Bu kadar zor mu?

izmirli398 .!.:

Merhaba,

Daha önce açtığım konuda kültürel farklılıklarımız olan birinin benden hoşlandığından bahsetmiştim. Tahmin ettiğim gibi tanışmak istedi. O günkü yaklaşımı, kibarlığı o kadar güzeldi ki normalde kabul etmeyecekken hayır diyemedim. Bir ay kadar konuştuk, 4-5 kez görüştük. Bugüne kadar karşıma çıkan en düzgün erkekti. Güvenilir, düşünceli, centilmen... Benimle gelecek hayalleri vardı. Güzel de vakit geçirdik aslında ama bir şey hissetmiyordum. Düşüncemi sorduğunda, şu an bir şey hissetmediğimi söylemiştim. O da ''Çok yeni tanıştık zaten. Zamanla olur ya da olmaz.'' gibi şeyler söylemişti. Sonrasında bir kez daha görüştük. Bir gün mesajlaşırken konuşmak istemediğimi fark etti ve ben de bir şey hissetmediğim için devam etmenin anlamı olmadığını söyledim.

Üzerinden 3 ay geçti. Kaç gündür nedense sürekli aklıma geliyor. Ona haksızlık etmişim gibi. Gerçi devam etsek de benim için bir şey değişmeyecekti muhtemelen. Sonradan bir şey hissetmedim hiçbir zaman. Sanırım böyle bir insan kolay kolay karşıma çıkmadığı için aklıma geliyor. O zamana bırakıyordu, belki bir şey hissederim diye ama ben kestirip attım. 4-5 görüşme de yeterli bir süre gibi geliyor. Karakteri düzgün, aynı zamanda karşılıklı hislere sahip olduğum biriyle denk gelmek neden bu kadar zor? Biraz uzun olmuş, kusura bakmayın. Sizde durumlar nasıl? Her anlamda içinize sinen insanları mı hayatınıza alıyorsunuz mesela?

Genişletmek için tıkla...

izmirli398 .!.:

Merhaba,

Daha önce açtığım konuda kültürel farklılıklarımız olan birinin benden hoşlandığından bahsetmiştim. Tahmin ettiğim gibi tanışmak istedi. O günkü yaklaşımı, kibarlığı o kadar güzeldi ki normalde kabul etmeyecekken hayır diyemedim. Bir ay kadar konuştuk, 4-5 kez görüştük. Bugüne kadar karşıma çıkan en düzgün erkekti. Güvenilir, düşünceli, centilmen... Benimle gelecek hayalleri vardı. Güzel de vakit geçirdik aslında ama bir şey hissetmiyordum. Düşüncemi sorduğunda, şu an bir şey hissetmediğimi söylemiştim. O da ''Çok yeni tanıştık zaten. Zamanla olur ya da olmaz.'' gibi şeyler söylemişti. Sonrasında bir kez daha görüştük. Bir gün mesajlaşırken konuşmak istemediğimi fark etti ve ben de bir şey hissetmediğim için devam etmenin anlamı olmadığını söyledim.

Üzerinden 3 ay geçti. Kaç gündür nedense sürekli aklıma geliyor. Ona haksızlık etmişim gibi. Gerçi devam etsek de benim için bir şey değişmeyecekti muhtemelen. Sonradan bir şey hissetmedim hiçbir zaman. Sanırım böyle bir insan kolay kolay karşıma çıkmadığı için aklıma geliyor. O zamana bırakıyordu, belki bir şey hissederim diye ama ben kestirip attım. 4-5 görüşme de yeterli bir süre gibi geliyor. Karakteri düzgün, aynı zamanda karşılıklı hislere sahip olduğum biriyle denk gelmek neden bu kadar zor? Biraz uzun olmuş, kusura bakmayın. Sizde durumlar nasıl? Her anlamda içinize sinen insanları mı hayatınıza alıyorsunuz mesela?

