canım çook sıkkın

Başlıkta dediğim gibi canım çok sıkkın bugün adetim 15 gün gecikti ve ben hergün yarın test yapayım umudum bari azalmasın diye bu güne kadar geldim.Ama bugün artık daha fazla dayanamıyacağımı düşünüp test yaptım ve herzaman ki gibi yine o kahrolası tek çizgiyi gördüm.Aklımda hep niye ben sorusu .Neden allahım yeter dayanamıyorum ölmek istiyorum. Bu kadar ağır biz ceza niye bana reva oldu.Allaha olan inancım olmasa bu yaşadığım kötü kadere bir son verirdim ama bu dünyada çektiğim sıkıntının yanında birde ahiret hayatın bana azap olmaması için tutuyorum kendimi.Yanlış düşünüyorum biliyorum ama napıyim bunlar benim bugün hissettiklerim.Çevremdeki herkez çok takıyosun yapma böle diyolar nasıl takmıyim benim kucağıma alıp kokluyacağım yanağını okşayıp sarılacağım bi bebeğim yok.Belkide hiç olmayacak o yüce duyguyu annelik duygusunu belkide hiç tadamıyacağım.Onlar evlatlarından birine bişey olsa takmıyacaklarmı olsun düzelir yada öldü kurtuldumu diyecekler.Ben takmıcakmışım en iyi beni sizler anlarsınız bu takılmıcak bi dertmi arkadaşlar.Çevremdeki herkez bana sanki düşmanımmış gibi geliyo beni teselli etmek istiyolar ama beni teselli edecekleri kelime bunlar değil beni bu duyguyu yaşamayan nasıl anlasın.Herkezden herşeyden özelliklede kendimden nefret ediyorum.bunlar bugünlük düşüncelerim yarın değişicek ve onların haklı olduğunu düşünücem ama şimdi böyle hissediyorum bugün beni hiçbirşey teselli ve mutlu edemez.15 günlük hayallerim umutlarım annelik hislerim bitti.4yıldır uğraşıyorum 4yıl boyunca heray bunları yaşamak hiçte kolay değil.Belki aranızda yanlış düşündüğümü söyleyenler olacak onlara yaşadığınız bu hezimetin altından nasıl kalkıyosunuz demek istiyorumbanada öğretin arkadaşlar.Nasıl baş ediyorsunuz adetiniz geldiğinde benim hissettiklerimi hissetmiyormusunuz.Kötü KazenKötü KazenKötü Kazen

merihcim bende 4 yıldır bebek istiyorum ve 1.5 yıldır da bunun için tedavi görüyorum ama gel gör ki hala kucağım boş. önceleri her adet olduğumda hüngür hüngür ağlardım hatta ağlama krizlerine bile girdiğim olurdu. taki geçen ay ki aşılamama kadar. aşılamamda herşey yolundaydı yumurtalarım gelişti eşimin yıkama sonucunda spermleri gayet kaliteliydi operasyon başarıyla geçti ve ben yine 14 gün sonra adet oldum. inan ki ağlamadım çünkü anladım ki allah dilemezse yaprak bile kımıldamazken dünyanın en harika varlığı nasıl oluşabilirdi? ve biliyordum ki allah herşeyin en doğrusunu bilendi ve benim ne zaman bebek sahibi olmam gerektiğini benden daha iyi biliyordu... belkide hiç anne olamayacam ama ne yapabilirim ki allaha isyan ettiğimde elime ne geçer ki ama sabredersem bu dünya imtihanını kazanabilirim ve belki de cennet çocuklarına sahip olurum... rabbime duam evlat diye açılan hiçbir eli boş döndürmesin hepimize sabır versin.

GÜNAYDIN.................
keşke güne gülerek başlaya bilseydin sevgili kader arkadaşım ancak bu yaşadıklarını bende 4 senedir aynen yaşıyordum. taki birşeyleri farkedene kadar.hatta ben o testlerde 2. cizgini varolduğuna dahi inanmıyordum.5 yıllık evliyim ve 4 yıldır tadevi oluyorum.şu anda seni hiç bir kelime hiç bir olay teselli edemez çünkü sen ben anne olmak istiyoruma odaklanmış durumdasın.hayatta herşeyin bir bebekten ibaret olmadığını bende son 5-6 ay içerisinde anlayabildim.her hamile olanı duyduğumda hayatı kendime ,eşime ,çevreme herkese zindan ediyordum.hele eşime....kafamçokkarıştı
birgün eşim bu sorun sadece seninmi zannediyorsun dediğinde bencilliğimin farkına vardım evet o bebekde sorunda ikimizindi neden paylaşamıyalımki dedim.az kalsın eşimi kaybediyordum.sence sahip olduğun birşeyimi kaybetmek seni üzer yoksa hiç sahip olmadığın birşeyimi kaybetmek daha çok üzer...:uhm:
işe günleri ayları saymayı bırakmakla başla iyi bir dr bul ve ben bebek istiyorum ve elimden geleni yapacağım burda olmazsa ahirette olacak tesellisiyle yola çık.
unutma umutsuz yaşanmıyor ümitlerini kaybetme ama hep ümit ederekte yaşam....:teselli:

