Caresizlik bu olsa gerek rabbim yardım et bana. :(

İlk sayfaları okudum geçmişler olsun inşallah yazacaktım ki son sayfayı okudum.İçim yandı.Arkadaşım Allah annene rahmet eylesin mekanını cennet etsin senin sabrını artırsın acını hafifletsin inşallah.

[başınız sağolsun
Allah sabır versin

allah sabır versin allah anneciğinin günahlarını affetsin mekanı cennet olsun çok kendini yıpratma acılar zamanla hafifler yine gülecek yine mutlu olacaksın ama şu anda dünyanın sonu geldiğine inanıyorsun bunu biliyorum ama sonu değil inan yaşam kadar ölüm de gerçek bende babamı kaybettim 20 yıl önce acısı hala taptaze diyemem ama aklıma geldikçe yüreğim sızlar ama hergünde ağlayıp kahrolmuyorum acıya alışıyor insan bende alıştım babasızlığa ilk zamanlar çok üzüleceksin biliyorum fakat hayat devam ediyor üzülme demeyeceğim üzül ağla ağlayabildiğin kadar içini boşalt

rabbi şifa versin cnmm dualarım seninle moralını yüksek tut tutukı o da hissetsin güzel enerjini güç versin anncğinee <3

Ah cok zorr alısmaya alısmak, calısmak..
Annesizlik cok acı..
Anne diyorum cevap yok, gülüsü, sesi,yüzü, bakısları.. O benim canımdı ya, canım..
Kendimi yarım hissediyorum hic bir sey yapamıyorum gülmek, konusmak, yemek yemek..
Biri yanımda anne dese ates basıyo beni bunları yasayan ben miyim? Benim annem öldü mü diyorum kendime?
Bazen evde onu arıyorum sanki bir yerlerden cıkıcak umuduyla o kadar aptallastım ki, umut bile ediyorum..
Aniden uykudan uyanıp evde tur atıyorum amacsızca.. Birseyleri anlamaya calısıyorum sanki.
Resimleriyle avunuyorum bir kez öpebilmek, sarılabilmek icin nelerimi vermezdim resimlerini öpebiliyorum, sevebiliyorum sadece.
1.5 ayda hayatımız nasılda degisti. Anne sevgisinden mahrum kalmak ne büyük acıymıs..
İyilesicekti benim annem rüyamda görmüstüm sarılmıstı bana
Bana annenizi anlatın, babanızı anlatın topiclerine bakamıyordum cünkü icim el vermiyordu okurken hüngür hüngür aglıyordum..
O kadar korkuyordum ki benimde basıma gelicek diye? Korktugum basıma geldi iste gitti melegim bıraktı bizi, gitti aniden sessizce...
Ani ölüm cok acı sapasaglamdı benim güzel annem..
Bundan sonraki hayatımda annecigim yanımda olamayacak, ne hüznümü ne sevincimi paylasamıycam a
Dısarı cıktıgımda dönüp cama bakıyorum yine el sallıyorum camın önü bos olsa' da..
Hic iyi degilim, gercekten hic iyi degilim özlemim gün be gün artıyor icim öyle bir yanıyor ki tabutu giderken bırakma bizi anne diye arkasından aglayarak kostugum aklıma geliyor..
Anne gitme diye yalvardım giden coktan gitmisti halbuki..
Kendimi cok caresiz ve yalnız hissediyorum annemi özlüyorum..

Ben Şu An Şoklardayım..
Bilmiyordum Son Durumu..
Allah Rahmet Eylesin..

Arkadaşımın Babası Hakkında Yazmıştım Buraya..
O da Vefat Etti..

Yazamamıştım Gelip, Elim Varmamıştı Acı Haberi Vermeye..
İçinize Kurt Düşürmek İstememiştim..

Allah Mekanını Cennet Etsin..

