Merhaba arkadaşlar ben 3 ay evli kalmış bir kadınım. Yaklaşık 11 aydır da ayrıyız . Eşimin aşırı anneciliği yüzünden ve maaşıma el koymaya kalkması yüzünden. Evimi ayırdım. Anlaşmalı boşanalım dedik bir senenin dolmasını bekledik. Süre doldu ama boşanmadık eşimle bir kaç kez görüştüm beni sevdiğini ama bu şartlarda benimle olmayacağını söyledi. Benim sürekli annesini istemediğimi saygısızlık yaptığımı iddia ediyor vallahi billahi hiç bir kötü sözüm yok. Annesi sürekli benim kalbimi kırıyordu kendimi geri çektim eşim de annesini seçti güvenli liman olarak benim kötü kadınmışım. Şuan ayrıyız ama boşanmayı şuan için erteledim yani bilmiyorum belki bu süreçte bazı şeyleri idrak eder . Görüştüğümüzde bana sarıldı üzüldü yani beni sevdiğine eminim ama strese gelince ya da annesinin hatalarını söyleyince sinirlenip çekip gidiyor. Ne yapayım size bekleyeyim mi ? Bu arada halimden memnunum kız arkadaşımla kalıyorum ikimiz de memuruz maaşım gayet iyi. Toplu param da var. Ama eşimi de özlüyorum. Böyle ne olacak bilmiyorum…..
Annesinden gizli görüşüyoruz genelde. Benim annem de kızıyor artık söylemiyorum.
Gizli gizli görüşüyoruz sarılıyor elimi tutuyor ama hep tartışarak vedalaşıyoruz çünkü annesine laf söyletmiyor ama asıl sorun da annesinin oğlunu bana vermemesi. Bunu anlamıyor. Deli oluyorum.
Arkadaşlar linçleyip belaltı dalgalar geçtiler sağolsunlar ama ne yaparız da orta yolu bulabiliriz diye düşünüp konuşuyoruz ara sıra bizim aileler de birbirine girdiği için onlara söylemeden önce bi ikimiz halletmeye çalışıyoruz çay kahve içip konuşuyoruz işte ara sıra. Bu yani. Ara sıra buluşup öpüşüp sarılıp ayrılmıyoruz Yeşilçam filmi gibi sandı arkadaşlar malesef sadece dalga geçtiler.
Beni evden kovmadı ben kendim gittim bu şartlar altında annesinin müdahalesiyle bu evlilikte dayanacak gücümün kalmadığını söyledim ayrılığı ben istedim yani. Eşim süreç içinde barışmak çok istedi ama geri dönmedim çünkü hiç bişey değişmediği için aynı şartlara gidemem. 11 ay olması vs değil olay ben eşimin bişeyler anlamasını istiyorum. Olayın ciddiyetini gördü kendi de cok zor durumlara girdi. Zarar gördü. Tabi ben de cok fazla üzüldüm. Bilmiyorum ne olacak böyle açıkçası ben ayrı yaşamaktan gocunmuyorum. Ben üzülmeyeyim de ne olursa olsun. Yeniden evlenme gibi bir düşüncem de yok. Ne olacağını seyretmek istiyorum.
Çantalarınızı satmak isterseniz ben alırım
bitanecik çantam var onu kullanıyorum bir senedir. Allahtan geçen sene almıştım da. Gardropsa ilan açıp satabilirsiniz fazlalıklarınızı.
Benim eşim de ilk evlendiğimiz hafta düğünde gelen takıları annesinin üzerine altın hesabı açtırıp yatırtmıştı. Ben anlamıyorum bu eş ailelerinin oğullarının yeni bir yuva kurduğunu idrak edememesini. Sanki oğulları ömür boyunca onların oğluşu olarak kalmak zorunda. Bir de ihtiyaç yokken para almak cok saçma. Destek olmamışlar ne yüzle bi de sizden destek bekliyorlar. Ay sinir oldum. Ben de evimi ayırdım bu yüzden. Çünkü benzer şeyler yaşanmaya devam etti. Düzgünce konuşun ve rahatsız olduğunuzu açıkça ifade edin ama güzelce söyleyin gönderemezden demeyin sadece biz de zor durumdayız şuan bizim daha çok ihtiyacımız var diyin. Laftan anlamazsa cok para harcayın o zor duruma girsin.
Kim kız kocası mı anasından izin alamıyormuş?
Şimdi size genel olarak bir yorum yapacağım mesajlarınızı da alıntıladım ki eski koca mevzusu ile ilgili olanları diğer arkadaşlar da görsün.
Öğretmensiniz ve çok karaktersiz, daha gelişmemiş annesinden süt emen bir kocanız var.
Eşinizle asıl probleminiz sizin davranışınız değil onun ve ailesinin dolandırıcı, kişiliksiz olmaları. Sizin maaşınızı yemeye, kontrol etmeye ve baskılanmaya çalışmışlar. Bu zaten artık Türkiye ve Ortadoğu klasiğidir ki; altınlara çökme, bahane ile geline yüklenme ve sürekli eleştirme ile bezdirme baştan susturma politikası.
Adam çöp karakterinde, değerinde siz ise emek verdim belki düzelir diye resmen delirtilmişsiniz.
İlk yapmanız gereken boşanmak. Okulu hatta ilçeyi değiştirmek ve bu çevreden kurtulmak.
Artık pislik eşiniz kimi bulursa bulsun siz dün altınlarınızı, takılarınızı ve takılan parayı tazminatı alın. Kendinize hayat kurun ve unutun.
O adam umarım en kısa zamanda size çektirdiğinin katını kendisine çektirecek birini bulur ve siz de umarım en kısa sürede kurtulur ve düzgün iyi bir insanla karşılaşırsınız.
Sizin öfkenizi anlıyorum ama farkında değilsiniz. Aslında siz uzağa bakıp kızıyorsunuz iki ayağınızdan resmen bka saplanmışsınız. Bir silkinseniz kurtulacaksınız. Yoksa o çevre o eski koca salağı ile siz kendinizi delirtecek sürekli öfkenizi başka yerlere çevireceksiniz.
Konularınız birbirinden bağımsız değil. Mutsuzsunuz ve öfkelisiniz. Mutlu olmayı seçin lütfen kurtarın oradan kendinizi