çat kapıyı geçtim ben misafir sevmem, genellikle dışarıda cafe de buluşmayı tercih ederimne ka asosyalim çok utandım
ağlayarak yazıyorum şuanda sürekli kırıcı şeyler söylüyor.bir bunalım anında evlenmiş benimle, benimle evlenmese belki eski karısıyla tekrar barışabilirlermimiş.şimdi onun hayatını mahfetmişim hiçbir şeyi düzeltemezmiş artık.hergün kabusa uyanıyormuş,neredeyim ben diyormuş.gerçekten çok acıdı içim.canın sağolsun dedim.
o komşumla hiç bir samimiyetim yok daha 1 kez evine girmiş değilim.yatak odasına girmesini istememek hakkım sanırım.başka bi oda olsa zaten sorun olmazdı.Ben olsam sizin gibi düşünmezdim ne olmuş yani komşu komşunun külüne muhtaçtır demişler kadıncağız zor durumda kalmış beş dakika odamı toparlar izin verirdim komşuluk ölmüş yaaa
adam dengesiz...bi öyle bi böyle..dün sorunumu anlatmıştım belki okuyanlar hatırlar.yemek kıskanma sorunumuzdan sonra eşim geceyi annesinde geçirmişti.şimdi eve geldi ve konuştuğu muhabbet şu.neymiş ben çat kapı misafir sevmiyormuşum.anormal bir insanmışım, onların çevresi öyle değilmiş hiç böyle bir şey görmemiş o, üstüne her şeyimiz farklıymış.aşırı bireyselliğe önem veren bir insanmışım.benimle böyle devam edemezmiş.kendine bir yol çizmeliymiş.bende peki sen bilirsin dedim.yatağa gitti bana dediği şu kalktım geldim beni yatakta yalnızmı yatıracaksın? iyide daha demin ayrılalım diyordun bu ne şimdi? çat kapı misafir sevmediğim için asosyal oldum iyi mi.gerçekten bunu tek sevmeyen ben miyim acaba.öyleyse kendimde bir gariplik olduğuna inanacağım.
Eşin hiçbir şekilde yapıcı olma taraftarı değil. Adına üzüldüm. Madem ailesinin düzeninde yaşamak istiyormuş ne diye evlenmiş. Üzgünüm ama eşiniz bence problemli. 2. evliliği ve ortada bir bebek var, hala yok alışamadım yok eski şöyleydi... He canım he, madem alışmıştım ayrılmasaydın... Eşin bu zihniyette olduğu sürece hiçkimseyle mutlu olamaz. Böyle düşünceleri olan birisi için ömrünü çürütmeye değer mi? Maaşlı kadınsın, kazanırsın bebeğine bakarsın. Ayrıldıktan sonra ne eşinin kızıyla ne ailesiyle muhattap olmak zorunda da kalmazsın. Sakın moralini bozma, yuva kolay kurulmuyor tamam ama göz göre göre de ömür çürütmemek lazım.
sinirle söylemiş o söylediklerini ben bunu anlamayacak kadar körmüşüm, onu tanımıyormuşum.intihar edecekmiş şimdi.
inandığım yok yani öyle bile olsa fark etmez ben sıkıldım artık.akşam kartlarımı bırakacak, bir kaç parça eşyasını filan alıp annesine gidecek.İnanıyor musun sen bu adama?
Cünku evet dersen ben sana inanmamaya baslayacagim.
Bu kadar saf olma. Kendine kiyabilir mi o Allah askina ya. Simdi sen gidersen kim ödeyecek nafakayi kredi borcunu.
İçindeki kini nefreti kustu rahatladi simdi de gitme diye seni kullanabilmek için bin tane numara çevirecek.
