Bu ülkede ölmek kolay, yaşamak ise imkansiz

Ceza almama rağmen aynı konuyu tekrar tekrar aciyorum ama yazmazsam, paylaşmazsam olmayacak gibi hissediyorum. Lütfen kusuruma bakmayın.

Nisa bebeğin son durumunu okudum bugün ve o andan beri hep o zavallı yavruyu düşünüyorum hanımlar, ki zaten aklım hep ondan gelecek bir haberdeydi. Yaşama tutunmuş yavrum ama beyni ağır hasar almış bir takım liyakatsiz mi desem dikkatsiz mi desem o görevlilerin beceriksizliği yüzünden.

Şimdilerde buyumustur, belki de ek gıdaya başlayacak aylardadir ama bırakmadılar. Bir bebeğe sahip çıkarmadılar. Annesinin kokusuna hasret, bambaşka dünyalarda, bir hastane odasında, o cesit çeşit kablolara mahkum, kendinden habersiz bir yaşama mecbur bırakıldı kadersizim, bunun adina yaşamak denirse.

İsyan ediyorum ya. Böyle mi olacaktı o masumun sonu, isyan ediyorum. Hep yaşasın, hayata tutundu diye dua ederdim şimdi çok çekmesin, bitsin artık diye dua edeceğim. El kadar bir bebege bu kadar çile reva mı?

Yaşarsa anneannesine verilecekti o kadın bile babasız bir bebeğe bakmam dedi. Böyle canavarlik olur mu?

İsyan ediyorum