- 5 Ekim 2024
- 15
- 8
- 24
Merhaba kızlar, son konumda yaklaşık sekiz yıl imkansız bir platonik takıntısı yaşayıp ruh hâlimin çöktüğünü, şimdi ise ilk defa (gerçekten ilk) birinden hoşlandığımı yazmıştım. Kendisine herhangi bir adım atmadım ve düşünmüyorum, zaten oldukça yeni tanışız (1 ay) ve o da ben de aşırı hassasiyetleri olan, belli ki aynı toprağın yetiştirdiği iki insanız. Genel olarak aşırı kibar davranan biri zaten. Aramızdaki tek hareketlenme: Çok da mühim olmayan bir konuda endişeliydim ve üzülüyordum bir şekilde o da bunu biliyordu, geçen gün yemekhaneye diye gelerek ben ve bir arkadaşımla beraber yürüdü (biraz dibimden). Yanımda yürürken bir an durup bu konudan konuşarak beni teskin etmeye çalıştı, endişeliydiniz diye söylemek istiyorum korkmayın falan dedi (cidden aşırı mühim değildi mesele). Sonraysa tam biz girecekken yemeğe gelmedi ve ofis bölümüne gidecektim aslında deyip kapıdan geri döndü :) İkinci olarak son zamanlarda derste çok kez evlilik lafı edildi, konu onun bekarlığına da geliyor ve görüş mesafesinde olmasam bile dönüp gözlerimin içine bakarak gülüyor. İlkin yanlışlıkladır dedim ama hayır... Zaten ne zaman baksam göz göze geliyoruz sanki ve o an hemen kaçırıyor/uz. Bu hâller beraberinde bendeki hoşlantı aynen öyle devam ediyor.
Gelelim bugüne... Yukarıda yemeğe gitmek için birlikte yürüdüğüm bir kızdan bahsetmiştim ya, kendisi bugün bana âdeta bir gizli bir açık sinyal yağmuru yağdırdı. Bu kızı da 3-4 aydır tanıyorum, bazı projeler ve ders ortaklıkları nedeniyle istemsiz dip dibeyiz ama can ciğer arkadaşım değil elbet, sadece iyi anlaşıyorduk. Kendisinin özellikle son bir haftada hoşlandığım kişiye aşırı kur yaptığını hissetmiştim. Yok cam ağır siz açar mısınız, yok sapık arıyor alo der misiniz, gelin oturalım beraber gibi bir sürü şey. Bu arada kendisi birkaç yaş da büyük çocuktan. (Çocuk benden bir yaş büyük). Bugün bana nabız ölçercesine birbirimize çok uygun olduğumuzu, madem öyleyse niye bir araya gelmediğimizi söyledi ama aşırı yarım ağızla. Ben de samimiyetine güvenmediğim için neden böyle dedin o da nereden çıktı dedim. Sonra işte aslında beni seviyor dedi (180 derece dönüş); çağırıyorum gelmiyor, duygularından kaçtığı için benden uzaklaşıyor, aşırı güzelim güzelliğim de insanları korkutuyor haklı olarak, işte özelden mesaj yazacağım, filanca işi yapabiliyorum ama yapamıyorum diyeceğim (kırıtıyor bir de) diyor. Neredeyse yaşıtız zaten diyor yaş farkının da önemi yok gibisinden. Son olarak da ben birini seversem doğrudan gidip evlenme teklifi ederim dedi (eder cidden). Ek olarak günün sonunda bir projeden dolayı beraberdik ikisiyle de, projenin iş bitimine doğru dışarıya çıkıp bize de gelin yazmış. Güya sadece projeyle ilgili analiz yapacakmışız ama yapmıştık zaten onu. Dolayısıyla bilerek bir araya gelmek istediğini biliyorum, zaten açıkça da söylemişti. Ben de vaktim olmadığını ve çalışmaya devam edip çıkacağımı söyledim, çocuk da aynısını söyledi. Çıkışta yanıma gelerek birkaç dakika benle konuştu (iş hakkında) ve çıktı. Sonrasında tabii kız bana tavır yaptı, çantasını hışımla alıp gitti falan. Halen aşık diyor, duygularından kaçıyor diyor. İlk kez birinden hoşlandığıma nerdeyse pişman olacağım, bu tarz şeyler hep var mı yoksa bana mı denk geliyor? Sanki bir şeyin önünü açmaya çalışması, habire güzellik vurgusu falan yapması beni çok irite etti. Sonuç olarak bile isteye sürekli ondan bahsediyor. Bunu ileride aramızda bir şey olmasın diye yaptığını düşünüyorum. Hani olursa "ben sana dedim, hoşlandığımı biliyordun" falan der sanırım. Öte yandan gerçekten bu dediği teklifi yapabilir. Yapmasa dahi bu konunun öznesi olan o kişiyle bir şey yaşamam mümkün olur mu onu da bilmiyorum, resmen içimi kararttı. Söyledikleriyle de bana kendimi bir şeye hakkım yokmuş gibi hissettirdi. Ben kendisini kendimden çok daha güzel buluyorum hokka burnu, güzel gözleri var yalan demem. Gerçi huyu suyu bir garip, biraz eril gibi geliyor, ben sakin ve daha ciddi bir insanım ama o resmen haşin de. Saydığı şeyler gerçekten yeterli mi yani sevilmek için? Ya da benim sevilmemem için? Bilmiyorum belki de haklıdır ama çok sinirimi bozdu....