İnanma su adama ya lütfen.
saflıktan değil, maneviyatı ortaya koyup kenara çekiliyor ben bir şey konuşursam hakkımı aramaya kalkarsam fedakarlık nedir bilmeyen kötü niyetli, maddiyata ve şekle önem veren bir insanmışım gibi gösteriyor.evlilik katlanmaktır fedakarlıktır deyip duruyor.bu baskı karşısında bende yılıyorum bir noktada.Merak etme kendini oldurmeyecek kadar bencil biri.
Konularina baktim da, sen ya cok asiri safsin ya da bu herifle evli olmaya mecbursun.
Tam cozemedim.
evlerimiz yakınken eşimin babası çat diye yatak odasına dalıyordu bende derli toplu tutamıyordum çoğu zaman ve etrafta özel eşyalarım olabiliyordu.çok utanıyordum, ha birde gelip şurası tozlu şurası bilmem ne adam teftiş edip duruyordu.bende sinirden ölmek üzereydim inanın sizi anlıyorum.ama eşim grantuvalet evde oturulmasından yana anladığım kadarıyla ve sürekli hiç sohbetinden haz almadığım insanlarla arkadaşlık kurmam için baskı yapar halde.bunun adı insan ilişkisiymiş, oturulur konuşulur, gülünür ağlanır,dedikodu yapılır küsülür barışılırmış ki mecbur olduğumu sanmıyorum istemediğim kişilerle bunları yapmaya.Habersiz cat kapı gelenlere kapıyı açıp kusura bakmayın sevisiyoruz deyip kapıyı suratlarına kapatmak istiyorum.
Birde çok matah birsey yapmışlar gibi bizz geldikk demeleri yok mu iyi haLt ettiniz keske haber verseydiniz demek istiyorum. Hic sevmem.
Bu muameleye tam 13 yıldır katlanıyorum ben. 9 sene kv ile aynı sehirde yakın evlerde oturduk. Hic haberimiz olmazdı geliceklerinden. Gece saat kaç olursa olsun zil calardi onlar. Baska sehre taşındık şimdi de esım e haber verirler biz geliyoruz diye. Aksam ina esım söyler annemler geliyor diye. İyi bari madem sana söylediler sen ağırla demek istiyorum...
Biz gayet normaliz anarmol olan onlar.
Dindar insanlarmisiniz ?saflıktan değil, maneviyatı ortaya koyup kenara çekiliyor ben bir şey konuşursam hakkımı aramaya kalkarsam fedakarlık nedir bilmeyen kötü niyetli, maddiyata ve şekle önem veren bir insanmışım gibi gösteriyor.evlilik katlanmaktır fedakarlıktır deyip duruyor.bu baskı karşısında bende yılıyorum bir noktada.
bunu bende söyledim ona sen evlilik hayatına uygun biri değilsin dedim.evlilikte olması gereken şeyler bile ona baskı gibi geliyor.ilk evlendiğimizde facede kadınlarla esmerim, aşkımlı konuşmalar mı ararsınız, akşam sadece yanına yatmakla kalmam başka şeylerde yaparım tarzı laçka konuşmalar mı ararsınız neler neler vardı.bunları artık yapmamalısın dediğimde onlar benim dostlarım sosyal arkadaşlarım sen beni boğuyorsun mevzularından çok huzursuzluğumuz oldu.aslında o zaman anlamıştım evliliğe uyum sağlayamayacağını keşke baştan bitirseydim diyorum şimdi.birde sürekli evde bir beni aşağılıyorsun sen konuşmaları dönüyor ben nasıl aşağılıyorum hala anlayamadım onu.ben üni mezunuyum o lise bunu takıntı yaptı sanırım bu söylemini buna veriyorum çoğunlukla.asla genelleme yapmak istemiyorum ama daha önce evlilik yapmış bir adamla evlenirken önceki evliliğinin neden bittiği çok iyi analiz edilmeli. dünden beri iki konunuzu da okuyorum bir çıkarımım var söyleyecem söyleyecem susuyorum ama boşanma kararınızla ilgili mesajı görünce duramadım. eşiniz evlilik hayatına uygun biri değil diye düşünüyorum. düzene alışamamış da bilmem ne! arkadaşım düzen birlikte kurulur evin kendine has kuralları iki kişi tarafından oluşturulur. beyimiz evleniyor ev hayatını beğenmiyor "bana göre değil" deyip işin içinden çıkıyor. o kadar bencil ve çocuksu bir adam ki hayatı yemek üstüne kurulu. bu ne açgözlülük! üç yaşında bir çocuk bile yemeği hayatın merkezine koymaz. annesi çakma padişah gibi büyütmüş o da diyor ki herkes bana hizmet etsin önüme tepsi tepsi yemek gelsin. bir an önce kurtulmanızı dilerim.
