son durumu açıklayayım; şefimle konuştum. Ücret konusundaki tatminsizliğimden bahsettim, yol durumumdan bahsettim, bu durumda benim çıkmamın daha uygun olacağını söyledim. Bu senin insiyatifinde değil, patronda bende senin kalmanı istiyoruz dedi. Fevrilik edip, ani karar verme, ben patronla maaş işini konuşup iyileştirme yaptıracağım dedi. Şimdi patronun yanına gitti. Burdaki planlardan haberin yok, düşünülen şeyler var sadece bekle dedi. Tamam dedim.
Günaydın herkese,
Şirkette 1. yılımı geçen hafta doldurdum. Daha önce aynı işle ilgili başka bir firmada 4 yıllık tecrübem vardı. Taşeron çalıştığım için çıkmak zorunda kaldım. Bu firmada aldığım maaş 1000 TL. Bunun içinde 100 TL'si yol parası. Yani 900 TL maaş alıyorum 5 yıllık tecrübeye. Ekonomik sıkıntıdaydım ve acil bir işe girmem gerekiyordu. Bu yüzden hemen gireyim dedim nasılsa zam alırım. Ama şirket 5 sene zam yapmadan çalıştırmış. Bu senede zam yapmama durumları varmış. Yapsalar da en en en fazla 100 TL. Geçen ay yaklaşık 200 işçi çıkarttılar. Patron bizim departmandan da birinin çıkartılmasını istemiş. Şefim benim kalmamı istedi diğer arkadaşı çıkartıcak. Bende tamam dedim. Ama diğer arkadaşın (diğer arkadaş erkek) eşi çalışmıyor, 2 tane henüz 1 ve 3 yaşlarında çocuğu var ve kredi borcu var. Ben bekarım, Üniversite mezunuyum, zaten başka bir iş arayışındaydım, onun kadar maddi sıkıntı çekecek bir durumum yok, ayrıca onun yaşı ve pozisyonuna göre iş bulma olasılığım çok daha yüksek. Üstelik tazminatlı çıkartıcaklar (ihbar+kıdem) Harçlığım çıkmış olacak. İşsizliğe başvururum.
Şirkette öyle ilkel çalışma ortamımız var ki. Ofisimizdeki bilgisayarlarda office programımız yok siz düşünün gerisini. İşyerim evime 2 saat mesafede ve sabah 6 akşam 8 yollardayım. Aynı ücrete evime daha yakın bir yerde de bulurum. Yakın olmasa da henüz 25 yaşındayım ve çalışma açısından en verimli dönemimdeyim. Kendimi geliştirebileceğim, daha kurumsal bir iş bulabilirim. Kafam öyle karışık ki. Bu gerçekleri bildiğim halde ya pişman olursam diye içim içimi yiyor. Hayatım, geleceğim söz konusu. Annem çıkmamı istiyor, babam biraz daha çalış tecrübe edin diyor. Ama şimdi kalırsam birdaha çıkmam daha zor. Hem öteki adam işinden olmuş olacak, hem ben tazminatsız çıkmış olurum. Ayrıca birde işyerindeki eski sevgilim var tabi. En başından beri çıkmak istediğimi biliyordu. Kaç yerden görüşmeye çağırmışlardı, sırf o istemedi diye gitmemiştim. Şimdi oda yok ve onu görmekte her gün, her dakika canımı inanılmaz yakıyor.
Benden daha tecrübeli ablalarım, arkadaşlarım lütfen bana bir akıl verin. Sizde mantıklımı düşünüyorum, çıksam daha mı iyi ederim. Yoksa pişmanlık duyarmıyım? Nasıl zorluklarla karşılaşabilirim bir fikir verirseniz çok sevinirim.
son durumu açıklayayım; şefimle konuştum. Ücret konusundaki tatminsizliğimden bahsettim, yol durumumdan bahsettim, bu durumda benim çıkmamın daha uygun olacağını söyledim. Bu senin insiyatifinde değil, patronda bende senin kalmanı istiyoruz dedi. Fevrilik edip, ani karar verme, ben patronla maaş işini konuşup iyileştirme yaptıracağım dedi. Şimdi patronun yanına gitti. Burdaki planlardan haberin yok, düşünülen şeyler var sadece bekle dedi. Tamam dedim.
