Canım Kedim Atlas'ım ...

S

sma-21

Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
30 Temmuz 2023
515
756
23
42
Arkadaşlarım , herkese günaydın Gününüz güzel geçsin.Bu aralar hassas bir dönemden geçiyorum. Belki de bu yüzden böyle bir konu açma ihtiyacı hissettim.6 yaşında Smokin cinsi tatlı mı tatlı bir oğlan kedimiz var. Kendisinin 3.ailesiyiz.6 yıldır bizimle yaşıyor.Eşimin arkadaşının kız kardeşi barınağa vermek üzereyken aldım onu.Onunla ilk karşılaştığımda tüyleri topak, poposunda kaka kalıntısı ve üstü başı s...g..ra kokuyordu. Hemen veterinere götürdüm bir güzel temizlendi,paklandı, bakımını ,aşılarını yaptırdım ,vitamin takviyesi ,ilgi derken toparlandı tüy kuşum.Görür görmez bağlandım, kimselere vermem onu ...Gözüm gibi bakar ilgilenirim, tensel teması sevmez,sınırları vardır, mama kabının dibinde kalan mamayı yemez,tazesini ister.Canı isterse ayak ucumda uyur istemezse rahatsız edilmemek için en kuytu yerleri seçer.Bir görseniz insan gibi her derdini davranışları ile anlatır.Ben iş için bir günlüğüne bile olsa il dışına (eşim ve oğlumla kalır) gidip döndüğümde kızar söylenir bana" neredesin sen " der gibi ... Bu kadar detayı onu ne kadar çok sevdiğimi ,bağlandığımı ve benim için çok özel bir varlık olduğunu anlatabilmek için yazdım.Sorum ise şöyle , geçen haftalarda kuzenim kedisini bir hastalıktan ötürü kaybetti ve ben çok etkilendim. Onların bahçeli bir alanı vardı ,oraya gömdüler benim öyle bir alanım yok ne yazık ki , büyük bir şehirde yaşıyorum ve her yer beton yığını.Kendi kendime düşünüyorum eğer başına bir hastalık vs gelirse ne yaparım ,ölürse nereye gömeceğim ,başına gidip ziyaret edebileceğim bir yer neresi olabilir, gibi gibi zihnimde beliren duygu ve düşüncelerim oluştu.Duygusu bile çok üzüyor beni.Normalde böyle birşey aklıma geldiğinde hep geçiştiririm kızardım kendime aklına getirme böyle şeyler diye ...Ama can dostlarımızın ömürleri bizim ki kadar uzun olmuyor maalesef, tabii kimin önce öleceğini Allah bilir ... 8 ay öncede anneciğimi kaybettim hala acısı kor gibi yüreğimde böyle bir durum yaşayan ve can dostunu kaybeden birisi varsa aramızda bana da bir fikir vermenizi rica edeceğim .
 
Hayvan mezarlıkları var ama sistemi nasıl ziyaret ediliyor mu bunları bilmiyorum bir araştırmak lazım. Birde özel olan şu şekilde Pet mezarlığı buldum ucretliymiş Anasayfa bakım vs de yapılıyor bulunduğunuz şehirde varsa tercih edebilirsiniz.
Fotograf eklediğim yer ise izmir hayvan mezarlığı yazınca haritalarda çıkan yer. Belediyenin mi özel bir kurumun mu bilmiyorum. Bu şekilde mezarlar yapmışlar. Şu an bunları düşünmeyin zamanı geldiğinde araştırıp bulursunuz
 

Eklentiler

  • 1000155528.webp
    57 KB · Görüntüleme: 90
Bahçesi olan bir yakınınız yokmu, onların bahçesini kullanırsınız. Küçücük bir mezar sonuçta kimseye zararı olmaz.
 
Öncelikle başınız sağolsun, nurlar içinde uyusun anneciğiniz. Kedinize gelince, ben zamanında birden fazla hayvanımı kaybettim, sokak hayvanlarına yardımcı olduğum için tabi hastalığı vesaire oluyor ister istemez kayıplar yaşanıyor. Zamanında eski bir gelenek görmüştüm insanların en sevdikleri ağacın altına gömülmesi. Ben ağaçları da çok severim, evimin oralarda ağaçlık bir alan var, güzel ağaçların gölgesine gömdüm hep onları. Bilmiyorum böyle olması bana iyi hissettirdi. Ait oldukları yere, doğaya geri emanet etmek gibi düşündüm hep. Ziyaret etme konusunda bir şey diyecemeyeceğim, ben etmedim açıkçası zaten insanın kalbinde bir yerlerde kalıyorlar hep oradalar yani. Tüyü kadar ömrü olsun Atlas'ın
 
Daha önce kaybettiğim iki kedimi veteriner biz hallediyoruz siz gömmeyin demişti. Yoksa köpekler ve diğer hayvanlar bizim kazdığımız toprağı eşeleyip çıkıyormuş gibi bir bilgi verdiler. O günleri düşünerek kendinizi şimdiden üzmeyin, günü geldiğinde zaten fazlasıyla kahroluyorsunuz.
 
