Valla düzenli gelirin var sigortanı ödüyorsun. Çalışmak sana iyi geliyorsa çalış ama anladığım kadarıyla suan calışmamaktan da memnunsun. Yani kim ne diyebilir halin vaktim yerinde istediğini yap kime ne..
Valla düzenli gelirin var sigortanı ödüyorsun. Çalışmak sana iyi geliyorsa çalış ama anladığım kadarıyla suan calışmamaktan da memnunsun. Yani kim ne diyebilir halin vaktim yerinde istediğini yap kime ne..Merhaba kızlar.
Size bir sorum var. Ben üniversite mezunu bir kadınım. Mezun olduğum bölüm harici birkaç alanda daha bilgi sahibiyim, o alanlarda da çalıştığım oldu. Meslek sahibi olduğunu belirtmek istiyorum.
Hayatımın şu döneminde maddi anlamda çalışmama gerek yok. Düzenli ve bana yetecek kadar gelirim var. Sigortamı kendim ödüyorum (yasal değil, biliyorum ama bir yerde çalışan gösteriliyorum). Yani maddi anlamda ve geleceğim açısından şu an için çalışan bir kadından farkım yok. Buna rağmen çalışmak zorundaymış gibi hissediyorum. Günümüz çevre baskısı da etken olabilir buna. Aslında üretken de bir kadınım. Önümüzdeki günlerde bir kursa başlayacağım. Hobilerimle ilgileniyorum. Gezmeyi çok severim, evde oturmam. Bir şeylerle zamanımı geçiriyorum, evde oturup sıkılmıyorum yani. Bu imkanlara sahipken yine de çalışmam mı gerekiyor? İmkanlarım el veriyorken, çalışmamam mantıksız mı?
Sizin fikirlerinizi merak ediyorum.
O zaman size şöyle yardimci olmaya çalışayım; hayatınız boyunca bu şekilde tek başınıza veya evlenip çocuksuz yaşamayı düşünüyorsanız bence mümkün, hele bu şekilde çalışmadan mutluysanız daha ne...Ama ileride anne olmayı düşünüyorsanız, elinizdekiler asla yetmeyecek, çocuktan sonra iş bulmanız ve çalışmanız da zorlasacagi için deneyim ve birikim yapmak yerine boşa harcadığınız şu güzel zamanlara çok çok üzüleceksiniz ... Karar sizin.Hayır tabi ki. Nafaka almıyorum. Şu an 1+1 dairede yaşıyorum, kira burası ama ev alacağım. Yeni boşandım, düzen kurmaya çalışıyorum. Dükkanım var büyük, kira geliri. Miktar olarak özel sektörde çalışsam da alamayacağım bir miktar diyeyim.
Siz niye alındınız bılmemÇocuğun biri bir yerden öteki başka yerden çekiştirirken soğanın altını yakmadan beyazlarla renklileri ayırmak da çok eğlenceli aslında.
Zevkine çalışıyoz evet.
Niye alınayım ya hu.Siz niye alındınız bılmem
Benım hedef aldıgım kişi belli. Alıntılamışım. Frekansı belli edıyor kendısını cunku. Sızde aynı frekanstansanız okey, buyrun yardırın gelicem yazmaya
Nasıl 15 sene çalışmak yetiyor açıklar mısınız? Ben 11 küsür yıl çalışıp bıraktım şuan çalışmıyorum merak ettim .Hayat sizin ama ben olsam çalışırdım. İstihdama katılmak sadece maddi değil manevi olarak da beni besliyor. Belli yaştan sonra çalışmaya sıfırdan başlamak da zor olabilir ayrıca. Sadece sigorta nedeniyle çalışmıyoruz, emeklilik için 60yaşa kadar 15 sene çalışsak zaten yetiyor bu da zor doldurulacak bir süre değil.
Konu sahibi gibi koca -baba eline bakmadan , kendine ait düzenli bir geliri olan , çocuksuz bekâr kadınlar için çalışmak elbette opsiyoneldir ve en azından iş seçme özgürlüğü getirir Kimse aksini söylemedi ki? Siz niye bu kadar yukseldiniz? Konu sahibiyle mi empati kurdunuz?Zaten sosyalleşebılen hobi sahibi bı ınsana
calısmak sadece maddi ihtiyac degıl kı sosyalleşmek ıletısım Bla Bla. Dıye gelmişsiniz
Buradan Cok komık gorunuyorsunuz
Çalışmayıpta gücü imkanı sosyalliği osu busu yerınde mutlu olan herkes size batıyor de mi
İlla aksam eve yorgun argın mutsuz gelsın bı yemegı zor yetıstırsın İstiyorsunuz
e devlete ne zaman emekli olabilirim yazıp aratıyorsunuz. Benimkinde çıkan bilgi şu şekilde;Nasıl 15 sene çalışmak yetiyor açıklar mısınız? Ben 11 küsür yıl çalışıp bıraktım şuan çalışmıyorum merak ettim .
