- 26 Mart 2009
- 5.168
- 11
- 38
28 Ağustos regl günümdü önceden eşime nolur nolmaz diye 2 adet test aldırdım bebiş yoksa 
bidahaki ay kullanırım diye ve regl günümü 29 u diye yalan söyledim 
o sabah erkenden test yaptımki eğer hamileysem eşimin doğum günü süprizi olacaktı. 3. ayımızdı ben pek umutlu değildim ama o ay rüyalarımda hep çok güzel şeyler görüyordum :44: nerdeyse her akşam yeşil şeyler görüyordum. nette araştırdım yeşil muradının olacağı demekmiş. bu nedenler içimden bir his bu ay tuttu diyordu 
reglimel 10 gün kala göğüslerimde garip bi ağrı olmaya başladı kasıklarımdada batmalar vardı rüyalarında etkisiyle çok hevesli bi şekilde sabah uyanır uyanmaz tuvalete koşup test yaptım 
ve anında 2. çizgi çıktı ama ben şoktayım 
!!!!! yerimde duramıyordum resmen sessiz çığlar atarak eşime koştum yatakta uyuyordu sarılıdm bol bol öptüm ama diyemedim ben hamileyim diye çünkü akşam yemekte sölücektim. o da bu ne böle ya diye şaşırdı herzamankinden daha hevesle öpüyordum 
onu çünki...bir gariplik olduğunu anlamıştı ama.doğum günün kutlu olsun kocacım dedim sadece asıl bomba kutlama akşama olacaktı çünki... 
işe varınca en yakın arkadaşım zülale koştum ve testi gösterdim hamileyim dedim. ikimizde sarılarak yine sessiz çığlıklar attık. evet ben hamileydim ama en garantisi kan testi yaptırmaktı. hemen yakınımızdaki hastaneye gittim kan verdim ve kan sonucumda 987 çıktı yani kesin hamileydim o kadar mutluydum ki yolda herkesi durdurup ben hamileyim demek geliyodu içimden 
...durmadan ben hamileyim diyordum içimden ve salak gibi gülümsüyordum hep....
dönüşte bi emzik aldım.eczacı sordu kaç aylık bebek diye daha anneciğinin karnına yeni düştü diyemedim
.yeni doğdu dedim ona göre aldım emziği hediye paketi yaptım. testide sardım ve paketledim...akşam eşimle yemeğe gittik hediyeni sormayacakmısın dedim. güldü verdim sonra.önce emziği açtı boş boş baktı. sonra testi açtı şaşırdı biar an ve dedimki bebeğimiz uyanınca geceleri emziğini sen vericeksin baba oluyosun dedim.... sadece gerçektenmi diyebildi...sonrası malum sarılıp öpüşmeler..... 
evet gerçekti ben hamileydim anne olucaktım kelimeler yetersizdi hissettiklerimi anlatmaya.ama 1 hafta içinde kabusa döndü heyecanım
bulantrılar kusmalar açlık susuzluk mahvetti beni taa ki 16-17. haftaalara kadar nerdeyse bişey yiyemedim içemedim.açlıktan susuzluktan ağlayarak uyuyordum biçok gece..bazen aklım gidicek zannediyordum o denli zordu ama şükür ki bebeğim çok iyiydi.4 kilo vermiştim bu nedenle.doktorum 3. ayımda kız gibi dedi ama kesin değil demeyide ihmal etmedi. 4. ayımda yine kız dedi artık kesin diyebiliriz herkese söleyebilirsin dedi bi kızım olucaktı....
5. ayımda bi gece çamaşırımda kan gördüm gece 23 te.
eşimde arkadaşındaydı yaşadığım paniği ve korkuyu anlatamam size eşimi aradım hemen eve gel dedim geldi sarıldım bir posta ağladım kollarında sonra hemen hastaneye koştuk şükür kızım iyiydi.ama korkusu çok kötüydü .öyle böyle derken 9 ayı tamamladık.kilo almamda çok iyiydi.8 kiloyla kaldım en son.doğumdan sonrada çalışmayı düşünmediğimden 32. haftamda aldım iznimi doya doya yaşamak istedim hamileliği.