Sevgili merih;

Ben 5 senelik evliyim, 2 sene önce karnımda bebeğim öldü. 2 sene boyunca ne dogru dürüst güldüm ne hayatla ilgilendim. Hayatım geçip gitti. Eşim arkadaşlarına ailesine değiştiğimi söyler oldu. Sanki ben benden çıktım. PCOS hastasıyım. Ve bir tüpümde tıkalı. O kadar zor hamile kalmıştım ve bebeğim öldü. Şimdi yeni yeni kendimi toparlamaya çalışıyorum. tekrar doktora gitmeye karar verdim. Araştırıyorum.Gelişmelere bakıyorum, hala bende senin gibi düzensiz adetim yüzünden her ay nerdeyse bu ay belki hamile kalmışımdır diye 10-15 gün sabırla bekleyip sonunda dayanamayıp test yapıyor ve o kahrolası tek çizgiyi görüp üzülüyorum. üstelik eşime üzüldüğümü bildirmemek içinde polyanna cılık oynuyorum her ay. Çok zor bu biliyorum ve anlıyorum seni. Ama inşallah bir gün bizimde bebişlerimzi olacak ben buna innanıyorum. Bizimde bir gün kollarımız dolacak. Ama biraz sabır.

canım seni o kadar iyi anlıyorum ki.Yazdıklarını aynen ben de yasıyorum ara sıra ben de Allah'ım eger bana bir bebek vermeyeceksen benim de canımı al diye dua bile ediyorum ama ne kadar yanlıs oldugunu da biliyorum.Aglama krizleri,kimseyle gorusmeme ,saatlerce yataga yatıp oylesıne aglamak hatta en sevdiklerini bile gormeye tahammul edememe hepsini ben de yasıyorum .5 yıllık evliyim hicbir sorunumuz yok ama cocugumuz olmuyor.Allah'ın hepimiz icin yazdıgı birseyler var ondan otesi olmuyor.Bize dusen bunları sabırla karsılayıp dogru zamanın gelecegını dilemek ve dua etmek.temmuzda ilk asılamamı yaptırdım olmadı doktorum stresten de bu durumun olabilecegini soyluyor.Aslında bu bile beni teselli etmiyor kimse de yok da biz de mi var bu stres:)Dedigim gibi canını hic bos yere uzme ınsallah Alllah hepimizin duasını kabul eder de bizleri bebeklerimize kavusturur.Kendine iyi bak

hepinize canı gönülden teşekkür ediyorum 4 yıl boyunca çekmediğim dert sıkıntı tedavi kalmadı hayat kimine ballı börek kimine kuru ekmek bizimde payımıza düşen bu çok bitkinim tıpkı sizler gibi hep bi yanım eksik ve olsaydılarla dolu hayallerim hep ertelenmiş.Hep şimdi yaşamanın bana haram olduğu düşüncesindeyim gülmelerim bile sahte çok daraldım bıktım artık önceleri hep hayaller kurardım bebeğimin odası yatağı oyuncakları herşeyini planlamıştım artık hayallerim bile yok beynim sürekli yapamıyacağın şeyleri düşünen bi zavallısın diyo.Bakın güzel bişeyler bile yazamıyorum artık aslında yazmamın amacı teşekkürdü ama amacımı istemeden nereye götürmüşüm kötü düşünceler peşimi bırakmıcak gibi görünüyor.ÜZGÜNÜM

Sevgili merih;

