- 3 Mayıs 2018
- 905
- 915
- Konu Sahibi 41ask_derin
- #1
Çok uzatmadan derdimi anlatmaya çalışayım.
Bir süredir kendimi çok yorgun hissediyorum. Ne kadar dinlensem de geçmeyen bir yorgunluk hakim. Unutkanlık seviyem giderek artmakta. Geçen gün ilkokul öğretmenlerimden birinin adını hatırlayamadım. Tv de aşina olduğumuz insanların adını hatırlamıyorum bazen. Aynaya bakınca kendimi tanıyamıyorum bazen. Çok değişik bir his oluşuyor ürkütüyor beni. Hatta bazen eşimi çocuklarımı da yeni farkediyor gibi oluyorum tırsıyorum bazen delirmekten bunamaktan.
geçenlerde anneme üniversitede bir olaydan bahsetmişim bana onu söyledi hatırlayamadım. Sanki beynimden resetlenmiş gitmiş. Üzerinden birkaç gün geçince biraz hatırladım olayı. Acaba değerlerim mi düştü diye dahiliyeye gittim biraz kansızlık ve d vit dışında birşey çıkmadı. D vit sıfır çıkmış ilaç yazdı ona.
İki küçük çocuğum var. Günlerim bilgisayar programıyla ayarlanmış robot hizmetçi gibi geçiyor. Sabahın köründe kalkarız (gece bilmem kaç kez ağlama seansları var) bez değiştir üst değiştir kaos halinde kahvaltı hazırla yemeleri için uğraş sonra oyun oyna öğle uykuları için cebelleş. Uyuduklarında akşmdan yemek yapılmamışsa yemeklerini yap kalkınca yedir bla bla sürüp giden birbirinin kopyası günler. Dışarı da çıkıyoruz parka ama gitmesi ayrı gelmesi ayrı kaos oluyor pertim çıkmış dönüyoruz. Bazen bu hengamenin içinde düşünmeden kendimin farkına varmadan akşam oluyor. Onlar uyuyunca düşünebildiğimi farkediyorum çok değişik bir his geliyor.
babaları birkaç gündğr evde sağolsun bakıyor ama ben dinlensem de düzelemiyorum hayatımı dışardan izliyormuş gibiyim hislerim duygularım yok. Uyku problemim de var sabahın 7 sinde kalmıştım oysa hala uyuyamadım. Yatakta yüz tur dönüyorum. Teli yatağa almam uyuyamam hemde radyasyon var diye ama yok gelmiyor birkaç saatlik uykuyla yaşıyorum sürekli.
neler oluyor bana neden böyle oldum? Bu durumun bir adı var mı acaba? Ek olarak anksiyete sorunum var sanırım ölmekten delirmekten depremden yalnızlıktan hepsinden korkuyorum.
Yada galiba çoktan delirmişim bence.Bekarken canım sıkılır saçlarımla oynar makyaj yapar çıkar sahile yürür bol bol kitap okur fotoğraf çekerdim o zamalarım geliyor hep aklıma şimdiyse tuvalete bile peşimden gelip kapıda ağlayan iki çocukla çoğu zaman çilimi tutuyorum. Stressiz musmutlu bir kadındım kendimi aynada bile tanımıyorum korkuyorum kendimden
Bir süredir kendimi çok yorgun hissediyorum. Ne kadar dinlensem de geçmeyen bir yorgunluk hakim. Unutkanlık seviyem giderek artmakta. Geçen gün ilkokul öğretmenlerimden birinin adını hatırlayamadım. Tv de aşina olduğumuz insanların adını hatırlamıyorum bazen. Aynaya bakınca kendimi tanıyamıyorum bazen. Çok değişik bir his oluşuyor ürkütüyor beni. Hatta bazen eşimi çocuklarımı da yeni farkediyor gibi oluyorum tırsıyorum bazen delirmekten bunamaktan.
geçenlerde anneme üniversitede bir olaydan bahsetmişim bana onu söyledi hatırlayamadım. Sanki beynimden resetlenmiş gitmiş. Üzerinden birkaç gün geçince biraz hatırladım olayı. Acaba değerlerim mi düştü diye dahiliyeye gittim biraz kansızlık ve d vit dışında birşey çıkmadı. D vit sıfır çıkmış ilaç yazdı ona.
İki küçük çocuğum var. Günlerim bilgisayar programıyla ayarlanmış robot hizmetçi gibi geçiyor. Sabahın köründe kalkarız (gece bilmem kaç kez ağlama seansları var) bez değiştir üst değiştir kaos halinde kahvaltı hazırla yemeleri için uğraş sonra oyun oyna öğle uykuları için cebelleş. Uyuduklarında akşmdan yemek yapılmamışsa yemeklerini yap kalkınca yedir bla bla sürüp giden birbirinin kopyası günler. Dışarı da çıkıyoruz parka ama gitmesi ayrı gelmesi ayrı kaos oluyor pertim çıkmış dönüyoruz. Bazen bu hengamenin içinde düşünmeden kendimin farkına varmadan akşam oluyor. Onlar uyuyunca düşünebildiğimi farkediyorum çok değişik bir his geliyor.
babaları birkaç gündğr evde sağolsun bakıyor ama ben dinlensem de düzelemiyorum hayatımı dışardan izliyormuş gibiyim hislerim duygularım yok. Uyku problemim de var sabahın 7 sinde kalmıştım oysa hala uyuyamadım. Yatakta yüz tur dönüyorum. Teli yatağa almam uyuyamam hemde radyasyon var diye ama yok gelmiyor birkaç saatlik uykuyla yaşıyorum sürekli.
neler oluyor bana neden böyle oldum? Bu durumun bir adı var mı acaba? Ek olarak anksiyete sorunum var sanırım ölmekten delirmekten depremden yalnızlıktan hepsinden korkuyorum.
Yada galiba çoktan delirmişim bence.Bekarken canım sıkılır saçlarımla oynar makyaj yapar çıkar sahile yürür bol bol kitap okur fotoğraf çekerdim o zamalarım geliyor hep aklıma şimdiyse tuvalete bile peşimden gelip kapıda ağlayan iki çocukla çoğu zaman çilimi tutuyorum. Stressiz musmutlu bir kadındım kendimi aynada bile tanımıyorum korkuyorum kendimden
Son düzenleme:
Herkese oluyor arada
Bende yatıyorum yatıyorum gene böyle heryerim ağrılı uyanıyorum dinlenmiş değil 
yeni çağın hastalığımı başlıyot acaba