son ayda her hafta kontrollere gidiyorduk.her gittiğimizdede nst ye giriyorduk.ilk girdiğimde kalp atışı bulunamadı bi korku da öyle yaşadık doktorum geldi baktı daha az önce ultrasonda bakmasam korkucam bende dedi biraz uğraştı sonunda kızımın pıt pıt atışları duyuldu.meğer küçük hanım sırtını dönmüş bi anda ondan duyamamışız sesleri.37. haftamdada çantalarımızı hazırladım biraz geç oldu ama siz sakın geç bırakmayın 32. haftalarda hazırlayacaktım ama hep bi aksilik oldu hazırlayamadım.
doğuma 2 hafta kala çatı muaynesi yaptı doktorum.herkes gibi bende çok korkuyordum muayneden . ama şükür ki çok ağrılı değildi yani abartılacak bi ağrı yoktu. doktorum 1 cm açılman var rahminde çok ymuşak normal doğum yaparsın sen dedi. çok sevindim başından beri en istediğim normal doğum yapabilmekti çünki. 1 hafta sonra 25 mayıs çarşamba sabah 8 e verdi yeniden muayne tarihini . gittik yine ultrasonda bebeğim iyi çıktı ama biraz zayıf olucak dedi 2750 çıktı kilosu işte bunada üzülmüştüm iyi besleyemedim kızımı diye ama doktorum üzülme normal dedi. hadi bide alttan bakayım dedi. bi baktı şokk 3 cm açılmam 
varmış doğuruyorsun dedi bana ..nst ye gir gel detayları konuşalım dedi. girdim hiç sancı çıkmadı.tekrar gittik doktorumun yanına baktı herşeyin çok güzel dedi...eğer gece sancılanmazsan 26 mayıs sabah 5 te hastaneye yatıyorsun bebeğin doğuyor ben orda olucam dedi 
.odadan çıktık biz bi afalladık tabi yarın doğurucaktım ben aman allahım beklenen gün gelmişti ne heyecanlıydık anlatamam size.hep beklenen bişey ama zamanın bu kadar azaldığını bilmem birazda ürküttü beni malum normal doğum korkusuydu bu :):):)
şimdi büyük gün beni bekliyordu doğuracaktım bebeğimi kollarıma almaya çok az kalmıştı.eve geldim tüm evi temizledim
mutfak fırın aspiratörler balkonlar her yerleri silip süpürdüm akşama kadar deli gibi temizlik yaptım.allahtan ağdamıda 1 hafta önce yaptırmıştım.eşimin 10 tane tişörtünü ütüledimki doğumdan sonra zorlanmasın diye.çantalarımda son kontrolleri yaptım.herşeyim hazırdı zemzem suyunuda attım çantaya tamamdı herşey .ablam geldi son pozlarımı çekildim ama onlara sölemedim..annem ablamda 12 saat boyunca başında bekledi epiduralsiz normal doğum yapanlar bilir ne denli zor olduğunu bu nedenle hep onlara süpriz yapmak istiyordum.anneciğim bide beni düşünmesin doğumda diye.. sonra annemlere gittik ablamla, evlerimiz çok yakın bi bahaneyle hepsini öptüm içimden ben doğuma gidiyorum demek geçiyordu ama diyemedimki.süprizim kaçacaktı.onlara bir yalan bulmam lazımdı ve dedimki ben yarın bi arkadaşıma kahvaltıya gidicem merak etme beni. malum son günlerim olduğundan herkes tetikteydi...arkadaşımın annesi yurtdışından geldi illa beni çağırıyor dedim o da inandı. o gece 12 de yattık duşumu uyanınca alıcaktım.saati 3 e kurdum ama uyuyakalmışım bi uyandım saat 04.15 :18: eyvah dedim geç kalıyoruz.hemen duşa koştum abdest aldım yasin okudum eşim ve kayınvalidemle beraber yine 5 te hastaneye yetiştik allahtan yakındı hastane.
hastanede doğumhane 4. kattaydı.. geldim baktım doktorum orda şükür dedim .hemen bir oda ayarladılar bana sonra ebeler geldi üzerimi soydular :26: mavi bir önlük giydirip lavman yapıldı 
evde büyük tuvaletimi yaptığımdan hastanede yapamadım boşuna lavman yapıldı yani..sonrada normal bir serum bağladılar.itiraf edeyim damar yolu açılırken çok canım yandı.. sabah 10 a kadar bu serum sürdü.bi ara ebenin biri tekerlekli sandalyeyle geldi :18: ana noluyo dedim hadi gidiyoz dedi nereye dedim epidural için doğumhaneye götürdüler beni bu arada doğumhaneyide görmüş oldum bikaç makina ve alet dışında bişey yoktu hatta o ara yeni bir bebek doğmuştu 4,5 kilo tosuncuk onuda görmüş oldum.kocaman bir odaydı. 2 uzman geldi ve bana yapacakları işlemi anlattılar.daha sonra belime 2 küçük demir çubuk soktular çıt diye girişini hissettim resmen acı çok az oldu sonra bantladılar sırtıma ve işlem tamamdı yeniden tekerlekli sandalyeyle odama geldim.saat 10 gibi suni sancı verildi ama henüz epidural verilmedi.birde nst ye bağladılar işin garip yanı hiççç sancım yoktu . suyumda gelmemişti allahtan.ebeler gelip gidip epidural istiyormusun diye soruyorlardı hayır diyordum kendi kendime dayanabileceğim kadar dayanacaktım. bu arada sık sık alttan bakıyorlardı .bunlar zaman geçtikçe acılı olmaya başlamıştı artık..sancımıda artık daha sert hissediyordum. saat 1 gibi şiddetli sancılandım ve dayanamadım artık ve epidural istedim anında rahatlatıyor insanı.bi anda etrafı daha güzel görmeye başladım sancılar insanı kör ediyor sanki....sonra beklemeye başladık. 5 cm açılma oldu 6 oldu derken saat 3 gibi bir ebenin kontrolü sırasında suyum patladı.o ara zaten epiduralin etkisi geçmişti sancılarım çok artmıştı ama bağıramıyordum sadece gözlerimden yaşlar akıyordu ebeye dedim dayanamayacağım artık 1 doz daha epidural yapıldı ve yine bir rahatlama oldu şükür... inanın pıt diye patlama sesini duydum açılma 7 cm e varmış rahmin çok yumuşamış çok az kaldı dedi hem sevindim hemde çok korktum.neyse saat 16,30 civarı son kontrolde 9 cm açılmam olmuş 16.40 ta hadi dedi ebe gidiyoruz hoooop sandalyeye yine ve doğumhane yollarına düştük eşimde son pozumu çekti ama ben ağlamaktan poz veremedimki... :18:
aha dedim en büyük an buydu hrkeste olduğu gibi doğum hayatta en çok korkutan şeylerdendi benide ...hemen doktorumu aradılar odasından geldi.hazırmısın dedi sanırım hazırdım... beni çatala çıkardılar ayaklarımı bağladılar. bikaç hazırlık sonrasında 16.45 te doğum başladı 
önce deneme ıkınmaları yapacağız dedi.deniyordum ama olmuyordu ıkın ıkın bişey olmuyordu. :44: yapamıcam diye korktum ve hep bana nefesini tut ıkın diyorlardı sonra ebenin biri karnıma bastırdı kollarıyla doktorum başı göründü dedi durmadan ıkın diyordu ama olmuyordu ki üzerimde bastıran ebeyi bir tekmede fırlatmak geldi içimden 
canım çok yanıyordu ıkınamıyordum. nefes alma derinden ıkın diyordu olmuyor poponu kaldırıyrsun ıkın ıkın deyip duruyordu doktor. sonra başka bir ebe geldi ben yardım edeyimmi dedi doktoruma. o bastırdı allahım dedim sana geliyorum o ne bastırmak öyle içim çıktı desem yeridir.doktorum hadi diyordu vakum almayalım çok tehlikeli bi yerdeyiz hadi diyordu sürekli hadi hadii ama inanın ciğerlerim bastırmaktan patladı sandım. sonra ince bir ses hemen karşıdaki saate baktım tam 17:00 yi gösteriyordu bebğim doğdu doktorum açın göğsünü dedi işte en muhteşem an buydu hemen göğsüme koydular kızımı bebeğim burnumun dibinde iri gözleri açık bişekilde bana bakıyordu resmen gözlerimin içine bakıyordu ... kızım dedim yavrum senmiydin 9 aylık yoldan gelen kuzum.... muhteşem bir andı bu 