Daha cok yeni 10 yasinda kuzumu kaybettim. Acisi hala icimizi dagliyor. O bizim evladimizdi. Sizi cok iyi anliyorum.
Bulundugum yerde pet mezarligi yok. Bilmedigim yere de gomup birakamam onu. Kopek eseler uzerine bir sey yapilir. Bilinmezlige yollayamam nasil bir aile uyemi
yollayamazaam ayni sekilde. Bu sebeple aile mezarligimizda kenarda ufak bir yere gomduk. Zaten 1 kusur kiloya dusmustu yavrum. Kucuk de bir tas yaptirdik son gorevimiz olarak. Surekli gidip ziyaret ediyoruz. Cicek ekecegiz bayramda.
Istanbulda yasiyorsaniz pet mezarligi ve krematoryum gibi hizmetler de varmis.
 
benim kedim 19 yaşında kollarımda melek oldu. 19 yaşımda 2 aylıkken buldum sokakta. tam 19 sene koyun koyuna uyuduk. tüm hayatımdı benim. hasta oldu ve kurtaramadım. bir gece ansızın kollarımda melek oldu. böyle bir acı yok. bunun tarifi yok. içim yanıyor. 3 sene oldu ellerimle toprağa koydum. köyümüze gittim. bahçemize defnettim yavrumu. öldükten sonra gerisi boş. nerde yatarsa yatsın o artık yok. şu an içim sızlıyor bunu yazarken. artık asla evde kedi beslemem. böyle bir acıya bir daha dayanamam. zaten oğlumun da üstüne gül koklamam. o başkaydı o benim oğlumdu. canı yavrum çok özledim seni.
 
20 sene yaşayan kediler için ve henüz 6 senedir sizinle olan kediniz için böyle şeyler düşünmeniz sağlıklı bir bakış açısına sahip olmadığınızı gösteriyor bence. Biz kedi sahipleri o ihtimali aklımıza bile getirmemeye çalışırız başta yaşatmaya odaklanırız, onlar daha 6-7 yaşındayken nereye gömeceğiz derdine düşmeyiz
 
gayet akillica bir davranis gelistirmis. ölüm hayatin gercegi. kedilerimiz elbet bir gün ölecek. simdiden plan yapip bahcesi musait teyze nene vs varsa erkenden onay almak ya da uygun bir yer bulmak o gün geldiğinde panikle ne yapacağını bilmemekten, elinde hayvan cenazesiyle ortada kalmaktan ya da panikle veterinere verip atti mi gömdü mü bilmedigin bir yerde olup senelerce bu kararindan pisman olmasindan iyidir.
allah korusun ben de konu hakkinda hic detayli düşünmemiştim. memleketim cok uzak. ama böyle bir sey olursa memleketteki evin arazisine gömmek isterdim kendi kedimi allah kedilerimize uzun ömür versin
 
Bir sürü hayvan mezarlığı var yalnız. Hiçbir şey olmadı bir tanıdığının müstakil bahçesine gömersin yani yorumuma neden beğenmedim attınız anlamadım. Bir sorunu olmayan sağlıklı kedi için durduk yere nereye gömeceğim diye iç karartmak normal mi? Ben de bazen kaygı duyuyorum ama sağlığı bozulursa diye endişelendiğim için. Yaşatmaya odaklanıyorum yani, bunlar en son düşünülecek şeyler. İnsan sevdiği biri için konuşmaya korkar zaten bunu
 

Kedimin mesane taşları varken bile düşünmedim bunları, iyileştirmeye odaklandım sadece, iyi ki de öyle yapmışım. Kedisi 28 yaşına kadar yaşayan bir kadın vardı, röportaj yaptılar sırrı nedir diye sordular o da çocuğum gibi gördüm hep en fazlasını yaşayacağını düşündüm onun için dedi. Bir gün siz de öleceksiniz biz de, ama kendimize mezar yeri bakmak yerine sağlığımıza dikkat ediyoruz
 
Son düzenleme:
Anneciğiniz için baş sağlığı diliyorum öncelikle. Allah sabır versin, nurlar içinde yatsın anneniz de.
Ben de oğlumun son dönemlerinde aynı kaygıyı yaşamıştım. Belediyenin mezarlıklarında, toplu gömdüklerini ve haliyle ziyaret gibi bir durumun olmadığını söylediler. Özel hayvan mezarlığı ile anlaşmıştım ben. İsterseniz o sürece eşlik edebiliyorsunuz, çeşitli nedenlerle gitmezseniz de size video gönderiyorlar. 3 senelik bir sözleşme imzalatmışlardı bana. 3 sene dolduktan sonra, mevcut fiyatın %75'lik kısmını ödeyerek mezarın sadece sizin can dostunuza ait olmasını tercih edebiliyorsunuz. Ödeme yapmazsanız, mezarlığın dolması halinde başka bir canı da oraya gömüyorlar. Ben kaybedeli henüz 3 yıl olmadı, fakat görevli çok geniş bir alan olduğu için muhtemelen başka bir gömme işlemenin olmayacağını söylemişti.
Dilerim bu bilgilere hiç ihtiyaç duymazsınız ve oğluşunuzla upuzun ve sağlık dolu yıllarınız olur.
 
