dudaklarımızın arasında kor ateşi gibi,
bir karış topraga gizledik sevdamızı.
ölüm tufanlarından kaçtık,ayrılıklardan saklandık...
omuzlarımız çöktü,hasretin ağırlıgından
tadına doyulmayan dillerin alev aldıgı
acı biber tadında aşktı bizim ki.
ne deryalardan geçtik,yarıla yarıla....
kadere inat çizdik yazgımızı,
sondemine kadar....
çok sessizlikten arınıp,
tek ses olduk sevdaya...
bir gönüldü ki bizim ki,
en parlak mucevheri sönuk bıraktı.
guneşin yüzü solduda,biz solmadıkk
hep yeniden aydınlandık;
yeni güne ,yeni hayata...