. o kadar pis ve kanlıydı ki anlatamam vıcık vıcıktı her yanı yinede öpesim sarılasım geldi insan yavrusundan hiç tiksinmiyor evet benim bir kızım oldu şimdi bile tüylerim ürperiyor anlatırken çok şükür kızım doğmuştu.hemen tarttılar 2760 gram ve 48 cm boyunca çok tatlı bir kızdı .kızımı temizlerken bi ara baktım doktorumun elinde iğne iplik ana 
dedim kesi yapıldımı eveeeet dedi doktorum hiçbişey hissetmedim inanın korkmayın yani.dikişler yapılırken biraz canım yandı çünki orası tam uyuşmayan bölgeymiş :26: .acının etkisiyle erkek olmak isterdim dedim. ebenin biride bende senin yerinde olmak isterdim dedi inanın o söz ciğerimi acıttı. meğer çocuğu olmuyormuş düküş atılırken konuşmalarından anladım.çok üzüldüm ona da dua ettim tez zamanda bebişi olsun diye. 20 dk kadar dikişlerim sürdü ve odama 5,30 da vardım. hemen telefonu aldım elime annemin evini aradım. telefona ablam çıktı ağlamaktan zor konuşur halde abla kızımı görmeye gelin dedim. ablam durmadan adımı sayıklıyordu ciddimisin dedi evet dedim kızım az önce doğdu hemen geldiler yanıma onlara süpper bir süpriz oldu anlayacağınız..şükür tam istediğim gibi oldu herşey.zavallı annem çok uyanık olmasına rağmen çakmadı birşey..
normal doğum yapmış biri olarak şiddetle normal doğumu tavsiye ediyorum .ben çok memnun kaldım ilk dakikadan beri kızıma kendim bakıyorum gece ve gündüz kimseyi yanıma almadım. doğumdan itibaren şiddetli ağrım sancım olmadı şükür :97: oturmam kalkmam çok rahattı. arada dikiş ağrısı vardı ama onlarda ağrı kesiciyle geçiyordu ne de olsa...diğer güzel yanıda kilolarım hemen gitti 8 kilo alıp 11 kilo vermek süper oldu bana da bi maşallah lütfen ...merak edenlere söyleyeyim... izmirde özel tınaztepe hastanesinde doğumumu yaptım ve doktorum aylin barborosa burdan ne kadar teşekkür etsem azdır .onu çoooook seviyoruz... her anını çok güzel yaşadım hamileliğiminde doğumumunda. onun emeği çok üzerimizde. pire gibi bir kadın çok çalışkan ve doğumun çok güzel geçti hamdolsun .anılarımda acılı değil çok güzel geçen bir gün olarak kalacak doğumum. tek kötü anı göğüs ağrısıydı :26: 1 ay boyunca göğüs ağrısında kıvrandım resmen gelen giden beni gözleri yaşlı hatırlıyordur kesin.çok ağladım zırladım ama hiçbişey tam olarak geçirmiyor malesef hala geceleri kremleyip yatıyorum umarım artık geçer. hatta şöyle diyeyim size 5 doğumdan korkmam 1 göğüs ağrısından daha çok korkarım...
artık ben bir anneyim 2,5 aylık oldu kızım ve karşımda uyuyor dünyanın en güzel şeyiymiş.inanın eşi benzeri yok duygularımın.yürekten diliyorum her isteyene nasip etsin allah..şimdiden 2. bebiş için heyecanlıyım ve çok istiyorum deli demeyin sakın. o kadar bulantı kusma açlık çektim ama bi o kadarda güzel duygular yaşadım ki anlatamam. kısmet olursa 4 -5 seneye bir kardeş istiyoruz kızıma rabbim nasip ederse...annelik çok muhteşemmiş anlatılamaz yaşanabilir bişey..
işte böyle çoook şükürki çok bekletmeden geldi bebeğim ve normal doğum yapabildim darısı tüm isteyenlerin başına hayırlısıylaaa
sevgiler....
