Nihayet ben de doğum hikayemi sizlerle paylaşabileceğim. 7 kasım sabahı söylenilen saatte hastahanede oldum. Sezeryan olacağım için çok rahattım nasıl olsa ağrı sancı olmayacaktı :bbo: önce lavman yaptılar sandığım kadar kötü değildi. Ameliyathaneye inme vakti gelince biraz korkuyor tabi insan :) ama sonunda bebeğime kavuşacak olma düşüncesi ile rahatlattım kendimi. Epidural olacağımı söylemiştim daha önce ama ameliyathanede doktorlar vazgeçirdi. Tehlikeli olduğunu genel anestezinin daha iyi olduğunu söylediler ne kadar aksine inansam da kabul ettim ve genel anestezi aldım.Saat 10.30 gibi uyuttular ve saat 13.00 e doğru inanılmaz bir sancıyla uyandım. İnsan o an bebeği bile düşünmüyor. Öyle bir acı ki..Akşam üstü kalkıp yürümemi söylediler. İlk kalkış biraz zor oluyor. Ama daha sonra kolaylaşıyor yürümek. Sondada söylenildiği kadar can yakmıyor bunu da belirtmeden geçemiycem.Ama aynen söz verdiğim gibi uyutulmadan önce hepiniz için dua ettim.
Ne olursa olsun bütün acılar geçici önemli olan onu kucağınıza aldığınız ilk an :)) burdan ben yokken doğum yapmış ve yapacak bütün herkese Allahtan kolaylık bebişlere sağlıklar ve bollllll sütlü günler diliyorum :lepi:
Ne olursa olsun bütün acılar geçici önemli olan onu kucağınıza aldığınız ilk an :)) burdan ben yokken doğum yapmış ve yapacak bütün herkese Allahtan kolaylık bebişlere sağlıklar ve bollllll sütlü günler diliyorum :lepi:
