lisede okurken ki hayalimdi. çok istediğim meslek vardı. okudum... ama mesleğime uygun olmayan kpss ile düz memurluğa atandım. buna da şükür dedim... kim işini yapıyor ki... yakınlarda kurum içi sınav açıldı. istediğim kadroya istediğim işi yapma fırsatı verildi... yaşadığım ilde de kadro vardı. çok sevindim. tabiri caiz se eşek gibi çalıştım... iyi puan almak için... aldım da... ilimde 1. oldum...
ama sevincim kursağımda kaldı. ilde dediğim kadrolar başka ilçelerdeymiş... seçip gitme imkanım şu an yok. evliyim. hastalıklarım var.
şimdi iş yerindeyim. ağlamamak için zor tutuyorum kendimi.
Allah şifa versin canım , neden gidemiyorsun ki çok merak ettim ? Fırsatın varken tepme , rahatsızlığın içinde moral olur diye düşünüyorum , iş stresi en büyük kaygılarımızdan biri hep hayatımızda.