Merhabalar 23 yaşındayım. 2017 mezunuyum, eğitim fakültesi. İyi bir puan alamadığım için şu an tekrar sınava hazırlanıyorum. Küçük bir yerde yaşıyorum, dershaneye de gitmediğim için sürekli evdeyim ve boğulacak gibi oluyorum. Kendimi kısaca size tanıttıktan sonra beni etkileyen asıl meseleye gelmek istiyorum; yaklaşık 2 hafta önce birinden mesaj aldım. Bütün hesaplarımdan istek gönderdi sonra mesaj attı. Beni sima olarak tanıdığını(dersaneden) ve hakkımda hiçbir şey bilmediğini ve merak ettiğini söyledi. Bu yüzden ilk nerden diye sordum, söyledi. (tam bu sırada yakın zamanda önceden birkaç kişiyi eklediğini ve biriyle konuştuğunu öğrendim) Bir daha yazmadım. Sonra yine mesaj attı cevap vermiyorsun gibisinden. Ben de bir sinirle hepimizi eklemene say gibi bir şey söyledim. Daha sonra kimi eklemişim gibi şeyler döndü. Böyle atar atar gitti olay. Fevri düşünme dedi. Sen de kabul etmedin ama ben sana mesaj attım seninle birlikte evet arkadaşını ekledim sen çekinme diye dedi. Kötü günler yaşadığını ve dertleşecek bir arkadaş aradığını söyledi. Neyse böyle giderken illa ki isim istedi. Bende dayanamayıp en sonunda söyledim çünkü bana dedi ki "seni önemsiyorum ve sana açıklama yapıp kendimi aklamak istiyorum". İsimleri duyunca "kızım" falan deyip "birinizi ekleyince sülalenizi mi ekledik" demeye başladı.Sonra uzatmayalım hakkını helal et dedi. Şok oldum söylediklerinden sonra bak şöyle böyle anlatır diye beklerken.. Sonra ben içimden geçenleri söyledim galiba pişman oldu paketim az sana yalansız her şeyi anlatacağım numaranı ver lütfen falan dedi. Ben bir şey yazıyorum lütfen numaranı ver diyor. Vermedim tabi ki.(zaten versem bile benim de smsm yok) Sonra dedi ki "bir hata yaptım lütfen istediğini söyle yapmaya hazırım" ben çok kötü oldum oturup ağladım bile çünkü mesaj attığı kızı tanıyorum(dikkat çeken bir kız kabul ediyorum çok güzel makyaj yapıp dikkat çeken bir giyimi var) ve onla kendimi kıyasladım ister istemez neden ilk ben değil hiç mi güzel değilim nolurdu ilk bana gelseydin her şey farklı olurdu diye.. Sonra numarasını yollayıp bak 50 mb internetim kaldı smsm var konuşalım dedi. Bende bu arada o kötü ruh haliyle "başkalarına mesaj yazmasaydın hadi onlar oldu bana kötü sözleri söylemesen daha farklı olabilirdi vs" yazmışım. Ben bir şey demedim inan ki dedi. Paketi bitti galiba ben pardon yazdım. Sonra paketin bitti galiba yazdım. 4 gün sonra "
heee" diye cevap geldi. Ben de sadece güldüm üstünden 2 gün geçti ne okundu yapıyor ne cevap atıyor.Kesin hayatında biri var diye düşünüyorum ama şu yaklaşık 20 günlük sürede özellikle paketi bittiği anda o kadar içselleştirdim ki (ablamla konuştuk, içime de, aklıma da yatmaya başladı bu sürede) onu inandım ve bir şey olacağını düşündüm. Şu an çok kötüyüm.. Neden kimse için değerli olmadığımı sorguluyorum.. Neden onun ilk mesaj attığı kişi veya şu an konuştuğu kişi kadar gözünde değerim olmuyor? Kimse benim için çabalamıyor.. Başta belirrttiğim evde olup ders çalışma durumum da beni feci zorluyor..