ALLAH YAR VE YARDIMCIN OLSUN INSALLAH(AMIN)
ANNENE ALLAH RAHMET EYLESIN MEKANI CENNET OLSUN INSALLAH,
RABBIM SIZLERE SAGLIKLI UZUN OMURLER VE BOL SABIR VERSIN(AMIN)
gidenin yeri hic bir zaman dolmaz cok zordur eminim,
bende babaannemi kaybettim bir kac ay once aklima geldikce gozlerim doluyor,
resimlerine bakiyorum,sen anneni kaybettin daha zordur,
hepimizin gidecegi yer orasi canim ama bugun ama yarin,
ALLAH SONUMUZU HAYIR EYLESIN INSALLAH(AMIN)

Hic kimse sevdigine ölümü yakıstıramaz..
Canlı kanlı annemin simdi o mezarda yattıgına, bizi bırakıp gittigine inanamıyorum!
Herseyi duruyor ölüm ne kadar tuhaf.. Bir varsınız, bir yok!
Sorsan ölmek isterim dermiydi hic?
Aniden ölecegini düsünmüs müydü onu buldugum o anda?
Ama o gözlerindeki korkuyu endiseyi görmemek mümkün degildi.
Kardesime sarılıp sus aglama diye mırıldanması...
15 subat carsamba mıh gibi kazındı aklıma
Carsamba günlerinden nefret ediyorum cünkü o gün buldum annemi, o gün hastalandı.
15 gün sonra bir persembe günü de vefat etti.
Bunları ben mi yasıyorum diye o günden bugüne kac kere sordum acaba kendime? Sayısını bile unuttum..
Minik bir cocuk gibiyim, annelerinin kucaklarında oturan cocuklara özenir oldum.
Kol kola gezen anne kızları hic saymıyorum zaten boynu bükük izliyorum.
Acın zaman gectikce küllenicek, alısıcaksın diyorlar ama tam tersi gün gectikce alev cogalıyor, azalmıyor hatta ben gün gectikce girdigim o soktan cıkmaya basladım, aglamaktan gözyasım kalmadı. Gece uykusu haram artık bana, hatta hic uyku yok kac gündür sadece 2-3 saatlik uykularla ayakta duruyorum. Nasıl beceriyorum onuda bilmiyorum zerre uykum yok.
Acaba bir rüyada mıyım? Uyanırım ya da bir sakadır hersey diyorum..
Annemin evinde, annemin bıraktıklarıyla yasamaya calısıyoruz bir taraftan güzel, bir taraftan kötü bir duygu bi kendimi ona daha yakın hissediyorum diger taraftan her baktıgımda icimde yangınlar yanıyo, icim eriyor.. Biz burdayız, o yok.
Bazen acaba sunu surdan alıp suraya koysam veya bu cok eskimis atayım diyorum bir garip oluyorum sanki annem kızıcakmıs gibi hissediyorum ya da üzülüyormus gibi..
Simdi bir yanım hep eksik bu eksikligi hic kimse tamamlayamaz, kimse annemin yerini dolduramaz ne olurdu yanımızda olsa, basımızda olsa ne olurdu ki hepsi kötü bir rüya olsa??
Annem bana cok sey ögretti zamanın ne kadar kısa bir o kadar da kıymetli oldugunu anlamıs oldum..
Her zaman bunun bilincinde yasamalıymısız bunu ögrendim..
Güzel günler yasamak icin cabalamalıyız sevdiklerimiz aniden göcüp gidebiliyo ve insanın elinden hic birsey gelmiyo ardından yaslı gözlerle baka kalıyoruz sadece..
Bazıları ne kadar sanslı en güzel anlarında anneleri, babaları yanlarında oluyor mutluluklarını paylasıyor..
Ne cok isterdim gelin olurken annemin yanımda olmasını, elini öpmeyi belki bir bebegim olurdu o anı annemle paylasmayı ne cok isterdim.
Bir anım var bu konuyla annemle konusurduk ölümden falan dur bakalım sag olacak mıyız derdi. Hemen sustururdum ne diyorsun öyle konusma sakın bir daha duymayım olacaksınız tabii derdim üstüne bide '' dur bea daha torun büyütüceksin '' derdim.
Acımı herkes anlayabilir ama en cok yasayan bilir ates gercekten düstügü yeri yakıyor.
Evlatlar kadar kimsenin boynu bükük kalmıyor herkes evine yuvasına dönüyor dönmek zorunda cünkü ama ben '' o benim annem, ben annemi istiyorum '' diye agladıgımda bizimde ablamız biz sizden daha cok görüsüyorduk, hergün birlikteydik diye cevap veriyorlardı bir tek yatmaktan yatmaya ayrılıyorlarmıs öyle bile olsa, herkesin bir evi var, evlatları var. Bizim bir annemiz yok artık ama, bu yola annemsiz devam etmek zorundayız.. Herkes kapattı kapısını ya biz? Her sabah annemin öldügü bir tokat gibi carpıyor yüzüme her aksam yemege yalnız oturdugumda bos kalan yerini gördükce, bir kez daha yiyorum o tokadı..
Ana gibi yar olmaz diye dememisler bosuna. Bir yanımız hep eksik artık!

