- 20 Haziran 2007
- 4.250
- 27
- 358
- 45
Yaşarken kesişen yollarımız -sevdiklerimizle, sevmediklerimizle, eşimizle, düşmanımızla- göründüğü kadar önemli olamaz; çok ötesinde olmalı.
Yani teyzen sadece teyzen olmak için hayatında olabilir mi?
Ya da o öğretmeninin tesadüfen mi öğrencisi oldun?
Amcan, komşun, karın salt bu yüzden mi hayatında?
Sadece başlıkları okumaya alışırsak kaçırıyoruz konunun ana fikrini.
Halbuki “okuduğumuzu anlayalım” diyordu ilkokul Türkçe kitaplarımız her konunun sonunda.
Bu hayatı okurken anlamaya odaklanıyor muyuz?
Belki de hiç okumuyoruz da salt bakıyoruz.
Gözlerin gördüğünün ötesini bilemiyoruz, hatta hiç ilgilenmiyoruz.
Bu hayat gördüğümüzle sınırlı olabilir mi dostlar?..
Olamaz!
Beş duyumuzla yaşıyorsak eğer, gerçek sandığımız bir süre sonra tatmin etmeyecektir. Dokunduğumuz kadarsa hayatımız, gördüğümüz kadarsa dünya, kokladığımız, tattığımız kadar hoşnut isek bir şeyler eksik demektir.
Biz bu dünyaya bundan fazlası için geldik çünkü.
Üretmeye geldik, anlamaya, anlayış kazanmaya, sabretmeye, öğrenmeye, ışık tutmaya, yol açmaya, paylaşmaya geldik.
Bildiğimizin bir adım ötesine geçmeye geldik.
Olanı olduğu gibi algılamak için buradayız ama bir kısmıyla değil tamamıyla. Evrenin bir küçük parçası olduğumuzu sükunetle kabul için..
Yol arkadaşlarımızın hepsi bizim için özenle seçilmiş.
Bu anne, bu baba, bu eş, bu kuzen, bu bakkal, bu sanatçı… hayatımızda bizim için var.
Biz birbirimiz için varız.
Tek başımıza ilerlerken bu kısacık ömürde, çoğalmanın ve çoğaltmanın sonsuz denizinde yıkanıyoruz.
Ve biliyoruz, bir damlayız okyanusun parçası, bir damlayız okyanusun kendisi.
alıntıdıra.s.
Yani teyzen sadece teyzen olmak için hayatında olabilir mi?
Ya da o öğretmeninin tesadüfen mi öğrencisi oldun?
Amcan, komşun, karın salt bu yüzden mi hayatında?
Sadece başlıkları okumaya alışırsak kaçırıyoruz konunun ana fikrini.
Halbuki “okuduğumuzu anlayalım” diyordu ilkokul Türkçe kitaplarımız her konunun sonunda.
Bu hayatı okurken anlamaya odaklanıyor muyuz?
Belki de hiç okumuyoruz da salt bakıyoruz.
Gözlerin gördüğünün ötesini bilemiyoruz, hatta hiç ilgilenmiyoruz.
Bu hayat gördüğümüzle sınırlı olabilir mi dostlar?..
Olamaz!
Beş duyumuzla yaşıyorsak eğer, gerçek sandığımız bir süre sonra tatmin etmeyecektir. Dokunduğumuz kadarsa hayatımız, gördüğümüz kadarsa dünya, kokladığımız, tattığımız kadar hoşnut isek bir şeyler eksik demektir.
Biz bu dünyaya bundan fazlası için geldik çünkü.
Üretmeye geldik, anlamaya, anlayış kazanmaya, sabretmeye, öğrenmeye, ışık tutmaya, yol açmaya, paylaşmaya geldik.
Bildiğimizin bir adım ötesine geçmeye geldik.
Olanı olduğu gibi algılamak için buradayız ama bir kısmıyla değil tamamıyla. Evrenin bir küçük parçası olduğumuzu sükunetle kabul için..
Yol arkadaşlarımızın hepsi bizim için özenle seçilmiş.
Bu anne, bu baba, bu eş, bu kuzen, bu bakkal, bu sanatçı… hayatımızda bizim için var.
Biz birbirimiz için varız.
Tek başımıza ilerlerken bu kısacık ömürde, çoğalmanın ve çoğaltmanın sonsuz denizinde yıkanıyoruz.
Ve biliyoruz, bir damlayız okyanusun parçası, bir damlayız okyanusun kendisi.
alıntıdıra.s.
