A
akasya
Ziyaretçi
- Konu Sahibi akasya
- #1
:asigim:--------------------------------------------------------------------------------
Saatin sesiyle uyandı genç kız gözlerini ovuşturarak.. yine her zamanki gibi başlamıştı şakımaya.Gülümsedi kendinden geçmiş şarkı söyleyen arkadaşına . Eşlik etmeye başladı derken;sabahın kör vakti bütün herkesi uyandırmak istercesine...
Ah İstanbul..İstanbul olalı... Hiç görmedi böyle keder...
Yan odadan bir ses duyuldu derken..
-Kızlar kapatın çenenizi yoksa İstanbul'da iki ceset olacaksınız....
Kahkaha atmaya başladılar derken hep beraber.Yan odadaki arkadaşları da unutmuştu kızgınlığını gülüyordu onlarla birlikte...Sebepsiz gülücükler savurdular hep beraber havaya...
-Günaydın Ballı böreğim...
Dedim ve devam ettim...
-Bugün çok güzel geçecek tamam mı?Bir öpücük alayım....
Uzattı yanağını ..Kocaman bir öpücük kondurdum..Oh be diyerek..
-Ama hani benim öpücüğüm..Bak işe gidemem sonra biliyorsun...
Öperek uğurladı işime beni Meltem... ardından pencereye yöneldi.Perdeleri açıp,camı araladı.. Havaya bir bakış attı..
-Güzel bir gün mü?
Dedi içinden hafif bir tebessümle el sallarken..
-Hayatımın Pollyannası seni... dedi ve oturdu pencerenin kenarındaki yatağa..
Havanın karamsarlığı içini yansıtıyordu sanki. Kaleme ilişti gözü... Ne çok olmuştu ağlamayalı... Ve ne çok doluydu içi...
Bulutlar...
Grimsi bulutlar çevrelemiş gökyüzünü...
Ben sebepsiz bir bekleyiş içindeyim,penceremin kenarına oturmuş çaresiz...
İçimde çığlık çığlığa bir çocuk..
İçimdeki yangınla alev alev yok olan bir benlik...
Ve..
Kor sıcaklığın değiştirdiği bir beden ,her tarafı maskelenmiş..
......YaLaN......
Kendime söylediğim her defasında ve her defasında inandırdığım başkalarını;ama inanmadığım...
Derken bir kalem aldı eline ve hayalini yansıttı yüreğinden dökülen harflerle önündeki sahipsiz sayfaya saatlerce…
Yazdıkça kendine geldi,yazdıkça umutları yeşerdi…
Saatin sesiyle uyandı genç kız gözlerini ovuşturarak.. yine her zamanki gibi başlamıştı şakımaya.Gülümsedi kendinden geçmiş şarkı söyleyen arkadaşına . Eşlik etmeye başladı derken;sabahın kör vakti bütün herkesi uyandırmak istercesine...
Ah İstanbul..İstanbul olalı... Hiç görmedi böyle keder...
Yan odadan bir ses duyuldu derken..
-Kızlar kapatın çenenizi yoksa İstanbul'da iki ceset olacaksınız....
Kahkaha atmaya başladılar derken hep beraber.Yan odadaki arkadaşları da unutmuştu kızgınlığını gülüyordu onlarla birlikte...Sebepsiz gülücükler savurdular hep beraber havaya...
-Günaydın Ballı böreğim...
Dedim ve devam ettim...
-Bugün çok güzel geçecek tamam mı?Bir öpücük alayım....
Uzattı yanağını ..Kocaman bir öpücük kondurdum..Oh be diyerek..
-Ama hani benim öpücüğüm..Bak işe gidemem sonra biliyorsun...
Öperek uğurladı işime beni Meltem... ardından pencereye yöneldi.Perdeleri açıp,camı araladı.. Havaya bir bakış attı..
-Güzel bir gün mü?
Dedi içinden hafif bir tebessümle el sallarken..
-Hayatımın Pollyannası seni... dedi ve oturdu pencerenin kenarındaki yatağa..
Havanın karamsarlığı içini yansıtıyordu sanki. Kaleme ilişti gözü... Ne çok olmuştu ağlamayalı... Ve ne çok doluydu içi...
Bulutlar...
Grimsi bulutlar çevrelemiş gökyüzünü...
Ben sebepsiz bir bekleyiş içindeyim,penceremin kenarına oturmuş çaresiz...
İçimde çığlık çığlığa bir çocuk..
İçimdeki yangınla alev alev yok olan bir benlik...
Ve..
Kor sıcaklığın değiştirdiği bir beden ,her tarafı maskelenmiş..
......YaLaN......
Kendime söylediğim her defasında ve her defasında inandırdığım başkalarını;ama inanmadığım...
Derken bir kalem aldı eline ve hayalini yansıttı yüreğinden dökülen harflerle önündeki sahipsiz sayfaya saatlerce…
Yazdıkça kendine geldi,yazdıkça umutları yeşerdi…