Dışarıdan isteğe bağlı sigortada ödeyebilirsiniz.Teşekkür ederim bilgi için.
Her insanın hayata bakışı ve tatmin noktası aynı olmaz. Geliriniz varsa ,bir süre sonra alım gücünüz düşmeyecekse ,böyle istiyorsanız ,mutluysanız çalışmazsınız. Ama ben üretken yaşlarımı çalışmadan asla geçiremem çok mutsuz olurum bundan. Ekonomik durumum iyi çalışmasam standartım düşmeyecek seviyeye geldim yine de çalışıyorum. Özel sektördeyim çalıştığım yerde mutluyum, bazıları hobi spor falan diyebilir ama onlar beni tatmin etmiyor yeterince.Merhaba kızlar.
Size bir sorum var. Ben üniversite mezunu bir kadınım. Mezun olduğum bölüm harici birkaç alanda daha bilgi sahibiyim, o alanlarda da çalıştığım oldu. Meslek sahibi olduğunu belirtmek istiyorum.
Hayatımın şu döneminde maddi anlamda çalışmama gerek yok. Düzenli ve bana yetecek kadar gelirim var. Sigortamı kendim ödüyorum (yasal değil, biliyorum ama bir yerde çalışan gösteriliyorum). Yani maddi anlamda ve geleceğim açısından şu an için çalışan bir kadından farkım yok. Buna rağmen çalışmak zorundaymış gibi hissediyorum. Günümüz çevre baskısı da etken olabilir buna. Aslında üretken de bir kadınım. Önümüzdeki günlerde bir kursa başlayacağım. Hobilerimle ilgileniyorum. Gezmeyi çok severim, evde oturmam. Bir şeylerle zamanımı geçiriyorum, evde oturup sıkılmıyorum yani. Bu imkanlara sahipken yine de çalışmam mı gerekiyor? İmkanlarım el veriyorken, çalışmamam mantıksız mı?
Sizin fikirlerinizi merak ediyorum.
Eski eşimle boşanmamdaki en büyük etkenlerden biri çocuk sahibi olmak konusunda anlaşmazlığımız. Ben istemiyordum. Tabi gelecek ne gösterir bilemem.O zaman size şöyle yardimci olmaya çalışayım; hayatınız boyunca bu şekilde tek başınıza veya evlenip çocuksuz yaşamayı düşünüyorsanız bence mümkün, hele bu şekilde çalışmadan mutluysanız daha ne...Ama ileride anne olmayı düşünüyorsanız, elinizdekiler asla yetmeyecek, çocuktan sonra iş bulmanız ve çalışmanız da zorlasacagi için deneyim ve birikim yapmak yerine boşa harcadığınız şu güzel zamanlara çok çok üzüleceksiniz ... Karar sizin.
Ne güzel siz mutluymuşsunuz. Ben şöyle diyebileceğim bir iş bulamadığım için sanırım şu an daha mutluyum. Zaten çıkalı çok olmadı işten, temmuzda ayrıldım. Şimdilik hobilerimle ilgilenmek tatmin ediyor. Uzun vade için büyük konuşmak istemem.Her insanın hayata bakışı ve tatmin noktası aynı olmaz. Geliriniz varsa ,bir süre sonra alım gücünüz düşmeyecekse ,böyle istiyorsanız ,mutluysanız çalışmazsınız. Ama ben üretken yaşlarımı çalışmadan asla geçiremem çok mutsuz olurum bundan. Ekonomik durumum iyi çalışmasam standartım düşmeyecek seviyeye geldim yine de çalışıyorum. Özel sektördeyim çalıştığım yerde mutluyum, bazıları hobi spor falan diyebilir ama onlar beni tatmin etmiyor yeterince.
Teşekkür ederim, araştırıcamDışarıdan isteğe bağlı sigortada ödeyebilirsiniz.
Sizinle aynıyız hemen hemen. Kurumsal hayat düzeni beni çok yıprattığı için alternatifler denemek için ayrıldım. Çalışkan biriyseniz üretmeden olmuyor. Evden çalışıyorum. Hem aile işimize destek oluyorum hem de girişimlerim var. Bu girişimler şu anda çerez parası getiriyor :) Ben o eski stresi, kısıtlanmışlığı hiç özlemiyorum sadece sosyallik açısından biraz sıkıntı yaşıyorum. Ufak çocuğum olmasa daha ciddi atılımlar yapabilsem belki böyle de hissetmezdim. Belki planınızı tam yapıp ona göre ayrılmayı düşünebilirsiniz.Merhaba kızlar.
Size bir sorum var. Ben üniversite mezunu bir kadınım. Mezun olduğum bölüm harici birkaç alanda daha bilgi sahibiyim, o alanlarda da çalıştığım oldu. Meslek sahibi olduğunu belirtmek istiyorum.