çok uzun olmuş ama kusura bakmayın ben hikayeleri okurken sıkılmazdım hiç umarım sizde sıkılmazsınız.. 
bidahaki ay kullanırım diye ve regl günümü 29 u diye yalan söyledim o sabah erkenden test yaptımki eğer hamileysem eşimin doğum günü süprizi olacaktı. 3. ayımızdı ben pek umutlu değildim ama o ay rüyalarımda hep çok güzel şeyler görüyordum :44: nerdeyse her akşam yeşil şeyler görüyordum. nette araştırdım yeşil muradının olacağı demekmiş. bu nedenler içimden bir his bu ay tuttu diyordu reglimel 10 gün kala göğüslerimde garip bi ağrı olmaya başladı kasıklarımdada batmalar vardı rüyalarında etkisiyle çok hevesli bi şekilde sabah uyanır uyanmaz tuvalete koşup test yaptım ve anında 2. çizgi çıktı ama ben şoktayım !!!!! yerimde duramıyordum resmen sessiz çığlar atarak eşime koştum yatakta uyuyordu sarılıdm bol bol öptüm ama diyemedim ben hamileyim diye çünkü akşam yemekte sölücektim. o da bu ne böle ya diye şaşırdı herzamankinden daha hevesle öpüyordum onu çünki...bir gariplik olduğunu anlamıştı ama.doğum günün kutlu olsun kocacım dedim sadece asıl bomba kutlama akşama olacaktı çünki... işe varınca en yakın arkadaşım zülale koştum ve testi gösterdim hamileyim dedim. ikimizde sarılarak yine sessiz çığlıklar attık. evet ben hamileydim ama en garantisi kan testi yaptırmaktı. hemen yakınımızdaki hastaneye gittim kan verdim ve kan sonucumda 987 çıktı yani kesin hamileydim
o kadar mutluydum ki yolda herkesi durdurup ben hamileyim demek geliyodu içimden ...durmadan ben hamileyim diyordum içimden ve salak gibi gülümsüyordum hep....dönüşte bi emzik aldım.eczacı sordu kaç aylık bebek diye daha anneciğinin karnına yeni düştü diyemedim
.yeni doğdu dedim ona göre aldım emziği hediye paketi yaptım. testide sardım ve paketledim...akşam eşimle yemeğe gittik hediyeni sormayacakmısın dedim. güldü verdim sonra.önce emziği açtı boş boş baktı. sonra testi açtı şaşırdı biar an ve dedimki bebeğimiz uyanınca geceleri emziğini sen vericeksin baba oluyosun dedim.... sadece gerçektenmi diyebildi...sonrası malum sarılıp öpüşmeler..... evet gerçekti ben hamileydim anne olucaktım kelimeler yetersizdi hissettiklerimi anlatmaya.ama 1 hafta içinde kabusa döndü heyecanım
bulantrılar kusmalar açlık susuzluk mahvetti beni taa ki 16-17. haftaalara kadar nerdeyse bişey yiyemedim içemedim.açlıktan susuzluktan ağlayarak uyuyordum biçok gece..bazen aklım gidicek zannediyordum o denli zordu ama şükür ki bebeğim çok iyiydi.4 kilo vermiştim bu nedenle.doktorum 3. ayımda kız gibi dedi ama kesin değil demeyide ihmal etmedi. 4. ayımda yine kız dedi artık kesin diyebiliriz herkese söleyebilirsin dedi bi kızım olucaktı.... 5. ayımda bi gece çamaşırımda kan gördüm gece 23 te.
