- 1 Haziran 2009
- 744
- 146
- 628
- 40
- Konu Sahibi Chitlenbik
-
- #1
7 ay oldu kuzumu biricik yavrumu doğuralı ama hala dün yaşamış gibiyim...
Allahım herkeze bu duyguyu tattırır inşallah....
Ben doğumumu almanyada yaptım bebeğim çifte vatandaş olsun diye...
Malum belirli bi zaman sonra uçağa almıyorlar hamileleri. Yani bu yüzden 2008 ağustos ayında annemlerle birlikte almanyaya gittim. 34. haftalık olduğumda erken doğum sancısı nedeniyle 3 gün hastanede yattım serum ve haplarla geçti.
37. haftalıkken tekrar yattım bu sefer sadece hapla geçti...
Sonra bende korkular başladı...
Doğum korkuları... Her bulduğum siteye üye oluyor herkezle paylaşıyordum korkularımı.
Sonra bana doğum kursunu önerdiler..
Gittim... Çok eğlenceliydi. Aynı benim gibi doğum yapacak anneler vardı korkusu olan..
Orda ebe nefes alma taktikleri sancı giderme yada sancının geldiğinde neler yapmamız gerektiğini anlattı. Hipnoz ile ağrının azaltıldığını da anlattı. Yanlız benim doğum zamanı geldiği için hipnoz yaptıramadım. Sadece 1 kereliğine rahatlatma amaçlı yaptı ebe... Ve inanın çok iyiyidi..
NEyse derken 30 ekim oldu. Sabah saat 7 de müthiş bi karın ağrısı. Geçer diye bekledim nafile.... Annemin yanına gittim. Yazık kadını uykudan kaldırdım...
Saat sabah 9 da hastaneye gittik. nst cihazını taktılar. Sancı var ama açılma yok diyolar daha doğuma var diyolar...
Burda kalmak istiyosan... dedi ebe bene hayır istemiyorum dedim...
Ne yapayım hastanede..
o gün annemle dışarda bi güzel kahvaltı ettik. Nerden bilebilirmki bunun koca göbişimle son kahvaltı olacağını???
Annem o gün salonunu badana yapacaktı...
Kaç gün önceden laminant kapı vs. onlarla uğraşmıştık. boya almaya gittik beraber. Ama sancılarım hala devam ediyor.
Akşam oldu. Sancım o kadar artmıştıki. ne yapacağımı bilemez hale gelmiştim. Sürekli nefes alıp veriyorum kendimi oyalıyorum ama nafile. Açılma olsun diye merdiven inip çıktım, duvarın birini ben boyadım...
Akşam oldu. Saat 9. Sancım arttı. 5 dk da bi geliyor artık. Annem sen emanetsin dedi yine hastaneye götürdü. Nst cihazı...
Sonuç aynı. Sancı var ama açılma yok. Sancıdan uyuyamıyorum kaç gündür. Zaten mide yanması da vardı.. Ağrı kesici verdiler yine eve geldik. Artık çok kızmıştım. İlac içip homurdana homurdana yattım. Annem işe gitti. sanırım yarım saat uyudum. Saat gece 11 de tuvaletim geldi. Girdim. işim bitti ama daha da su geliyor. Baktım nişan da gelmiş.
Annemi aradım hemen. Sakın kıpırdama geliyorum hemen dedi. Annem gelene kadar tuvalette bekleyemezdim ya
Nst cihazına o gün 3. bağlanışım oldu. 1 Saat cihaz karnımda sancılarla yattım. Kadın baktı daha 4 santim açılmış doğum bugün olmaz dedi anneme. İstiyorsanız gidebilirsiniz dedi. Ben tuvalete gidcem dedim ebeolur dedi. Gittim geldim yine kontrol etti ebe. 9 santim. Doooooğru doğum odasına... Çok istememe rağmen suda doğurmayı Eflinin kalp atışları sancı geldikce yavaşladığı için kabul etmediler. Soğum iskemlesine oturdum. Tavandan bi çarşaf sallamışlar güç alabileyim diye..
Değil doğurmayı çarşafı tutacak güç kalmamıştı artık bende.
Neyse baktım öyle doğuramıyorum bunu istemiyorum ben gücüm kalmadı diye ağlamışım.
Sonra yatağa geçmişiz. Ebe diyor eğer ıkınmazsan vakumla çekcez bebeği. Makinayı getirdiler ayak ucuma. Korkudan ıkınmaya başladım. Ebe son kez nefes al dedi tam nefes aldım doktor karnımı bastırdı. Ve ordaydı.... Kafasını görebiliyordum artık prensesimin...
Allahım ne çok saçı vardı...
Devamı çorap söküğü zaten. Kızmı doğar doğmaz kucağıma verdiler. Ve tertemizdi. Ne kan ne bişi sanki yeni yıkanmış gibi. Göbek bağını annem kesti.
Sonra götürdü ebe temizleyip resmini çektiler. Babasını aradık. Askeriyede çalıştığı için izin alamamıştı eşim. Kızım gece 03.25 de oldu. Ve sancıları hatırlamıyorum bile. Yine olsa yine normal doğururum. Çok daha sağlıklı. Ne iğne oldum ne sancı gelsin diye bişi verdiler. Amaaaaa doğumdan sonra kuyruk sokumu kemiğim kırıldı...