Hepinize verdiğiniz cevaplar için çok teşekkür ederim. Kafamda bazı şeyler çok daha netleşiyor sayenizde. İşsizliğe başvurduğum takdirde yatan primlerime göre yaklaşık 8 ay işsizlik maaşı alma durumum var. Bu süre benim için çok iyi bir süre. O arada evde olacağım için çok masrafım olmaz. Üstelik 8 ayda iş bulurum elbet diye düşünüyorum. Bunun dönüşü yok, çocuk oyuncağı değil adam işinden olduktan sonra yok ben beğenmedim, çıkıyorum diyemem. Bugün karar vermek zorundayım. Şimdi kardeşimle konuştum tekrardan fikrini almak istedim. Oda annem gibi çıkmamdan yana. Açıkcası ödediğimiz ev kredisi borcu var birde kredi kartı. Benimde maaşım ev masrafına gidiyordu. Babam birazda onu düşünüyor ama çok şükür açta değiliz açıkta değiliz, iyi kötü gelirimiz var. Birazdan babamı arayıp söyleyeceğim. Sonrada şefimle konuşacağım. Yarın mesai bitimi itibariyle çıkışımı yapsınlar.
Buarada malesef hatalı bir hareket yaptım ve eski sevgilimi aradım. Onunda fikrini almak istedim. Bana hep yoğun bir işim olmadığını, yıpranmadığımı bu yüzden kalmam gerektiğini söylüyordu. Ne biliyim içimden geçen yine eskisi gibi "gitme" demesiydi. Demedi. Sen zeki kızsın mantıklı düşünüp karar vericeksin dedi. Neden kalman gerektiğiyle ilgili söylediklerin ( iş yoğunluğu, yıpranma) hala geçerli. Ama bana göre yönlendirme hayatını sakın dedi. O an gerçekten gitme deseydi biraz olsun içimde kalmak için bir istek olurdu ama demedi. Duymak istediklerimi söylemedi. Ben hergün onu gördükten sonra lavaboya gidip ağlamaktanda yoruldum. Hiçbir açıdan beni buraya bağlayan birşey kalmadı.
Hepinize verdiğiniz cevaplar için çok teşekkür ederim. Kafamda bazı şeyler çok daha netleşiyor sayenizde. İşsizliğe başvurduğum takdirde yatan primlerime göre yaklaşık 8 ay işsizlik maaşı alma durumum var. Bu süre benim için çok iyi bir süre. O arada evde olacağım için çok masrafım olmaz. Üstelik 8 ayda iş bulurum elbet diye düşünüyorum. Bunun dönüşü yok, çocuk oyuncağı değil adam işinden olduktan sonra yok ben beğenmedim, çıkıyorum diyemem. Bugün karar vermek zorundayım. Şimdi kardeşimle konuştum tekrardan fikrini almak istedim. Oda annem gibi çıkmamdan yana. Açıkcası ödediğimiz ev kredisi borcu var birde kredi kartı. Benimde maaşım ev masrafına gidiyordu. Babam birazda onu düşünüyor ama çok şükür açta değiliz açıkta değiliz, iyi kötü gelirimiz var. Birazdan babamı arayıp söyleyeceğim. Sonrada şefimle konuşacağım. Yarın mesai bitimi itibariyle çıkışımı yapsınlar.
Buarada malesef hatalı bir hareket yaptım ve eski sevgilimi aradım. Onunda fikrini almak istedim. Bana hep yoğun bir işim olmadığını, yıpranmadığımı bu yüzden kalmam gerektiğini söylüyordu. Ne biliyim içimden geçen yine eskisi gibi "gitme" demesiydi. Demedi. Sen zeki kızsın mantıklı düşünüp karar vericeksin dedi. Neden kalman gerektiğiyle ilgili söylediklerin ( iş yoğunluğu, yıpranma) hala geçerli. Ama bana göre yönlendirme hayatını sakın dedi. O an gerçekten gitme deseydi biraz olsun içimde kalmak için bir istek olurdu ama demedi. Duymak istediklerimi söylemedi. Ben hergün onu gördükten sonra lavaboya gidip ağlamaktanda yoruldum. Hiçbir açıdan beni buraya bağlayan birşey kalmadı.
Hepinize verdiğiniz cevaplar için çok teşekkür ederim. Kafamda bazı şeyler çok daha netleşiyor sayenizde. İşsizliğe başvurduğum takdirde yatan primlerime göre yaklaşık 8 ay işsizlik maaşı alma durumum var. Bu süre benim için çok iyi bir süre. O arada evde olacağım için çok masrafım olmaz. Üstelik 8 ayda iş bulurum elbet diye düşünüyorum. Bunun dönüşü yok, çocuk oyuncağı değil adam işinden olduktan sonra yok ben beğenmedim, çıkıyorum diyemem. Bugün karar vermek zorundayım. Şimdi kardeşimle konuştum tekrardan fikrini almak istedim. Oda annem gibi çıkmamdan yana. Açıkcası ödediğimiz ev kredisi borcu var birde kredi kartı. Benimde maaşım ev masrafına gidiyordu. Babam birazda onu düşünüyor ama çok şükür açta değiliz açıkta değiliz, iyi kötü gelirimiz var. Birazdan babamı arayıp söyleyeceğim. Sonrada şefimle konuşacağım. Yarın mesai bitimi itibariyle çıkışımı yapsınlar.