Hayatımın şu döneminde maddi anlamda çalışmama gerek yok. Düzenli ve bana yetecek kadar gelirim var. Sigortamı kendim ödüyorum (yasal değil, biliyorum ama bir yerde çalışan gösteriliyorum). Yani maddi anlamda ve geleceğim açısından şu an için çalışan bir kadından farkım yok. Buna rağmen çalışmak zorundaymış gibi hissediyorum. Günümüz çevre baskısı da etken olabilir buna. Aslında üretken de bir kadınım. Önümüzdeki günlerde bir kursa başlayacağım. Hobilerimle ilgileniyorum. Gezmeyi çok severim, evde oturmam. Bir şeylerle zamanımı geçiriyorum, evde oturup sıkılmıyorum yani. Bu imkanlara sahipken yine de çalışmam mı gerekiyor? İmkanlarım el veriyorken, çalışmamam mantıksız mı?
Sizin fikirlerinizi merak ediyorum.
Ben temmuzda ayrıldım:) Genel bir soruydu aslında. Evet, ben de meşgale istiyorum ama acele karar vermemek için araştırma sürecindeyim. Yukarıda da yazmıştım; şöyle küçük bie tırnak salonu ya da butik tarzı bir şey istiyorum.Sizinle aynıyız hemen hemen. Kurumsal hayat düzeni beni çok yıprattığı için alternatifler denemek için ayrıldım. Çalışkan biriyseniz üretmeden olmuyor. Evden çalışıyorum. Hem aile işimize destek oluyorum hem de girişimlerim var. Bu girişimler şu anda çerez parası getiriyor :) Ben o eski stresi, kısıtlanmışlığı hiç özlemiyorum sadece sosyallik açısından biraz sıkıntı yaşıyorum. Ufak çocuğum olmasa daha ciddi atılımlar yapabilsem belki böyle de hissetmezdim. Belki planınızı tam yapıp ona göre ayrılmayı düşünebilirsiniz.
Öyle küçük bir işletme olursa güzel olur işte. O kadarcık risk alma lüksünüz var. Yoksa hep ev hep ev bir yere kadarBen temmuzda ayrıldım:) Genel bir soruydu aslında. Evet, ben de meşgale istiyorum ama acele karar vermemek için araştırma sürecindeyim. Yukarıda da yazmıştım; şöyle küçük bie tırnak salonu ya da butik tarzı bir şey istiyorum.
O sosyalleşme falan filan hepsi laf, hepsi kofti şeyler. Eskidenmiş bunlar. Neyine sosyalleşeceksin bu sinir harbi ortamında. Aksine insanlardan soğuyorsun, anksiyete, depresyon, okb teşhisi almaya yaklaşıyorsun. Sanki ülkede herkes pembe baloncuk soluyor, herkes çok mutlu, insanlarla diyalog kurmak çok kolay..Zaten sosyalleşebılen hobi sahibi bı ınsana
calısmak sadece maddi ihtiyac degıl kı sosyalleşmek ıletısım Bla Bla. Dıye gelmişsiniz
Buradan Cok komık gorunuyorsunuz
Çalışmayıpta gücü imkanı sosyalliği osu busu yerınde mutlu olan herkes size batıyor de mi
İlla aksam eve yorgun argın mutsuz gelsın bı yemegı zor yetıstırsın İstiyorsunuz
O sosyalleşme falan filan hepsi laf, hepsi kofti şeyler. Eskidenmiş bunlar. Neyine sosyalleşeceksin bu sinir harbi ortamında. Aksine insanlardan soğuyorsun, anksiyete, depresyon, okb teşhisi almaya yaklaşıyorsun. Sanki ülkede herkes pembe baloncuk soluyor, herkes çok mutlu, insanlarla diyalog kurmak çok kolay..
ille sosyalleşeceksen gezerken sosyalleşirsin, milletin ağız kokusunu çekmeden, mutlu mutlu sosyalleşirsin hemde. Peh
Kendi işin değilse zaten kölelik resmen. Kendi işin olunca da farklı bir kölelik. Yaptığın işi sevmen gerek, ortamın iyi olmalı, insanlarla fazla muhatap olmadığın bir mesleğin olmalı. Patronlar zaten ne kadar az parayla ne kadar çok iş yaptırsam derdinde. Sgk yatırmamanın cezası olmasa çoğu sigorta yapmaz çalışanına. Şimdi tırsıyorlarda yapıyorlar.Sabah sekizde de sosyalleşecem diye kalkmaz kimse zaten.
Ben kahvaltıya gel/geliyim/gidelim diyene cinnet gecırıyorum brunchın suyumu çıktı 1 de nıye bulusmuyoruz dıye.
Sosyalleşecekmişim Sabah SEKIZDE
60 yaşıma kadar HERGÜN
Hmm
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?