Her bir sayfayı gözlerim dolu dolu bogazım düğümlenerek okudum.Annenize Allahtan rahmet sizlerede bol sabır diliyorum.Ne diyeceğimide bilmiyorum çok çok çok üzüldüm Rabbim diğer sevdiklerinizi başınızdan eksik etmesin.

burcuerdem .!.:

Her bir sayfayı gözlerim dolu dolu bogazım düğümlenerek okudum.Annenize Allahtan rahmet sizlerede bol sabır diliyorum.Ne diyeceğimide bilmiyorum çok çok çok üzüldüm Rabbim diğer sevdiklerinizi başınızdan eksik etmesin.

Genişletmek için tıkla...

Daha önce yani annem vefat etmeden önce ben bu tarz konuları okuyamazdım bile cok üzülüp etkilendigim, agladıgım icin.
Cenaze arabalarına bakamazdım fenalasırdım..
Anne ve babası olmayan insanlara bir tuhaf bakardım acaba nasıl alıstılar? derdim.
Basıma gelicek diye ki, anksiyete hastasıyım hep geceleri sessiz sessiz aglardım ama hep babamızdan korkardık cünkü hem diyabet hastası hemde kalp. Kurban bayramında arife gecesi bir anda fenalastı sabah karsı geldiler kalp kriziymis sonradan ögrendik.. Acıkcası hepimiz ondan korkardık ama annem bize büyük bir sürpriz yaptı

Cok acı dediginiz gibi birebir yasayan biri olaraktan icimde kopan fırtınayı anlatmama imkan yok. Bundan sonra nasıl olacak bilmiyorum ama annem her aklıma geldiginde beynimi ona odakladıgımda, icimde olanları bilemezsiniz yanan ates, özlem deliricek gibi oluyorum o sesi, yüzü, gülüşü ah benim annem sen yok musun şimdi? Bundan sonra sensiz mi devam edicez hayatımıza? Hiç birsey olmamıs gibi...

Alısıcaksın diyorlar, zaman geçtikçe herşey değişicek diyorlar ben önümü göremiyorum ki ilerisini düsünebileyim.. Hayat mı? Yasıyoruz iste yasamak denirse benim için nefes almak degil yaşamak o başka...

Tatlım öncelikle sabır diliyorum sana. Ama hayat bu insan hayatı nelere alışmıyorki buna da alışmasın. Sen kendini bırakma. Güçlü olmaya çalış bu hayatta. Senin önünde allah izizn verirse parlak günler var. Sen sadece dua et. Allhatan sabır dile. Dua etki anneciğinin ruhu rahat etsin.

Allah yardımcınız olsun Allah şifa versın kardesımm

Başınız sağolsun.Çok üzüldüm ama ona dualarla ulaşacaksın artık.Mekanı cennet olsun inşallah.

Allah sabır ve dayanma gücü versin mekanı cennet olsun

Her bir sayfayı ağlayarak okudum.. İçim sızladı....Anneciğinin mekanı cennet olsun inş. duanı hic eksik etme. Allah yardımcın olsun.

ALLAH yardımcınız olsun canım yar ve yardımcınız olsun RABBİM amin.

annenizin mekanı cennet olsun...
Allah ım size sabır versin...