Buarada malesef hatalı bir hareket yaptım ve eski sevgilimi aradım. Onunda fikrini almak istedim. Bana hep yoğun bir işim olmadığını, yıpranmadığımı bu yüzden kalmam gerektiğini söylüyordu. Ne biliyim içimden geçen yine eskisi gibi "gitme" demesiydi. Demedi. Sen zeki kızsın mantıklı düşünüp karar vericeksin dedi. Neden kalman gerektiğiyle ilgili söylediklerin ( iş yoğunluğu, yıpranma) hala geçerli. Ama bana göre yönlendirme hayatını sakın dedi. O an gerçekten gitme deseydi biraz olsun içimde kalmak için bir istek olurdu ama demedi. Duymak istediklerimi söylemedi. Ben hergün onu gördükten sonra lavaboya gidip ağlamaktanda yoruldum. Hiçbir açıdan beni buraya bağlayan birşey kalmadı.
Hepinize verdiğiniz cevaplar için çok teşekkür ederim. Kafamda bazı şeyler çok daha netleşiyor sayenizde. İşsizliğe başvurduğum takdirde yatan primlerime göre yaklaşık 8 ay işsizlik maaşı alma durumum var. Bu süre benim için çok iyi bir süre. O arada evde olacağım için çok masrafım olmaz. Üstelik 8 ayda iş bulurum elbet diye düşünüyorum. Bunun dönüşü yok, çocuk oyuncağı değil adam işinden olduktan sonra yok ben beğenmedim, çıkıyorum diyemem. Bugün karar vermek zorundayım. Şimdi kardeşimle konuştum tekrardan fikrini almak istedim. Oda annem gibi çıkmamdan yana. Açıkcası ödediğimiz ev kredisi borcu var birde kredi kartı. Benimde maaşım ev masrafına gidiyordu. Babam birazda onu düşünüyor ama çok şükür açta değiliz açıkta değiliz, iyi kötü gelirimiz var. Birazdan babamı arayıp söyleyeceğim. Sonrada şefimle konuşacağım. Yarın mesai bitimi itibariyle çıkışımı yapsınlar.
Buarada malesef hatalı bir hareket yaptım ve eski sevgilimi aradım. Onunda fikrini almak istedim. Bana hep yoğun bir işim olmadığını, yıpranmadığımı bu yüzden kalmam gerektiğini söylüyordu. Ne biliyim içimden geçen yine eskisi gibi "gitme" demesiydi. Demedi. Sen zeki kızsın mantıklı düşünüp karar vericeksin dedi. Neden kalman gerektiğiyle ilgili söylediklerin ( iş yoğunluğu, yıpranma) hala geçerli. Ama bana göre yönlendirme hayatını sakın dedi. O an gerçekten gitme deseydi biraz olsun içimde kalmak için bir istek olurdu ama demedi. Duymak istediklerimi söylemedi. Ben hergün onu gördükten sonra lavaboya gidip ağlamaktanda yoruldum. Hiçbir açıdan beni buraya bağlayan birşey kalmadı.
yorumları okudum da senin asıl sorunun maaş sanırım karşıdaki kişiyi de bahane olarak yazmışsın zaten maaşı konuşuruz dediklerinde kendini geri çekmişsin, üstelik arkanda güzel 5 yıllık bir deneyimin var. benim henüz 2,5 yıllık deneyimime rağmen aynı maaşı alıyoruz. benim avantajım işim çok rahat ve evime yürüme yarım saat araba ile 5-10 dk yol param olmuyor pek.
bence daha iyi şartlarda daha iyi bir maaşa iş bulabilirsin ben de eski iş yerinde ve özellikle ilk işim olduğu için çok duygusal davrandım ortamımı sevdiğim için ama hep beni sömürdüler zam yapmadılar vs verdim istifamı çıktım. 5 ay işsizlikten sonra çok memnun olduğum bir yere girdim. ben aldığım dualarla bu işi bulduğuma inanıyorum sen de iş arkadaşına karşı fedakarlık yapabilirsen onun dualarıyla daha iyi bir yere gelebileceğine eminim. Bence sürünme