenler arasında Kürtler de vardı.

Keza:

1989 yerel seçimi ve 1991 genel seçiminde Kürtler SHP’yi destekledi. Yerel seçimde Diyarbakır, Bingöl, Tunceli vd. SHP kazandı. Genel seçimde SHP, Diyarbakır, Siirt, Muş, Mardin, Şırnak vd. birinci parti oldu. Sonra ittifak bozuldu; Kürtler SHP’yi terk etti.

Sadece 70’li yıllar değil 1980’deki HP-SHP oylarının içinde Kürt oyları vardı; şimdi yoklar. Olsalar, CHP çok partili siyasal yaşamın başlamasından itibaren aldığı klasik oy tabanını korumuş olacak!

Şimdi… Bu istatistik rakamlarına/sandık içine bakarak, 70’lerde- 80’lerde SHP/CHP başarılıydı, 2000’lerde CHP başarısız denilebilir mi?

Rakamlar aldatıcıdır. Bilerek kafa karıştırılıyor.

Örneğin, algı yanılgısı yaratmak için Türkiye haritası yayınlıyorlar ve haritayı partilerin kazandığı şehirlere göre boyuyorlar. Oysa ilçelere bakıldığı zaman durum bambaşka görünüyor. Örneğin CHP sadece kıyılarda değil güneydoğu dışında Türkiye’nin hemen her yerinde var!

Kasten yapıyorlar. İdeolojiyi öldürüp, siyaseti yüzeyselleştiriyorlar.

CHP’ye cesaret lazım
CHP’ye cesaret lazım
Geleceği görmek zorundayız.
Pazar günü Fransa’da yerel seçimler vardı.
Marine Le Pen önderliğindeki aşırı sağcı Ulusal Cephe Fransa genelinde 6 bölgeyi alarak sosyalistleri ağır bir yenilgiye uğrattı.
Avrupa’da faşizm rüzgarı var.
Avrupa da Ortaçağ’a/ kalitesizliğe/ düzeysizliğe/avamlığa yeniliyor.
Yani tek diktatör bizde değil.
Bizim Fransa’dan farkımız var. Sosyalistlerin-komünistlerin kadroları çok yaşlı. CHP ise dinamik bir seçmene sahip.
Bir örnek vereyim; İstanbul’da gönüllü sandık görevli sayısı 130 bin kişi. Sadece sorun; bu enerjinin örgütlenmesi. Sokakta hazır büyük bir kuvvet var. CHP bunları örgütleyemiyor; öncülük yapamıyor. Kızgınlığım buna.
Gençler hazır; dağlara-taşlara, yurdun dört yanına “umudun adını” tekrar yazmak için görev bekliyor.
Gençlerden umutluyum…
Ve “gelecek sol’dur” diye yazdım. Yaşanılan zaman’ın dışına çıkamayanlar; “çok beklersin” dediler, “Türkiye siyasal olarak kendini solda görenlerin oranı yüzde 7’dir!”
Yazdım; “CHP devrimci tarihini örnek almalıdır, halkın karşısına devrimci programla çıkmalıdır.” Belli çevreler yine bıyık altından güldü; “Türkiye’de kaç devrimci var ki?”
Bakın: Hiçbir parti sağ ya da sol diyerek iktidar olmaz.
Kast ettiğim sol’un değerleridir; sol’un eşitlik, özgürlük, kardeşliktir programıdır.
Eşitliğin, özgürlüğün, kardeşliğin ne olduğunu ayrıntılarıyla yazmalı mıyım; anlaşılmıyor mu? Yapmayın. Bu çevreler, kendi umutsuzluklarını başkasına bulaştırıp, rahatlıyorlar.
Ecevit, “sol” diyerek değil -hatta muhafazakar Orta’nın Solu’na karşı- 11 Ağustos 1969’da, “toprak işleyenin, su kullananındır” devrimci manifestosuyla kitlelerin karşısına çıktı. Sol işte budur.
Sol, CHP’nin asıl kitlesinin AKP tabanı olduğunu bilendir!
Bu taban; seçkincilikle, dinci ittifakla, kurnaz sağcılıkla değil, ancak CHP’nin köklerindeki Kemalist Devrimci politikalarla kazanılabilir.
CHP’ye sadece cesaret lazım…
Odatv

Genişletmek için tıkla...

"Ecevit, “sol” diyerek değil -hatta muhafazakar Orta’nın Solu’na karşı- 11 Ağustos 1969’da, “toprak işleyenin, su kullananındır” devrimci manifestosuyla kitlelerin karşısına çıktı. Sol işte budur.
Sol, CHP’nin asıl kitlesinin AKP tabanı olduğunu bilendir!"

Genişletmek için tıkla...