Dipnot: Şunu atladım galiba; bana mesaj atıyor arka arkaya ve cevap yazmazsam soru işareti atıp bekliyorum falan yazıyordu. Ben ders çalıştığım için ve telefondan uzak kaldığım için çok geç dönüyordum ama o ben atar atmaz dönüyordu ve yazmadığımda "amacınız delirtmek mi? başarıyorsunuz" diyordu buna dayanarak beni taktığını düşündüm hatta hak meselesi geçerken dedi ki bak ben stres olunca midem ağrır yarım saattir midem kötü" gibi şeyler söyledi. Bir gün saat 3'e kadar konuştuk ordaki sosyal medya üzerinden arkadaş olma konusunda olay nereye gidiyor dediğimde "evliliğe" falan dedi. Bana çok zor biri olduğumu söyledi ve devamında sanki benim için yinede çabaladığını belirtir gibi şeyler dedi.Evet ben niye trip attığmı (sanki sevgilim) bilmiyorum, bu konuda hatalı olduğumu kabul ediyorum ama inanın böyle tecrübelerim yok üniversitede biriyle konuştum olmadı.(sadece konuştuk uzun bir süre yüz yüze görüşemedik, geçiş yapmıştı ve bu da ayrı sıkıntıydı zor günler geçirdim, lisede biri olmuştu sadece) .İlkten herkesi ekliyor derdi ben değilim kafasıyla gittim, kötü konuştum ama bana noluyor bilimiyorum çok hassas bir insanım hemen üzülüp kafama takıyorum ve hemen birini içselleştirebiliyorum.. Lütfen bana bir şey söyleyin ben nasıl kurtulacağım bu psikolojiden 
Uzun olduğu için affınıza sığınıyorum ama içimi dökmek istedim eksik yazdığım çok şey olmuştur ne yazdığımı hiç bilmeyen ruh haliyle bırakıyorum bu konuyu buraya
heee" diye cevap geldi. Ben de sadece güldüm üstünden 2 gün geçti ne okundu yapıyor ne cevap atıyor.Kesin hayatında biri var diye düşünüyorum ama şu yaklaşık 20 günlük sürede özellikle paketi bittiği anda o kadar içselleştirdim ki (ablamla konuştuk, içime de, aklıma da yatmaya başladı bu sürede) onu inandım ve bir şey olacağını düşündüm. Şu an çok kötüyüm.. Neden kimse için değerli olmadığımı sorguluyorum.. Neden onun ilk mesaj attığı kişi veya şu an konuştuğu kişi kadar gözünde değerim olmuyor? Kimse benim için çabalamıyor.. Başta belirrttiğim evde olup ders çalışma durumum da beni feci zorluyor..Dipnot: Şunu atladım galiba; bana mesaj atıyor arka arkaya ve cevap yazmazsam soru işareti atıp bekliyorum falan yazıyordu. Ben ders çalıştığım için ve telefondan uzak kaldığım için çok geç dönüyordum ama o ben atar atmaz dönüyordu ve yazmadığımda "amacınız delirtmek mi? başarıyorsunuz" diyordu buna dayanarak beni taktığını düşündüm hatta hak meselesi geçerken dedi ki bak ben stres olunca midem ağrır yarım saattir midem kötü" gibi şeyler söyledi. Bir gün saat 3'e kadar konuştuk ordaki sosyal medya üzerinden arkadaş olma konusunda olay nereye gidiyor dediğimde "evliliğe
" falan dedi. Bana çok zor biri olduğumu söyledi ve devamında sanki benim için yinede çabaladığını belirtir gibi şeyler dedi.Evet ben niye trip attığmı (sanki sevgilim) bilmiyorum, bu konuda hatalı olduğumu kabul ediyorum ama inanın böyle tecrübelerim yok üniversitede biriyle konuştum olmadı.(sadece konuştuk uzun bir süre yüz yüze görüşemedik, geçiş yapmıştı ve bu da ayrı sıkıntıydı zor günler geçirdim, lisede biri olmuştu sadece) .İlkten herkesi ekliyor derdi ben değilim kafasıyla gittim, kötü konuştum ama bana noluyor bilimiyorum çok hassas bir insanım hemen üzülüp kafama takıyorum ve hemen birini içselleştirebiliyorum.. Lütfen bana bir şey söyleyin ben nasıl kurtulacağım bu psikolojiden Uzun olduğu için affınıza sığınıyorum ama içimi dökmek istedim eksik yazdığım çok şey olmuştur ne yazdığımı hiç bilmeyen ruh haliyle bırakıyorum bu konuyu buraya
atanınca güzel haberlerini de paylaş mutlaka 