Biliyorsun sinir, stres herşey bebek olmasını olumsuz etkileyen şeyler. Sen içini, gönlünü ferah tut, yüreğinden kötü şeyler geçirme ki pozitif düşüncelerle geleceğine yön verebilesin. Herşeyin yolunda gitmediği zamanlar var herkesin hayatında. Benim eşimde ben seni böyle sevdim der hep, bebeğe ihtiaycımız yok der. Ben bilirim ki o da istiyor bazı şeyleri en azından babalıgı tatmayı. Ama olmadı. Bebeğimin karnımda öldüğünü doktorda ögrendiğimizde ben bir köşede aglarken, o da bana göstermemek için gitti başka bir köşede telefonla konuşurken agladı. Biz anne olmayı istiyoruz belki ama biz herşeyden öncede bir eşiz. Biz kendimizi üzerken bizi sevenlerde üzülüyor. Hiç kimse sevmiyor desek kendi anne babamız eşimiz. Benim ne annem var ne babam. Sadece bir Allahım bir de eşim var. Bana da neler demediler ki evlendiğimizden beri. Ne kısırlıgım kaldı, ne hastalıklı oldugum. İlk önceleri gerçekten çok üzülürdüm. Ama ne zaman bıraktım üzülmeyi,sinir stresi. o zaman bebeğim oldu. Bir de sana özellikle bursadaki kaplıcalara gitmeni önerebilirim canım. Ben gittim sonra bebeğime hamile kaldım. Birçok tanıdıgım hatta annem de bana öyle kalmış hamile. Bir dene. İnternetten araştırdım özellikle karamustafa kaplıcasını tavsiye ederim. ordaki bir havuzun suyunun kısırlıga bile çare verdiğini duydum. Ben oraya 2005 de gittim. Eşimle karamustafada 1 gece kaldık, sonra hanımlar bölümü var oraya gitmiştik. Bol bol girdim suya günde 1-2 kere. Sen de dene canım.

Canım benim,

seni çok iyi anlıyorum, ama şunu öğrenmeliyiz, herşeyden önemli olan biziz. Yani bebektende önemli. Benimde delirdiğim hıçkıra hıçkıra ağladığım, adet olduğum zaman sinir krizleri geçirdiğim olmadımı oldu tabikide. Ama faydası olmuyorki, bak 9 yıldır bekliyorum ve beklemeye devam edecem. Kendimi çok yıprattım evliliğimi zehir ettim, eşimi mutsuz ettim. Ne oldu ???!!! Bebeğimin olmadığı gibi eşimi kaybetme durumum oldu, sağlığımı kaybettim, sinir hastası oldum. Ama yok artık BEN herşeyden önemliyim, Allahım elbette bir bildiği vardır. Asla ümidini kesme ve kendini yıpratma. Allah yardımcın oldun canım.

Sevgili merih,
Yaşadıklarını cok iyi anlıyorum.Bu belki bizim için dünyanın en buyuk sorunu ama bazıları için o kadar buyuk dertler varki.Onlara bakıp halimizede sukretmek lazım.
Bende bu sıkıntıyı anladığımda cook üzüldüm ama şimdi yeni yöntemler geliştirdim kendim için herkeste işe yarar mı bilmiyorum ama bende yaradı.
İlk önce bu sorunu hayatımın merkezi olmaktan cıkarmakla başladım işe.Yani günde sadece yarım saatimi bu konu üzerine odaklanarak geçiriyorum.Onceden bunu 24 saat ruyalarımda bile yapıyodum.Aklıma geldiğinde hemen başka birşeye yoğunlasıp konudan uzaklasıyorum çünkü artık bunun için sadece yarım saat düsünmeyi kendime kabul ettirdim.Sonrasında benim dururmumda olan adaşlarıma yardım etmeye çalışıyorum.Sık sık nete girip bildiğim her soruyu cevaplıyorum.Onlara bildiğim herşeyi anlatıyorum.Bebeği olanları tebrik edip takmıyorum.Hep şunu soyluyorum su an grip oldum ya da başka bir hastalık ama diğerleri sağlıklı.Hasta olduğumuzda sanki diğerleri neden hasta değil diyor muyuz.Bu rahatsızlıkta bir gün gececek benimde bebeğim olabilecek ama once doktoruma duzenli bir sekilde gitmeliyim diyorum.Bide hastaneye yolum düstüğünde onkoloji ve ortopedi bolumlerinden de gecmeye calısıyorum.belki size kotu bir fikir gibi gelebilir ama her seferinde rabbime onlar için sifa vermesini benim içinde daha beterinden esirgemesi için dua ediyorum.Bu arada yavaş yavaş bebeğimin olabileceği ya da hiç olmayacağı fikrine alıştırıyorum kendimi.yani nötr bakmaya çalışıyorum.Artık netten benim durumumda olup hamile kalanları araştırmıyorum çünkü benden 1 tane var bu dunyada.Birde sahip olamadığım değilde sahip olduğum şeyler üzerine yoğunlaşıyorum.en onemliside bol bol dua ediyorum.Hayırlı ve sağlıklı bir evlat için ama olmazsa bundada vardır bir hayır diyebilmek için kendimi telkin ediyorum.Bide hep soyle dua ediyorum Allahım once benden cok isteyenlere sonra bana ver diyorum.Bu beni cok rahatlatıyo cunku manyaklık derecesinde istememi engelliyo.