Hiç duymuşmuydunuz böyle bişi laelaelaelaelae
Allahım herkeze bu duyguyu tattırır inşallah....
Ben doğumumu almanyada yaptım bebeğim çifte vatandaş olsun diye...
Malum belirli bi zaman sonra uçağa almıyorlar hamileleri. Yani bu yüzden 2008 ağustos ayında annemlerle birlikte almanyaya gittim. 34. haftalık olduğumda erken doğum sancısı nedeniyle 3 gün hastanede yattım serum ve haplarla geçti.
37. haftalıkken tekrar yattım bu sefer sadece hapla geçti...
Sonra bende korkular başladı...
Doğum korkuları... Her bulduğum siteye üye oluyor herkezle paylaşıyordum korkularımı.
Sonra bana doğum kursunu önerdiler..
Gittim... Çok eğlenceliydi. Aynı benim gibi doğum yapacak anneler vardı korkusu olan..
Orda ebe nefes alma taktikleri sancı giderme yada sancının geldiğinde neler yapmamız gerektiğini anlattı. Hipnoz ile ağrının azaltıldığını da anlattı. Yanlız benim doğum zamanı geldiği için hipnoz yaptıramadım. Sadece 1 kereliğine rahatlatma amaçlı yaptı ebe... Ve inanın çok iyiyidi..
NEyse derken 30 ekim oldu. Sabah saat 7 de müthiş bi karın ağrısı. Geçer diye bekledim nafile.... Annemin yanına gittim. Yazık kadını uykudan kaldırdım...
Saat sabah 9 da hastaneye gittik. nst cihazını taktılar. Sancı var ama açılma yok diyolar daha doğuma var diyolar...
Burda kalmak istiyosan... dedi ebe bene hayır istemiyorum dedim...
Ne yapayım hastanede..
o gün annemle dışarda bi güzel kahvaltı ettik. Nerden bilebilirmki bunun koca göbişimle son kahvaltı olacağını???
Annem o gün salonunu badana yapacaktı...
Kaç gün önceden laminant kapı vs. onlarla uğraşmıştık. boya almaya gittik beraber. Ama sancılarım hala devam ediyor.
Akşam oldu. Sancım o kadar artmıştıki. ne yapacağımı bilemez hale gelmiştim. Sürekli nefes alıp veriyorum kendimi oyalıyorum ama nafile. Açılma olsun diye merdiven inip çıktım, duvarın birini ben boyadım...
Akşam oldu. Saat 9. Sancım arttı. 5 dk da bi geliyor artık. Annem sen emanetsin dedi yine hastaneye götürdü. Nst cihazı...
Sonuç aynı. Sancı var ama açılma yok. Sancıdan uyuyamıyorum kaç gündür. Zaten mide yanması da vardı.. Ağrı kesici verdiler yine eve geldik. Artık çok kızmıştım. İlac içip homurdana homurdana yattım. Annem işe gitti. sanırım yarım saat uyudum. Saat gece 11 de tuvaletim geldi. Girdim. işim bitti ama daha da su geliyor. Baktım nişan da gelmiş.
Annemi aradım hemen. Sakın kıpırdama geliyorum hemen dedi. Annem gelene kadar tuvalette bekleyemezdim ya
Nst cihazına o gün 3. bağlanışım oldu. 1 Saat cihaz karnımda sancılarla yattım. Kadın baktı daha 4 santim açılmış doğum bugün olmaz dedi anneme. İstiyorsanız gidebilirsiniz dedi. Ben tuvalete gidcem dedim ebeolur dedi. Gittim geldim yine kontrol etti ebe. 9 santim. Doooooğru doğum odasına... Çok istememe rağmen suda doğurmayı Eflinin kalp atışları sancı geldikce yavaşladığı için kabul etmediler. Soğum iskemlesine oturdum. Tavandan bi çarşaf sallamışlar güç alabileyim diye..
Değil doğurmayı çarşafı tutacak güç kalmamıştı artık bende.
Neyse baktım öyle doğuramıyorum bunu istemiyorum ben gücüm kalmadı diye ağlamışım.
Sonra yatağa geçmişiz. Ebe diyor eğer ıkınmazsan vakumla çekcez bebeği. Makinayı getirdiler ayak ucuma. Korkudan ıkınmaya başladım. Ebe son kez nefes al dedi tam nefes aldım doktor karnımı bastırdı. Ve ordaydı.... Kafasını görebiliyordum artık prensesimin...
Allahım ne çok saçı vardı...
Devamı çorap söküğü zaten. Kızmı doğar doğmaz kucağıma verdiler. Ve tertemizdi. Ne kan ne bişi sanki yeni yıkanmış gibi. Göbek bağını annem kesti.
Sonra götürdü ebe temizleyip resmini çektiler. Babasını aradık. Askeriyede çalıştığı için izin alamamıştı eşim. Kızım gece 03.25 de oldu. Ve sancıları hatırlamıyorum bile. Yine olsa yine normal doğururum. Çok daha sağlıklı. Ne iğne oldum ne sancı gelsin diye bişi verdiler. Amaaaaa doğumdan sonra kuyruk sokumu kemiğim kırıldı...
Hiç duymuşmuydunuz böyle bişi laelaelaelaelae