Bütün dert benim

birsadehayat

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
15 Ocak 2023
6
2
29
Merhabalar herkese. Nerdeyse 2 yıldır tek derdim kendimim diyebilirim. 27 yaşındayım, 3 senelik evliyim ve biri 18 aylık diğeri 2 aylık iki bebeğim var. Eşimle ilişkim çok şükür gayet iyi, maddi olarak normal standartlardayız diyebilirim. Normalde eczane teknisyeniyim ama çocuklardan sonra şuan çalışmıyorum kendim büyütmek istediğim için. Sorun şu ki kendimden hiç memnun değilim, aynaya bakmak canım istemiyor, evi derleyip toplayıp temizlememe rağmen sürekli pis ve dağınık geliyor bana. Eşime ufak tefek konulardan patlıyorum artık kendisi de sürekli gergin olduğumdan dert yanıyor. Ailem, eşimin ailesi falan şükür bir sıkıntımız yok. Benim ailemi bi görseniz, yani tam el bebek gül bebek büyütülmüş okutulmuş kültürlü bir genç kız olarak büyütüldüm ve ailemde öyleler. Ama öyle bir dönemdeyim ki yolda birini görsem konuşurken çekiniyorum kendimi asla beğenmiyorum kilo fazlam var duş almak falan zaten 2 güne bir anca. Eşim çok yoğun çalışıyor bazen gecikebiliyor eve gelmekte. Hersey bende şuan tuvalete gidecek vaktim yok derler ya öyle. Kendimi diğerlerinden sürekli aşağıda çirkin olarak görmeye başladım ve artık psikolojim bozuluyor mesela doğum sonrası saçlarımı omuzdan 2 parmak aşağıda düz kestirdim ama kısa saci beğenmediğim için 2 aydır saçım sürekli toplu geziyorum siz diyebilirsiniz bunlarda dert mi diye evet çok şükür bende biliyorum hayati şeyler olmadığını ama kendimden o kadar memnun değilim ki eski cıvıl cıvıl bakkala giderken bile makyaj yapan özenli giyinen saçı başı bakımlı beni özledim sadece dış görünüş değil psikolojik olarak kendimi düşük hissetmemde çok etkili ne yapabilirim nasıl asabilirim yeni başlangıç yapmak istiyorum sonra gelen o gazda gidiyor olduğum yerde sayıyorum inanın çok keyifsizim belki yaşayan düzelenleriniz vardır. Ufak tefek düşünce ve fikirleriniz bile rahatlatıp yeni yol açabilir bana şimdiden teşekkür ederim
 
Canım seni anlıyorum.. benim de 1 yaşında bebeğim var. Senin bi de 2 aylık bebegin var 2 kücük cocuk seni cok zorlar..
Yalnız bakmak bu süreçte epey yorucu ve yıpratıcı olabiliyo.
Annene falan söylesen? Yardıma gelse. Ya da sen sıkıldığın bunaldığın zaman onlara gitsen. Bebeğine falan bakar. Yemeğini yapar. Sen de en azından bir kuaföre gidersin ya da arkadaşınla kahve icmeye falan cıkarsınız.
Ben öyle yapıyorum, inan cok iyi geliyo.
Geçen dostumla kahve icmeye starbucks’a gittik. Dertleştik biraz, terapi gibi geldi.
Kolaylıklar diliyorum arkadaşım
 
Çocukları bırakabileceğiniz kimseniz yok mu? Şöyle 2 saat bıraksanız, duş alıp giyinip süslenseniz, şöyle dışarda yürüyüş yapsanız. Bi ara da alışveriş vs… yani kendinize zaman ayıramazsanız bu durum böyle devam eder. Bu kadar az aralıkla çocuk yapmanın bedeli maalesef bu.
 
Merhabalar herkese. Nerdeyse 2 yıldır tek derdim kendimim diyebilirim. 27 yaşındayım, 3 senelik evliyim ve biri 18 aylık diğeri 2 aylık iki bebeğim var. Eşimle ilişkim çok şükür gayet iyi, maddi olarak normal standartlardayız diyebilirim. Normalde eczane teknisyeniyim ama çocuklardan sonra şuan çalışmıyorum kendim büyütmek istediğim için. Sorun şu ki kendimden hiç memnun değilim, aynaya bakmak canım istemiyor, evi derleyip toplayıp temizlememe rağmen sürekli pis ve dağınık geliyor bana. Eşime ufak tefek konulardan patlıyorum artık kendisi de sürekli gergin olduğumdan dert yanıyor. Ailem, eşimin ailesi falan şükür bir sıkıntımız yok. Benim ailemi bi görseniz, yani tam el bebek gül bebek büyütülmüş okutulmuş kültürlü bir genç kız olarak büyütüldüm ve ailemde öyleler. Ama öyle bir dönemdeyim ki yolda birini görsem konuşurken çekiniyorum kendimi asla beğenmiyorum kilo fazlam var duş almak falan zaten 2 güne bir anca. Eşim çok yoğun çalışıyor bazen gecikebiliyor eve gelmekte. Hersey bende şuan tuvalete gidecek vaktim yok derler ya öyle. Kendimi diğerlerinden sürekli aşağıda çirkin olarak görmeye başladım ve artık psikolojim bozuluyor mesela doğum sonrası saçlarımı omuzdan 2 parmak aşağıda düz kestirdim ama kısa saci beğenmediğim için 2 aydır saçım sürekli toplu geziyorum siz diyebilirsiniz bunlarda dert mi diye evet çok şükür bende biliyorum hayati şeyler olmadığını ama kendimden o kadar memnun değilim ki eski cıvıl cıvıl bakkala giderken bile makyaj yapan özenli giyinen saçı başı bakımlı beni özledim sadece dış görünüş değil psikolojik olarak kendimi düşük hissetmemde çok etkili ne yapabilirim nasıl asabilirim yeni başlangıç yapmak istiyorum sonra gelen o gazda gidiyor olduğum yerde sayıyorum inanın çok keyifsizim belki yaşayan düzelenleriniz vardır. Ufak tefek düşünce ve fikirleriniz bile rahatlatıp yeni yol açabilir bana şimdiden teşekkür ederim

