- 26 Şubat 2009
- 2.523
- 35
- 683
mrb arkadaşlar benle aynı durumda olan varmı acabab çok heyecanlı bi insanım bi yere gideceğim zaman sakinleştirici alıyorum bazen amam dışardan da kendine güveni olan biri gibi görünüyorum bazen.güzel konuşmadığımı düşünüyorum.amma ancak hazırlandığımda güzel konuştuğumu düşünüyorum.kendi çevremden kalabalağa katılmak işkence gibi paylaşacak bişey bulamıyorum.ama öğretmenler ve eğitimli kişilerle dialogum fena değil.beyaz tenli olmayı isterdim kimileri bunu sorun olarak görüyo doktora görünmen lazım dio ne kadar doğru bilmiyorum.sonuçta doğuda bi ildeyim.beyaz ten tabiki favori olacak.bilmediğim şeyler bana dert oluyo kafama takıyorm.evde çok sinirli olduğumu söylüyolar ama aksine dışarda çok sakin olduğumu söylüyolar..kursta hocalık yaparken bi gün öğrencilerden biri artık hat safhaya getirdi sınıf ortasında çok kötü haşladım öğrenciler hocam biz sizin bu kada sinirli olduğunuzu bilmioduk dediler yani verdiğim görüntü bu.heyecaanan gelince birebir de pek heyecanlanmıorum olsa bile fazla değil en çok yakın çevremin yanında heyecanlanıyorum toplu yakın çevrede.heyecan anımda çarpıntı terlemem panik bi durumum oluyo.çokta gergin oluyorum pek belli etmesemde.lise yılarım çok kötüydü hiç arkadaşım yoktu aslında çok iletişim kumayı istiyodm amma sessiz etiketi yerleşmişti bi kere yanıma kimse yaklaşmıyodu.her gün mide ağrılarıyla okula gidiyodum.gülmeyi bile bilmezdim.liseden sonra kendimi aşmaya başladım bana gülmeyi öğreten kitap dale karnigin dost kazanma sanatı adlı kitabı oldu.cidden gülmeyi o kitapla öğrendim.insanlara sevimli yaklaşmayı.çok aştım kendimi amma yetmiyo halen halen bazen terliyorum ellerim titrer bi çay götürünce bile.korkularım çok fazla.baş ağrılarım.sinir anım çok kötü geriyo beni yine ellerim falan titriyo sizdede benimle aynı durumda olan varmı arkadaşlar?