Genişletmek için tıkla...

izmirli398 .!.:

Merhaba,

Daha önce açtığım konuda kültürel farklılıklarımız olan birinin benden hoşlandığından bahsetmiştim. Tahmin ettiğim gibi tanışmak istedi. O günkü yaklaşımı, kibarlığı o kadar güzeldi ki normalde kabul etmeyecekken hayır diyemedim. Bir ay kadar konuştuk, 4-5 kez görüştük. Bugüne kadar karşıma çıkan en düzgün erkekti. Güvenilir, düşünceli, centilmen... Benimle gelecek hayalleri vardı. Güzel de vakit geçirdik aslında ama bir şey hissetmiyordum. Düşüncemi sorduğunda, şu an bir şey hissetmediğimi söylemiştim. O da ''Çok yeni tanıştık zaten. Zamanla olur ya da olmaz.'' gibi şeyler söylemişti. Sonrasında bir kez daha görüştük. Bir gün mesajlaşırken konuşmak istemediğimi fark etti ve ben de bir şey hissetmediğim için devam etmenin anlamı olmadığını söyledim.

Üzerinden 3 ay geçti. Kaç gündür nedense sürekli aklıma geliyor. Ona haksızlık etmişim gibi. Gerçi devam etsek de benim için bir şey değişmeyecekti muhtemelen. Sonradan bir şey hissetmedim hiçbir zaman. Sanırım böyle bir insan kolay kolay karşıma çıkmadığı için aklıma geliyor. O zamana bırakıyordu, belki bir şey hissederim diye ama ben kestirip attım. 4-5 görüşme de yeterli bir süre gibi geliyor. Karakteri düzgün, aynı zamanda karşılıklı hislere sahip olduğum biriyle denk gelmek neden bu kadar zor? Biraz uzun olmuş, kusura bakmayın. Sizde durumlar nasıl? Her anlamda içinize sinen insanları mı hayatınıza alıyorsunuz mesela?

Genişletmek için tıkla...

izmirli398 .!.:

Merhaba,

Daha önce açtığım konuda kültürel farklılıklarımız olan birinin benden hoşlandığından bahsetmiştim. Tahmin ettiğim gibi tanışmak istedi. O günkü yaklaşımı, kibarlığı o kadar güzeldi ki normalde kabul etmeyecekken hayır diyemedim. Bir ay kadar konuştuk, 4-5 kez görüştük. Bugüne kadar karşıma çıkan en düzgün erkekti. Güvenilir, düşünceli, centilmen... Benimle gelecek hayalleri vardı. Güzel de vakit geçirdik aslında ama bir şey hissetmiyordum. Düşüncemi sorduğunda, şu an bir şey hissetmediğimi söylemiştim. O da ''Çok yeni tanıştık zaten. Zamanla olur ya da olmaz.'' gibi şeyler söylemişti. Sonrasında bir kez daha görüştük. Bir gün mesajlaşırken konuşmak istemediğimi fark etti ve ben de bir şey hissetmediğim için devam etmenin anlamı olmadığını söyledim.

Üzerinden 3 ay geçti. Kaç gündür nedense sürekli aklıma geliyor. Ona haksızlık etmişim gibi. Gerçi devam etsek de benim için bir şey değişmeyecekti muhtemelen. Sonradan bir şey hissetmedim hiçbir zaman. Sanırım böyle bir insan kolay kolay karşıma çıkmadığı için aklıma geliyor. O zamana bırakıyordu, belki bir şey hissederim diye ama ben kestirip attım. 4-5 görüşme de yeterli bir süre gibi geliyor. Karakteri düzgün, aynı zamanda karşılıklı hislere sahip olduğum biriyle denk gelmek neden bu kadar zor? Biraz uzun olmuş, kusura bakmayın. Sizde durumlar nasıl? Her anlamda içinize sinen insanları mı hayatınıza alıyorsunuz mesela?

Genişletmek için tıkla...