Cenap Şahabettin

1870 yılında Manastır'da doğdu. Askerî okullarda okudu. Askerî Tıbbiyeyi bitirdi. Paris'te ihtisasını tamamladı. Çeşitli yerlerde hekimlik yaptı. Emekli olduktan sonra Darülfünûn'da Türk Edebiyatı Tarihi derslerini okuttu. Fransız sembolizmi etkisinde kaldı. Servet-i Fünûn dergisinde yazdı.1934 yılında öldü.

ESERLERİ
İlk şiirleri Tamat adıyla basıldı. Şiirleri, ölümünden sonra "Cenab Şahabettin'in Bütün Şiirleri" adıyla yayımlandı

Bitmemiş bir gül



Bir gonce râz-ı aşkı sarar penbe bir güle
Bir gül bugün nişanlanacak andelîb ile

Güller açınca kendini her kalb-i derbeder
Güller açınca arş-ı hayâlâtı devreder

Cûlar güler uzakta, çemenlerde bâd-ı saf
Eyler harem-serâyım eş kuşların tavaf

Güllerle rû-be-rû açılır taze sineler,
Her sine kendi üstüne güllerle iğneler.

roxett .!.:

Elhan-ı Şita

Bir beyaz titreyiş, bir dumanlı uçuş,
Eşini kaybeden bir kuş gibi kar
Geçen ilkbahar günlerini arar
Ey kalplerin divane şarkısı
Ey güvercinlerin şiirleri
O baharın bu işte yarını
Kapladı bir derin sessizliğe yeri
Karlar
Ki sessizce arasıra ağlar
Ey uçarken düşüp ölen kelebek
Bir melek kanadının beyaz püskülü
Gibi kar
Seni solgun bahçelerde arar.
Sen açarken çiçekler üstünde
Ufacık bir çiçekli yelpâze,
Cansız bedenin üstünde şimdi ey ölü
Başladı parça parça altın kırıntıları
Karlar
Ki gökyüzünden düşer düşer ağlar!
Uçtunuz gittiniz siz ey kuşlar;
Küçücük, beyaz başlı baykuşlar
Gibi kar
Sizi dallarda, yuvalarda arar.
Gittiniz, gittiniz siz ey kuşlar,
Şimdi boş kaldı baştan başa yuvalar ;
Yuvalarda -feryat etmeyen yetîm-
Son kalan mavi tüyleri kovalar
Karlar
Ki havada uçar uçar ağlar.
Ey kış göğü, elinde yığın yığındır
Yasemin yaprağı, güvercin kanadı, ıslak bulut...
Dök ey gökyüzü -doğanın canlılığı uykudadır
Siyah toprağın üstüne katışıksız çiçekler!
Her ağaçlık yer şimdi -ne yaprak, ne bir çiçek!
Bir gölge yığını ve siyah renkli ve ümitsiz
Ey kış göğünün eli, durma, durma, çek.
Her ağaçlığın üstüne bir beyaz örtü!
Göklerden emeller gibi dökülüyor kar
Her mutlu hayalim gibi koşarak düşüyor kar
Sessiz bir rüzgar tüylü bir kanatta uyuklar
Yolunda durur bir aralık sonra uçarlar,
Soldan sağa, sağdan sola titreyerek ve kaçışarak
Bazen uçmada tüyler gibi, bazen dökülmede
Karlar, sessizliğin dualarının bütün nağmeleri
Karlar, ruhların bahçelerinin çiçekleri
Dök siyah toprak üstüne, ey göğün eli dök.
Ey göğün eli, izzetin eli, kışın eli, dök :
Bahar çiçekleri yerine beyaz kar
Kuşların nağmeleri yerine ümidin suskunluğunu.
Cenab Şahabettin

Genişletmek için tıkla...

Edebiyat dilini anlamadığım için (yurt dışında okuduğumdan) türkçe kısmını ayırdım. Bir de böyle okuyun belki aranızda benim gibi edebiyat dilinden anlamayan vardır.Teşekkürler roxett.

TEŞEKKÜRLER ARKADAŞLAR...
Ben de Osmanlıca'yı pek anlamam, fakat bu ahenk ve zarafet çok hoşuma gidiyor...sevgiler...

Çok güzel bir paylaşım.Teşekkür ederim canım.Şiir sevgisi daha bir başka.Okuması ayrı bir sanat bence.Sessizlik içinde kendini vererek okursan şiiri,sanki yazan ve hisseden sen olursun.Ben böyle hissederim şiir okurken kendimi,mutlaka kendimden birşeyler bulurum.

Yüksel oğlum yüksel! Çıkmak için başvurduğun merdiveni soran bulunmaz.
Zekayı hangi zindana tıksanız kendisine kenarından sıvışacak delik açar.
Zeki adam tepeden tırnağa göz kulaktır.
Zeki adam kitaptan bir yaşam payı ve yaşamdan bir kitap payı çıkarır.
Vesaire sözünü çok severim. Hafızamın ayıbını örttüğü için.
Ulu fikre harcanmış güzel ifadeden çok, basit ifade içinde bulduğum güzel fikre yanarım.
Uzun söz uzun ökçe gibi kadınlara yakışır.
Sadakanı öncelikle kör dilencilere ver. Lutfunu gören seni görmezse nankörlüğünden emin olabilirsin.
Saçlarıyla pek çok oynayan kadının, emin olabilirsiniz ki aklı başında değil.
Samimi düşünenler ile taban tabana zıt bile olsam hoşlanırım. Çünkü fikirlerimizin görünüşü ne kadar değişse güneş bir ve ışık birdir.
Samimi faciaların en acısı: Yüksek görünmek istediğimiz göze gülünç görünmek.
Sen yalnız dilini tutmaya alış, diğer organlarını Allah korur.
Serbest ona derler ki başı ancak bilim ve zekaya bağlıdır.
Ses vardır ki kulağıma tükürüyor sanırım ve söz vardır ki sağır olmadığıma beni pişman eder.
Sevdiğini insan, kendisinden başka herkese karşı kuvvetli, asi ve önemsiz ve aşağılayan bakışlarla görmek ister.
Sevdiğinin biraz aleyhinde bulunmak gizli sevdaların belirgin özelliğidir.
Sevdiğinizi yalnız kalbiniz değil, beyninizi ve vicdanınız da ortaklaşa sev demeli.
Sevdiğinizin bir kadın farkına varmıyor mu, anlayınız ki bir başkasını seviyor.
Sevgilisinin yanında inceliğini ve zekasını kaybetmeyen adam gerçek âşık değildir.
Sevince o kadar az alışığız ki, dün akşam neşeliydim desem sorarlar, ne kadar içmiştin?
Sıhhatin var, aklın var, paran var, bilgin var, makamın var. Ey insaf et, düşmanın olmasın mı?
Yeryüzünün çamuruna sürünmeksizin düşünebilenlerin hapsi beyin kardeşidir.