eşimde arkadaşındaydı yaşadığım paniği ve korkuyu anlatamam size eşimi aradım hemen eve gel dedim geldi sarıldım bir posta ağladım kollarında sonra hemen hastaneye koştuk şükür kızım iyiydi.ama korkusu çok kötüydü .öyle böyle derken 9 ayı tamamladık.kilo almamda çok iyiydi.8 kiloyla kaldım en son.doğumdan sonrada çalışmayı düşünmediğimden 32. haftamda aldım iznimi doya doya yaşamak istedim hamileliği.son ayda her hafta kontrollere gidiyorduk.her gittiğimizdede nst ye giriyorduk.ilk girdiğimde kalp atışı bulunamadı
bi korku da öyle yaşadık doktorum geldi baktı daha az önce ultrasonda bakmasam korkucam bende dedi biraz uğraştı sonunda kızımın pıt pıt atışları duyuldu.meğer küçük hanım sırtını dönmüş bi anda ondan duyamamışız sesleri.37. haftamdada çantalarımızı hazırladım biraz geç oldu ama siz sakın geç bırakmayın 32. haftalarda hazırlayacaktım ama hep bi aksilik oldu hazırlayamadım.doğuma 2 hafta kala çatı muaynesi yaptı doktorum.herkes gibi bende çok korkuyordum muayneden
. ama şükür ki çok ağrılı değildi yani abartılacak bi ağrı yoktu. doktorum 1 cm açılman var rahminde çok ymuşak normal doğum yaparsın sen dedi. çok sevindim başından beri en istediğim normal doğum yapabilmekti çünki. 1 hafta sonra 25 mayıs çarşamba sabah 8 e verdi yeniden muayne tarihini . gittik yine ultrasonda bebeğim iyi çıktı ama biraz zayıf olucak dedi 2750 çıktı kilosu işte bunada üzülmüştüm iyi besleyemedim kızımı diye ama doktorum üzülme normal dedi. hadi bide alttan bakayım dedi. bi baktı şokk 3 cm açılmam varmış doğuruyorsun dedi bana ..nst ye gir gel detayları konuşalım dedi. girdim hiç sancı çıkmadı.tekrar gittik doktorumun yanına baktı herşeyin çok güzel dedi...eğer gece sancılanmazsan 26 mayıs sabah 5 te hastaneye yatıyorsun bebeğin doğuyor ben orda olucam dedi .odadan çıktık biz bi afalladık tabi yarın doğurucaktım ben aman allahım beklenen gün gelmişti ne heyecanlıydık anlatamam size.hep beklenen bişey ama zamanın bu kadar azaldığını bilmem birazda ürküttü beni malum normal doğum korkusuydu bu :):):)şimdi büyük gün beni bekliyordu doğuracaktım bebeğimi kollarıma almaya çok az kalmıştı.eve geldim tüm evi temizledim
mutfak fırın aspiratörler balkonlar her yerleri silip süpürdüm akşama kadar deli gibi temizlik yaptım.allahtan ağdamıda 1 hafta önce yaptırmıştım.eşimin 10 tane tişörtünü ütüledimki doğumdan sonra zorlanmasın diye.çantalarımda son kontrolleri yaptım.herşeyim hazırdı zemzem suyunuda attım çantaya tamamdı herşey .ablam geldi son pozlarımı çekildim ama onlara sölemedim..annem ablamda 12 saat boyunca başında bekledi epiduralsiz normal doğum yapanlar bilir ne denli zor olduğunu bu nedenle hep onlara süpriz yapmak istiyordum.anneciğim bide beni düşünmesin doğumda diye.. sonra annemlere gittik ablamla, evlerimiz çok yakın bi bahaneyle hepsini öptüm içimden ben doğuma gidiyorum demek geçiyordu ama diyemedimki.süprizim kaçacaktı.onlara bir yalan bulmam lazımdı ve dedimki ben yarın bi arkadaşıma kahvaltıya gidicem merak etme beni. malum son günlerim olduğundan herkes tetikteydi...arkadaşımın annesi yurtdışından geldi illa beni çağırıyor dedim o da inandı. o gece 12 de yattık duşumu uyanınca alıcaktım.saati 3 e kurdum ama uyuyakalmışım bi uyandım saat 04.15 :18: eyvah dedim geç kalıyoruz.hemen duşa koştum abdest aldım yasin okudum eşim ve kayınvalidemle beraber yine 5 te hastaneye yetiştik allahtan yakındı hastane. hastanede doğumhane 4. kattaydı.. geldim baktım doktorum orda şükür dedim