sizleride üzdüm galiba özür dilerim benim hayatım çoooook kötü derken beterin beteri var sözünü unuttum hepinize çooooook teşekkürler haklısınız ve kendimi daha iyi hissediyorum kendi derdinizi unutup beni teselli ettiniz allah razı olsun.Rabbim inşallah en kısa zamanda hayırlı uğurlu sağlıklı sıhhatli evlatlar nasip etsin isminizi sizi bilmesemde hepinize ayrı ayrı dua edicem en zor zamanımda yanlızlığımı paylaştınız ve içime su serptiniz sağolun ve iyiki böyle bir yer var.senağlamasenağlamasenağlama

kızlar sizleri çok iyi anlıyorum başa gelmeyince kimse bilemez sadece söyleyeceğim Allahım en kısa zamanda kucaklarınızı doldursun ve hayırlı evlatlar nasip etsin ben hamileyim şu an ama her gece Rabbime bunu bütün kullarına tattırması için dua ediyorum emin olun....

canim benim ya,üzülmekte haklisin ama kesinlikle neden ben deyipte isyan etme.demekki daha zamani var,vakti saati gelince hersey olur allah büyük üzme kendini.insallah allahim bizede nasip eder.ve neden ben diyene kadar allaha yalvar.:teselli:

xhüzünx .!.:

canim benim ya,üzülmekte haklisin ama kesinlikle neden ben deyipte isyan etme.demekki daha zamani var,vakti saati gelince hersey olur allah büyük üzme kendini.insallah allahim bizede nasip eder.ve neden ben diyene kadar allaha yalvar.:teselli:

Genişletmek için tıkla...

canim benim, bende kuzenime aynen katiliyorum...
bu olanlarin hepsi sinav, kimimiz var olan evladiyla imtihan ediliyor, kimimizde evlat hasretiyle. sakin isyan etme, sanada olacaklarada hic bi faydasi olmadigi gibi, seni daha kötü duruma sokar.
bu forumda bile seninle hemen hemen ayni kaderi paylasanlar var...
Rabbim insallah yakin zamanda hayirli ve saglikli bi evlat nasip etsin ...

bu sitede sanırım en bu konuda en kıdemli benim.14 yıl oldu evleneli ve bu süre içinde inanın bana sizin kadar isyan etmedim.tabiki kolay birşey değil yaşadıklarımız.bu süreci yaşamayan anlamaz.ben her zaman rabbime sığınıyorum.ne yapalım,rabbim bbizlerin kaderini bu şekilde yazmış ve bizlerde bu sınavı vermek için çabalıyoruz.insan bazen çok bunalıyor sizlere hak veriyorum o zamanlarda nete girip başka birşeylerle uğraşın,sakın bebeklerle ilgili sitelere girmeyin.bir dönem bende çok araştırmalar yapıyordum ama baktımki olacak gibi değil eşiminde desteğiyle toprlandım.hayat sadece bebekten ibaret değil.mademki bu dünyaya geldik o zaman niye sadece tek konuya odaklanıp hem kendimize,hemde etrafımızdakilere hayatı zindan edip onlarıda üzüyoruz.başka meşguliyetler bulun kendinize.ben şu anda 20aylık bebeğe bakıyorum.hem para kazanıyorum hemde tecrübe ediniyorum.
ne olursa olsun yaşamı kendinize zindan hale getirmeyin.

hepimiz aynı sorunu paylaştığımız için duygularımızda aynı hemen hemen.ama ben bide bunu eklemek istiyorum.biz ne yaparsak yapalım yırtınsakta isyanda etsek hiç umursamasakta Allah istemeden olmıcak bu bebişler.o yüzden HERŞEY OLACAĞINA VARIR DİYORUM BEN ARTIK.ve takmıyorum.çünkü hem kendimi hem eşimi yıpratıyorum takınca.rabbim en kısa zamanda sağlıklı sıhhatli bebişlerimizi hayırlısıyla çifter çifter verir inş kucaklarımıza.(AMİN)

merih .!.:

