- 28 Şubat 2007
- 842
- 7
- 55
ilk kez o gün böyle derinden hissetmiştim kimsesizliği,garipliği..ilk kez o gün tarifsiz bir keder çökmüştü yüregimin ıssız çöllerine....hiç bu kadar yalnız,bir başımakalmamıştım binlerce insanın içinde bile!..
sağ yanından torpil yemiş bir yelkenli gibiyim uçsuz bucaksız ummanlarda..Hangi limana sıgınayım,hangi vefalı dizde teselli arayım,en mahrem sırlarımı kiminle paylaşayım,kime dert yanayım,kimlerden medet umayım?..İçim yanıyor babaanne içim!..
Güz yaprakları gibi sararmış solmuş yüzünü görmesemde,nasır tutmuş ellerinden öpmesem de,senelerin yorgunlugundan takatsiz kalmış kollarına atılıp sımsıkı sarılmasamda,o karanlık ,izbe evde hep var olduğunu bilmek öyle huzur veriyorduki anlatamam..
Yitik saatlerde zamansız gidişin geliyor aklıma.can çekişirken bile uzattığım bir lokmayı"sen ye yavrum " diyerek geri çevirişin,iki büklüm bir halde kendi kendine konuşurken yemek hazırlayışın,dişinden tırnağından artırıp biriktirdiğin üç beş kuruşu saklayışın,ilahi emre kadere,çaresizce boyun büküşün,her şeyin babaanne her şeyin....
Öldüğün zaman"babaanne uzaklara gitti,addalara gitti"demişti eda nur.Şu küçücük bebe bile anladı dönülmez yollara gittiğini,ama ben hala kabullenemiyorum!..Keşke çok uzaklara gitseydinde ben de arkandan yayan yapıldak,aç susuzdüşseydim yollara....
Her şeyin menfaate dayandığı,duyguların sahte olduğu,en yakınım dediğin insanların bile bir pula sattığı şu fani dünyada;karşılıksız segiyi,almadan vermeyi,vefayı,kadirşinaslığı,tasarrufu,tevekkülü,tevazuyu,kısaca insan olma adına ne varsa her şeyi senden öğrenmiştim,sende görmüştüm...
Bbenim için yaptıkların bir yana,sadece şu öğrettiğin insani değerler için bile sana ne kadar teşekkür etsem azdır..Defalarca helalleştim,rızanı aldım ama bir kere daha hakkını helal et babaanne,nur içinde yat.Daha aramızdan ayrılalı bir hafta oldu ama seni o kadar özledimki....
alinti
bu yaziyi okudugumda bana rahmetli babaannemi hatirlatti.sizlerlede paylasmak istedim.
sağ yanından torpil yemiş bir yelkenli gibiyim uçsuz bucaksız ummanlarda..Hangi limana sıgınayım,hangi vefalı dizde teselli arayım,en mahrem sırlarımı kiminle paylaşayım,kime dert yanayım,kimlerden medet umayım?..İçim yanıyor babaanne içim!..
Güz yaprakları gibi sararmış solmuş yüzünü görmesemde,nasır tutmuş ellerinden öpmesem de,senelerin yorgunlugundan takatsiz kalmış kollarına atılıp sımsıkı sarılmasamda,o karanlık ,izbe evde hep var olduğunu bilmek öyle huzur veriyorduki anlatamam..
Yitik saatlerde zamansız gidişin geliyor aklıma.can çekişirken bile uzattığım bir lokmayı"sen ye yavrum " diyerek geri çevirişin,iki büklüm bir halde kendi kendine konuşurken yemek hazırlayışın,dişinden tırnağından artırıp biriktirdiğin üç beş kuruşu saklayışın,ilahi emre kadere,çaresizce boyun büküşün,her şeyin babaanne her şeyin....
Öldüğün zaman"babaanne uzaklara gitti,addalara gitti"demişti eda nur.Şu küçücük bebe bile anladı dönülmez yollara gittiğini,ama ben hala kabullenemiyorum!..Keşke çok uzaklara gitseydinde ben de arkandan yayan yapıldak,aç susuzdüşseydim yollara....
Her şeyin menfaate dayandığı,duyguların sahte olduğu,en yakınım dediğin insanların bile bir pula sattığı şu fani dünyada;karşılıksız segiyi,almadan vermeyi,vefayı,kadirşinaslığı,tasarrufu,tevekkülü,tevazuyu,kısaca insan olma adına ne varsa her şeyi senden öğrenmiştim,sende görmüştüm...
Bbenim için yaptıkların bir yana,sadece şu öğrettiğin insani değerler için bile sana ne kadar teşekkür etsem azdır..Defalarca helalleştim,rızanı aldım ama bir kere daha hakkını helal et babaanne,nur içinde yat.Daha aramızdan ayrılalı bir hafta oldu ama seni o kadar özledimki....
alinti
bu yaziyi okudugumda bana rahmetli babaannemi hatirlatti.sizlerlede paylasmak istedim.