.hemen bir oda ayarladılar bana sonra ebeler geldi üzerimi soydular :26: mavi bir önlük giydirip lavman yapıldı evde büyük tuvaletimi yaptığımdan hastanede yapamadım boşuna lavman yapıldı yani..sonrada normal bir serum bağladılar.itiraf edeyim damar yolu açılırken çok canım yandı.. sabah 10 a kadar bu serum sürdü.bi ara ebenin biri tekerlekli sandalyeyle geldi :18: ana noluyo dedim hadi gidiyoz dedi nereye dedim epidural için doğumhaneye götürdüler beni bu arada doğumhaneyide görmüş oldum bikaç makina ve alet dışında bişey yoktu hatta o ara yeni bir bebek doğmuştu 4,5 kilo tosuncuk onuda görmüş oldum.kocaman bir odaydı. 2 uzman geldi ve bana yapacakları işlemi anlattılar.daha sonra belime 2 küçük demir çubuk soktular çıt diye girişini hissettim resmen acı çok az oldu sonra bantladılar sırtıma ve işlem tamamdı yeniden tekerlekli sandalyeyle odama geldim.saat 10 gibi suni sancı verildi ama henüz epidural verilmedi.birde nst ye bağladılar işin garip yanı hiççç sancım yoktu . suyumda gelmemişti allahtan.ebeler gelip gidip epidural istiyormusun diye soruyorlardı hayır diyordum kendi kendime dayanabileceğim kadar dayanacaktım. bu arada sık sık alttan bakıyorlardı .bunlar zaman geçtikçe acılı olmaya başlamıştı artık..sancımıda artık daha sert hissediyordum. saat 1 gibi şiddetli sancılandım ve dayanamadım artık ve epidural istedim anında rahatlatıyor insanı.bi anda etrafı daha güzel görmeye başladım sancılar insanı kör ediyor sanki....sonra beklemeye başladık. 5 cm açılma oldu 6 oldu derken saat 3 gibi bir ebenin kontrolü sırasında suyum patladı.o ara zaten epiduralin etkisi geçmişti sancılarım çok artmıştı ama bağıramıyordum sadece gözlerimden yaşlar akıyordu ebeye dedim dayanamayacağım artık 1 doz daha epidural yapıldı ve yine bir rahatlama oldu şükür... inanın pıt diye patlama sesini duydum açılma 7 cm e varmış rahmin çok yumuşamış çok az kaldı dedi hem sevindim hemde çok korktum.neyse saat 16,30 civarı son kontrolde 9 cm açılmam olmuş 16.40 ta hadi dedi ebe gidiyoruz hoooop sandalyeye yine ve doğumhane yollarına düştük eşimde son pozumu çekti ama ben ağlamaktan poz veremedimki... :18: aha dedim
en büyük an buydu hrkeste olduğu gibi doğum hayatta en çok korkutan şeylerdendi benide ...hemen doktorumu aradılar odasından geldi.hazırmısın dedi sanırım hazırdım... beni çatala çıkardılar ayaklarımı bağladılar. bikaç hazırlık sonrasında 16.45 te doğum başladı önce deneme ıkınmaları yapacağız dedi.deniyordum ama olmuyordu ıkın ıkın bişey olmuyordu. :44: yapamıcam diye korktum ve hep bana nefesini tut ıkın diyorlardı sonra ebenin biri karnıma bastırdı kollarıyla doktorum başı göründü dedi durmadan ıkın diyordu ama olmuyordu ki üzerimde bastıran ebeyi bir tekmede fırlatmak geldi içimden canım çok yanıyordu ıkınamıyordum. nefes alma derinden ıkın diyordu olmuyor poponu kaldırıyrsun ıkın ıkın deyip duruyordu doktor. sonra başka bir ebe geldi ben yardım edeyimmi dedi doktoruma. o bastırdı allahım dedim sana geliyorum o ne bastırmak öyle içim çıktı desem yeridir.doktorum hadi diyordu vakum almayalım çok tehlikeli bi yerdeyiz hadi diyordu sürekli hadi hadii ama inanın ciğerlerim bastırmaktan patladı sandım. sonra ince bir ses hemen karşıdaki saate baktım tam 17:00 yi gösteriyordu bebğim doğdu doktorum açın göğsünü dedi işte en muhteşem an buydu hemen göğsüme koydular