Başlıkta dediğim gibi canım çok sıkkın bugün adetim 15 gün gecikti ve ben hergün yarın test yapayım umudum bari azalmasın diye bu güne kadar geldim.Ama bugün artık daha fazla dayanamıyacağımı düşünüp test yaptım ve herzaman ki gibi yine o kahrolası tek çizgiyi gördüm.Aklımda hep niye ben sorusu .Neden allahım yeter dayanamıyorum ölmek istiyorum. Bu kadar ağır biz ceza niye bana reva oldu.Allaha olan inancım olmasa bu yaşadığım kötü kadere bir son verirdim ama bu dünyada çektiğim sıkıntının yanında birde ahiret hayatın bana azap olmaması için tutuyorum kendimi.Yanlış düşünüyorum biliyorum ama napıyim bunlar benim bugün hissettiklerim.Çevremdeki herkez çok takıyosun yapma böle diyolar nasıl takmıyim benim kucağıma alıp kokluyacağım yanağını okşayıp sarılacağım bi bebeğim yok.Belkide hiç olmayacak o yüce duyguyu annelik duygusunu belkide hiç tadamıyacağım.Onlar evlatlarından birine bişey olsa takmıyacaklarmı olsun düzelir yada öldü kurtuldumu diyecekler.Ben takmıcakmışım en iyi beni sizler anlarsınız bu takılmıcak bi dertmi arkadaşlar.Çevremdeki herkez bana sanki düşmanımmış gibi geliyo beni teselli etmek istiyolar ama beni teselli edecekleri kelime bunlar değil beni bu duyguyu yaşamayan nasıl anlasın.Herkezden herşeyden özelliklede kendimden nefret ediyorum.bunlar bugünlük düşüncelerim yarın değişicek ve onların haklı olduğunu düşünücem ama şimdi böyle hissediyorum bugün beni hiçbirşey teselli ve mutlu edemez.15 günlük hayallerim umutlarım annelik hislerim bitti.4yıldır uğraşıyorum 4yıl boyunca heray bunları yaşamak hiçte kolay değil.Belki aranızda yanlış düşündüğümü söyleyenler olacak onlara yaşadığınız bu hezimetin altından nasıl kalkıyosunuz demek istiyorumbanada öğretin arkadaşlar.Nasıl baş ediyorsunuz adetiniz geldiğinde benim hissettiklerimi hissetmiyormusunuz.Kötü KazenKötü KazenKötü Kazen

Genişletmek için tıkla...

Bizle malesef bebeklerimizze hep zorlu mücadelelerle sahip olanlardanız. Hissettiklerini emini burada olan her kez ve ben hissettik. Ama pes etmiyoruz hepimiz bir tedaviden sonuç alamazsak başka bir yönteme en üst noktası tüp bebeği defalarca deneyerek sahip oluyoruz. Sende aynı şekilde mutsuz olsanda sakın umudunu yitirme benim hiç bir zaman olmıycak asla deme. Allah mutlaka bizlerinde çabalarını boşa çıkartmıyor. Emin ol o an geride kalan hiç bir adet günü yada tek çizgili test sonucunu hatırlamıyorsun.Kendine dikkat et ve tedavilerine özen göster.

konu açılalı 8-9 ay olmuş gerçi ama inşallah merih de bu süre içinde hamiş olmuştur.

Arkadaşlar yazdıklarnızı okudum ve yaşadığımız duyguların aynı olduğunu gördüm. Ben de sizler gibi regl olunca hüngür hüngür ağladım. Adetim gecikince yaptığım testlerdeki tek çizgiyi görünce çılgına döndüm. Çoğu zaman vüdumla savaştım. Adet gecikmelerinde bu sefer test yapmıyacağım dedim ama her seferinde ben ne kadar beklediysem o sanki bana inat o kadar gecikti. Hatta test alıp eve geldiğimde tam uygulayacakken bile adet gördüğüm oldu. Bazen vücudumla konuştum "bu sefer beni kandıramıyacaksın" bile dedim. Beni en çok da hamile kadınlar kızdırıyordu. Acaba bu kadınların özelliği ne ki Allah onları mukafatlandırmış dediğim, isyan ettiğim oldu. Allah affetsin ama bazen çok da iyi düşünmedğim ortada. Ama son günlerde ne oldu bilmiyorum, daha olumluyum bende anne olacağım diye düşünüyorum. Sabırla ve büyük bir teslimiyetle Allaha sığındım. Üstelik yaşım 39 olmasına rağmen bekliyeceğim. Allah bana kısmet edecekse bebeğimi kucağıma alırım.