Kedimin mesane taşları varken bile düşünmedim bunları, iyileştirmeye odaklandım sadece, sonucuna doktorlar bile şaşırdı, ameliyatsız erimez demişlerdi. Kedisi 28 yaşına kadar yaşayan bir kadın vardı, röportaj yaptılar sırrı nedir diye sordular o da çocuğum gibi gördüm hep en fazlasını yaşayacağını düşündüm onun için dedi. İnsan çocuğu için nasıl ölüm düşünemez aynı hesap. Bizden az yaşıyor olabilirler ama iyi ve özenli bakıldıklarında ömürleri uzun oluyor kedilerin.

Yorum düzenleme süresi geçtiği için tekrar yazmak zorunda kaldım. Sitenin çok büyük bir eksiği bence bu ve düzeltilmesi gerekiyor bence
 
kocaman bir kopegim vardi cocugum givi severdim. Cocugum olunca anladim onu cocugum gibi sevdigimi. Omru fazla.uzun olmadi buyuk irk olmanin ceremesini cekti resmen 7 yasinda o cinste yaygin bir kanserden kaybettik. Yani kanser olduguda.kesin degildi tedbiren kemoterapi onerdiler ama o zaten huysuzdu sevmezdi yabancilar eziyet olacakti. Ölümüne kendimiz karar verdik cunku belliydi son gunleriydi. Aci cekiyordu gunlerdir. Kofte severdi onu bile.yememisti. ben son anlarinda ysninda olamadim dayanamadim. Hep iki gozunun ortasindan operdim optum son kez. Aglamamdan etkilenirdi normalde ama o gun sadece bakti. Gezmeye diyerek goturduler. Yuruyecek hali yoktu ama yinede son enerjisiyle kalkti sevinerek. O an hayatimdaki en unutulmaz dersi almistim. Son anlarinda bile hayati seviyordu. Hayattaki amaci dolasip etrafa isemekti ve o ölürken bile buna devam etmeye calisiyordu. Canim oglum ruhu kirlarda kossun. Hep bakip.durdugu o uzak yerlere gitsin ozgurce simdi. Salamazdim oyle her zaman tasmayla gezdirirdim saga sola col satasiyor diye haşariydi biraz. Yaslanipta suratsizlasinca annemle beraber kovalamacilik oynatirdik cocuk givi oynardi yoksa kaka yapamazdi. Ah be. Simdi o gideli 3 yil oldu nisanda 4 olacak.. hala aglarim hatirladikca. Yine bi gözyasi doktum. Ama gün sonunda insan anliyor ki ona guzel bir hayat verdiysen, onu sevdigini biliyorsa bu onlara yetiyor. Benim koca oglanim sevildigini bilirdi. Bazen cok kizardim bi suc isleyince suclu suclu bakardi soylenirdim. Oflayip poflardi ama sonra yine gelir basini dizime koyardi. Guresirken dudagimi patlatmisti o bile simdi ne guzel geliyor. Bir canliyi insan olsun hayvan olsun derinden sevmek, bir ruhla baglanmak hayattaki en degerli sey. Hakkini helal etsin, ozledim ve hepte ozleyecegim.
 
Ben de hic dusunmezdim bunu 3 kedim var. En yaşlı olani 10 yasinda hic beklemedigim bir anda melek oldu. Ve ben ne yapacagimi bilemedim. Onu gomdukten sonra ya evdeki bebeklerim de giderse aniden diye oturdum pet mezarlarinj krematoryumlaro arastirdim. Hic konduramiyorsunuz ama olum bir anda gelebiliyor. Bunlari dusunmek lazim. Sorumlu insanlar bunlari dusunur. Konu sahibini cok iyi anliyorum.
 
Benimde 2 kedim var eskiden senin gibi düşünür hüzünlenir ağlardım.sürekli aklıma kedilerimin ömrü ne kadar kısa olduğu gelirdi.acaba ne kadar yaşayacaklar diye strese girerdim.o zamanlar benim kedilerim daha 1 yaşında bile değildi.aniden sapasağlam babam hastalandı ve 1 ay içinde vefat etti.o zaman bu düşünceler boş gelmeye başladı sonuçta kimin ne zaman öleceği belli olmaz.ben kedilerim için üzülürken benim genç yaşta sağlıklı babam öldü.belki onlar ömrünün yarısına gelmedende ben ölürürm.kısacası olmuşla ölmüşe çare yok.şimdiden üzülmeyin nasipte ne varsa o olacak.
 
Tüyü kadar ömrü olsun
Şimdiden bunları düşünüp vesvese yapmayın
İlla ki bulunur bir yer
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

R
Klasik Türk Ve Dünya Masalları
Yorumlar
1
Görüntüleme
7K
geceyagmuru
M
İdrar Yolu Tıkanıklığı kedilerde sık yaşanan hastalıkların başında gelir
Yorumlar
0
Görüntüleme
5K
M e g
M
M
Yavru Kedi veya Köpek Almak
Yorumlar
3
Görüntüleme
917
Cennetul Mualla
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…