Gelelim bugüne... Yukarıda yemeğe gitmek için birlikte yürüdüğüm bir kızdan bahsetmiştim ya, kendisi bugün bana âdeta bir gizli bir açık sinyal yağmuru yağdırdı. Bu kızı da 3-4 aydır tanıyorum, bazı projeler ve ders ortaklıkları nedeniyle istemsiz dip dibeyiz ama can ciğer arkadaşım değil elbet, sadece iyi anlaşıyorduk. Kendisinin özellikle son bir haftada hoşlandığım kişiye aşırı kur yaptığını hissetmiştim. Yok cam ağır siz açar mısınız, yok sapık arıyor alo der misiniz, gelin oturalım beraber gibi bir sürü şey. Bu arada kendisi birkaç yaş da büyük çocuktan. (Çocuk benden bir yaş büyük). Bugün bana nabız ölçercesine birbirimize çok uygun olduğumuzu, madem öyleyse niye bir araya gelmediğimizi söyledi ama aşırı yarım ağızla. Ben de samimiyetine güvenmediğim için neden böyle dedin o da nereden çıktı dedim. Sonra işte aslında beni seviyor dedi (180 derece dönüş); çağırıyorum gelmiyor, duygularından kaçtığı için benden uzaklaşıyor, aşırı güzelim güzelliğim de insanları korkutuyor haklı olarak, işte özelden mesaj yazacağım, filanca işi yapabiliyorum ama yapamıyorum diyeceğim (kırıtıyor bir de) diyor. Neredeyse yaşıtız zaten diyor yaş farkının da önemi yok gibisinden. Son olarak da ben birini seversem doğrudan gidip evlenme teklifi ederim dedi (eder cidden). Ek olarak günün sonunda bir projeden dolayı beraberdik ikisiyle de, projenin iş bitimine doğru dışarıya çıkıp bize de gelin yazmış. Güya sadece projeyle ilgili analiz yapacakmışız ama yapmıştık zaten onu. Dolayısıyla bilerek bir araya gelmek istediğini biliyorum, zaten açıkça da söylemişti. Ben de vaktim olmadığını ve çalışmaya devam edip çıkacağımı söyledim, çocuk da aynısını söyledi. Çıkışta yanıma gelerek birkaç dakika benle konuştu (iş hakkında) ve çıktı. Sonrasında tabii kız bana tavır yaptı, çantasını hışımla alıp gitti falan. Halen aşık diyor, duygularından kaçıyor diyor. İlk kez birinden hoşlandığıma nerdeyse pişman olacağım, bu tarz şeyler hep var mı yoksa bana mı denk geliyor? Sanki bir şeyin önünü açmaya çalışması, habire güzellik vurgusu falan yapması beni çok irite etti. Sonuç olarak bile isteye sürekli ondan bahsediyor. Bunu ileride aramızda bir şey olmasın diye yaptığını düşünüyorum. Hani olursa "ben sana dedim, hoşlandığımı biliyordun" falan der sanırım. Öte yandan gerçekten bu dediği teklifi yapabilir. Yapmasa dahi bu konunun öznesi olan o kişiyle bir şey yaşamam mümkün olur mu onu da bilmiyorum, resmen içimi kararttı. Söyledikleriyle de bana kendimi bir şeye hakkım yokmuş gibi hissettirdi. Ben kendisini kendimden çok daha güzel buluyorum hokka burnu, güzel gözleri var yalan demem. Gerçi huyu suyu bir garip, biraz eril gibi geliyor, ben sakin ve daha ciddi bir insanım ama o resmen haşin de. Saydığı şeyler gerçekten yeterli mi yani sevilmek için? Ya da benim sevilmemem için? Bilmiyorum belki de haklıdır ama çok sinirimi bozdu....
olamaz mı?