fedakarlığa ve katlanmaya bunun sonucunda her şeyin iyi olacağına inanıyorum ve o da bunu kullanıyor sanırım.ama maalesef her kavgada da ben hep fedakarlık yaptım sen bencilsin demeyi ihmal etmiyor.ben ailemi çok küçükken kaybettim.sonrasında çok sevdiğim bana değer veren bir eşim vardı, onuda kanserden kaybedince aile kaybetmekten yoruldum sanırım.korkuyorum belkide.Dindar insanlarmisiniz ?
Dinde esini yaptiginin yeri yok. Maneviyati koyamaz onune.
Demek sen de tam olarak anlamiyorsun hakkin ne, ya da kendi gorevlerin neler.
Senin gorevin onu gecindirmek ve eski
Esin nafakasini odemek deyil.
Seni ailen hep suclayarak mi yetistirdi acaba ? O yuzden mi bu akillica manipulasyonlarla kendi i hakliykem suclu hissetmeyi basariyorsun ?
bunu bende söyledim ona sen evlilik hayatına uygun biri değilsin dedim.evlilikte olması gereken şeyler bile ona baskı gibi geliyor.ilk evlendiğimizde facede kadınlarla esmerim, aşkımlı konuşmalar mı ararsınız, akşam sadece yanına yatmakla kalmam başka şeylerde yaparım tarzı laçka konuşmalar mı ararsınız neler neler vardı.bunları artık yapmamalısın dediğimde onlar benim dostlarım sosyal arkadaşlarım sen beni boğuyorsun mevzularından çok huzursuzluğumuz oldu.aslında o zaman anlamıştım evliliğe uyum sağlayamayacağını keşke baştan bitirseydim diyorum şimdi.birde sürekli evde bir beni aşağılıyorsun sen konuşmaları dönüyor ben nasıl aşağılıyorum hala anlayamadım onu.ben üni mezunuyum o lise bunu takıntı yaptı sanırım bu söylemini buna veriyorum çoğunlukla.
Ah canim benim. Cok uzuldum senin adina.fedakarlığa ve katlanmaya bunun sonucunda her şeyin iyi olacağına inanıyorum ve o da bunu kullanıyor sanırım.ama maalesef her kavgada da ben hep fedakarlık yaptım sen bencilsin demeyi ihmal etmiyor.ben ailemi çok küçükken kaybettim.sonrasında çok sevdiğim bana değer veren bir eşim vardı, onuda kanserden kaybedince aile kaybetmekten yoruldum sanırım.korkuyorum belkide.
deli mi ne.bende sevmem çat kapı geleni.hatta müsait durumda değilsem kapıyı açmam ne yapayım.bu sabah yan komşum zile deli gibi basıyor.açmadım.diğer komşuyla apartmanda konuşmalarını duydum.yatak odalarımız zile basan komşuyla yanyana.yatak odası havalandırma boşluğuna bakıyor.komşum anahtar evde unutmuş.bizim pencereden kendi evine geçecekmiş!ee pes..iyiki açmamışım kapıyı dedim eşime.pazar sabahı oda dağınık,biz daha uyuyorduk üstelik.dengesiz insanlar dolu maalesef