- 23 Ağustos 2017
- 495
- 132
- 18
- 34
- Konu Sahibi porfiromonas
- #1
beni o kadar üzen, her seferinde affettiğim sevgilim dün geldi. konuştuk. o olmazsa nefes alamam dediğim çok değer verdiğim o insanla konuşmuyorum şuan. bugün birinci gün. iştehım yok. dokunsan ağlayacağım. yapmam gereken işleri çorla yapıyorum. oyuncak ayımı biaran olsun bıralamıyorum bana destek oluyo. kendimi hep telkin ediyorum. her yerim yanıyo. içim çekiliyo. damarlarımdan kan yerine acımsı bi sıvı akıyo gibi her yerimde o yanmayı hissedebiliyorum. yaşamımın bi dönemi farkındayım. her duygumu olduğu gibi bunu da sonuna kadar yaşamalıyım. olgunlukla karşılıyorum. evet çok sevdim evet çok aşık oldum. o da çok sevmiş. çok daha iyi anlamış kı ymetimi. çok pişmanmış. insan elindekilerin kıymetini niye iyi günde bilmez. hep elimizin altında sandığımız için belki de. hayat bi yapboz gibi. her yaşadığımız olay yapbozun bütününün bir parçası. herşeyin olduğu gibi bu yaşadığımın da bir sebebi var elbet daha sonradan bakınca anlayabileceğim. ben gerçekten büyümüşüm bide. bunu anladım. bu kadar olgun karşılayabilmemden. ne yalan söyleyeyim gurur da duydum kendimle. iyi hissetmeliyim yeniden.