kızımı bebeğim burnumun dibinde iri gözleri açık bişekilde bana bakıyordu resmen gözlerimin içine bakıyordu ... kızım dedim yavrum senmiydin 9 aylık yoldan gelen kuzum.... muhteşem bir andı bu . o kadar pis ve kanlıydı ki anlatamam vıcık vıcıktı her yanı yinede öpesim sarılasım geldi insan yavrusundan hiç tiksinmiyor evet benim bir kızım oldu şimdi bile tüylerim ürperiyor anlatırken çok şükür kızım doğmuştu.hemen tarttılar 2760 gram ve 48 cm boyunca çok tatlı bir kızdı .kızımı temizlerken bi ara baktım doktorumun elinde iğne iplik ana dedim kesi yapıldımı eveeeet dedi doktorum hiçbişey hissetmedim inanın korkmayın yani.dikişler yapılırken biraz canım yandı çünki orası tam uyuşmayan bölgeymiş :26: .acının etkisiyle erkek olmak isterdim dedim. ebenin biride bende senin yerinde olmak isterdim dedi inanın o söz ciğerimi acıttı. meğer çocuğu olmuyormuş düküş atılırken konuşmalarından anladım.çok üzüldüm ona da dua ettim tez zamanda bebişi olsun diye. 20 dk kadar dikişlerim sürdü ve odama 5,30 da vardım. hemen telefonu aldım elime annemin evini aradım. telefona ablam çıktı ağlamaktan zor konuşur halde abla kızımı görmeye gelin dedim. ablam durmadan adımı sayıklıyordu ciddimisin dedi evet dedim kızım az önce doğdu hemen geldiler yanıma onlara süpper bir süpriz oldu anlayacağınız..şükür tam istediğim gibi oldu herşey.zavallı annem çok uyanık olmasına rağmen çakmadı birşey..normal doğum yapmış biri olarak şiddetle normal doğumu tavsiye ediyorum
.ben çok memnun kaldım ilk dakikadan beri kızıma kendim bakıyorum gece ve gündüz kimseyi yanıma almadım. doğumdan itibaren şiddetli ağrım sancım olmadı şükür :97: oturmam kalkmam çok rahattı. arada dikiş ağrısı vardı ama onlarda ağrı kesiciyle geçiyordu ne de olsa...diğer güzel yanıda kilolarım hemen gitti 8 kilo alıp 11 kilo vermek süper oldu bana da bi maşallah lütfen ...merak edenlere söyleyeyim... izmirde özel tınaztepe hastanesinde doğumumu yaptım ve doktorum aylin barborosa burdan ne kadar teşekkür etsem azdır .onu çoooook seviyoruz... her anını çok güzel yaşadım hamileliğiminde doğumumunda. onun emeği çok üzerimizde. pire gibi bir kadın çok çalışkan ve doğumun çok güzel geçti hamdolsun .anılarımda acılı değil çok güzel geçen bir gün olarak kalacak doğumum. tek kötü anı göğüs ağrısıydı :26: 1 ay boyunca göğüs ağrısında kıvrandım resmen gelen giden beni gözleri yaşlı hatırlıyordur kesin.çok ağladım zırladım ama hiçbişey tam olarak geçirmiyor malesef hala geceleri kremleyip yatıyorum umarım artık geçer. hatta şöyle diyeyim size 5 doğumdan korkmam 1 göğüs ağrısından daha çok korkarım...artık ben bir anneyim 2,5 aylık oldu kızım ve karşımda uyuyor dünyanın en güzel şeyiymiş.inanın eşi benzeri yok duygularımın.yürekten diliyorum her isteyene nasip etsin allah..şimdiden 2. bebiş için heyecanlıyım ve çok istiyorum deli demeyin sakın. o kadar bulantı kusma açlık çektim ama bi o kadarda güzel duygular yaşadım ki anlatamam. kısmet olursa 4 -5 seneye bir kardeş istiyoruz kızıma rabbim nasip ederse...annelik çok muhteşemmiş anlatılamaz yaşanabilir bişey..
işte böyle çoook şükürki çok bekletmeden geldi bebeğim ve normal doğum yapabildim darısı tüm isteyenlerin başına hayırlısıylaaa
sevgiler....
çok uzun olmuş ama kusura bakmayın
ben hikayeleri okurken sıkılmazdım hiç umarım sizde sıkılmazsınız.. Son düzenleme:
her şeyin en doğalı güzel, inşallah ben de normal doğum yaparım ilerde 