Eşiniz ya da anneanne,babaanne öyle haftada 2-3 saatte olsa hiç çocuklara bakamıyor mu? Rica edin kocanız tatil gününde 2-3 saat çocuklara baksın, siz o arada dışarı çıkın, güzellik merkezlerinden cilt için, ya da zayıflama seasına gidin. Kilo vermenize yardımcı olur.
 
Çocukları bırakabileceğiniz kimseniz yok mu? Şöyle 2 saat bıraksanız, duş alıp giyinip süslenseniz, şöyle dışarda yürüyüş yapsanız. Bi ara da alışveriş vs… yani kendinize zaman ayıramazsanız bu durum böyle devam eder. Bu kadar az aralıkla çocuk yapmanın bedeli maalesef bu.
 
Biri 2 aylik iki tane bebek bakiyosunuz, ben tek bebekle kafayi yemis, agliyodum arada. Cok normal, bu bı süreç, geciyo.
 
Biri daha iki aylık iki bebekle çok farklı olmanız beklenemez açıkçası.
Biraz zamana ihtiyacınız var, bu süreci böyle kabul edeceksiniz. Eşinize de çok iş düşüyor. İşten sonra, hafta sonu nefes aldırmaya çalışacak size.
 
Merhabalar herkese. Nerdeyse 2 yıldır tek derdim kendimim diyebilirim. 27 yaşındayım, 3 senelik evliyim ve biri 18 aylık diğeri 2 aylık iki bebeğim var. Eşimle ilişkim çok şükür gayet iyi, maddi olarak normal standartlardayız diyebilirim. Normalde eczane teknisyeniyim ama çocuklardan sonra şuan çalışmıyorum kendim büyütmek istediğim için. Sorun şu ki kendimden hiç memnun değilim, aynaya bakmak canım istemiyor, evi derleyip toplayıp temizlememe rağmen sürekli pis ve dağınık geliyor bana. Eşime ufak tefek konulardan patlıyorum artık kendisi de sürekli gergin olduğumdan dert yanıyor. Ailem, eşimin ailesi falan şükür bir sıkıntımız yok. Benim ailemi bi görseniz, yani tam el bebek gül bebek büyütülmüş okutulmuş kültürlü bir genç kız olarak büyütüldüm ve ailemde öyleler. Ama öyle bir dönemdeyim ki yolda birini görsem konuşurken çekiniyorum kendimi asla beğenmiyorum kilo fazlam var duş almak falan zaten 2 güne bir anca. Eşim çok yoğun çalışıyor bazen gecikebiliyor eve gelmekte. Hersey bende şuan tuvalete gidecek vaktim yok derler ya öyle. Kendimi diğerlerinden sürekli aşağıda çirkin olarak görmeye başladım ve artık psikolojim bozuluyor mesela doğum sonrası saçlarımı omuzdan 2 parmak aşağıda düz kestirdim ama kısa saci beğenmediğim için 2 aydır saçım sürekli toplu geziyorum siz diyebilirsiniz bunlarda dert mi diye evet çok şükür bende biliyorum hayati şeyler olmadığını ama kendimden o kadar memnun değilim ki eski cıvıl cıvıl bakkala giderken bile makyaj yapan özenli giyinen saçı başı bakımlı beni özledim sadece dış görünüş değil psikolojik olarak kendimi düşük hissetmemde çok etkili ne yapabilirim nasıl asabilirim yeni başlangıç yapmak istiyorum sonra gelen o gazda gidiyor olduğum yerde sayıyorum inanın çok keyifsizim belki yaşayan düzelenleriniz vardır. Ufak tefek düşünce ve fikirleriniz bile rahatlatıp yeni yol açabilir bana şimdiden teşekkür ederim
En küçüğü 2,5 yasinda 3 tane yavrum var benimde seni çok iyi anlıyorum o süreçlerden bende gectim ve hic kolay degildi hala zorlanıyorum yeni toparladım.
Yeni başlangıç yapmak bahsettigini anlıyorum ama çocukların cok kucuk iki yıla anca rahata ermeye başlarsın
Önceliğin cocuklarin ve sen ol firsat buldukça yaparsın isini gücünü sana gerekli olan tek şey zaman ve sabır cocuk büyütmek cok zor hele ki bu şekilde pespese olunca
 
X