Ben değilim gelen.. İç sesim.
Aklımdan bir süre buralardan ayrılmak geçti dün.. Dedim şöyle bir ay falan yok olayım.. Bu kadar sıkıntıya değer mi dedim.
Sonra aklıma aebenime bu hafta için verdiğim söz geldi. Kilo verecem, demiştim.
Şimdilik verme değil de alma aşamasındayım tabii. Art niyet yok. Aldığım kiloyu verince de vermiş sayılırım nasıl olsa, di mi?
Cuma günü 63.7 kiloydum. Bu hafta yolunda gitmedi ve dün 200 gr artıdaydım. Öğlenden sonra yeme krizi geldi. Elimin altında ne bulduysam yedim. Önce ofis dolabı, eve dönünce de ev dolabı itinayla temizlendi tarafımdan.
Sonuç olarak, bugün.. tamı tamına 64.5 kiloyum.
Sözümü tutabilmek için, bu iki günde en azından aldığımı vereyim.
Planım şu: Yoğurt ve salata ağırlıklı besleneceğim. Bir de göğüs haşlarım, salataya minik minik katarım. Bir de elma alayım bugün. Yanında peynirle yerim. Bakalım 2 günde ne işe yarayacak bu yöntem. Bekleyip görürüz.
Acaba cezamı zamanını beklemeden öne mi alsam? Şimdi mi kursam bir takım? Yok! Hiç mantıklı değil. Buralardan bu kadar sıkılmışken bir de takım kurup girdaba balıklama atlamanın akıllıca bir tarafı yok.
2. hedef dönemim 1 Mart tarihinde sona eriyor.
1 Mart da 62,3 olamazsam (maksimum 62,5 diyelim) takım kurma cezam yürürlüğe girecek.
En iyisi ceza için bu tarihi beklemek.. Belki başarırım, belli mi olur.
.......
İç sesim bunları söylüyor işte..
Herkese günaydın/tünaydın..
Vaktim bitti. Fırsat yaratınca gelirim.
Not: Dün yaptığım dolapları boşaltma eylemimin çok rahatlatıcı bir yan etkisi oldu. Barsaklar grevden çıktılar..