Bunun için hiç üzülme tatlım. Ben de ilk denememizde yalancı gebelik durumunu yaşadım ama sonraki ay hamile kaldım. Bebeğine niye bakamayasın ki. Kimler kimler bebek doğurup büyütüyor sen mi yapamayacaksın. Kendine güven. Bir şeyi yapacağım dediğin an yaparsın, korkacak hiç bir şey yok. Benim kardeşim de senin gibiydi. Üniversiteye gidince düzeldi. Ortam değişikliği iyi gelebilir. Kendine yeni arkadaşlar edinmeyi dene. Ortamın değişirse kendine olan güvenin de artar. Güzel yemekler yap. Değişik hobiler edin. Kursa falan git. Bir şeyler başardığını görünce kendine güvenini kazanırsın. Hatta şöyle düşün, böyle bir eşin olduğu için bile kendine güvenin tam olmalı. Çünkü herkese nasip olmaz bu. Bak sana destek oluyormuş. Çocuktan falan sakın korkma. Dünyaya gelen büyüyor, bizler bile nasıl büyüdük. Arada derede. Hiç birimiz de serseri olmadık yani. Endişelenme boş yereMerhaba arkadaşlar...
konumu okuyup fikir verirseniz çok mutlu olurum... derdimi anlatacak kimsem yok beni anlaya bilecek kimse bulamadım...
ben kendimi bildim bileli " bu çok korkak kime çekmiş bilmem" diyen aileyle büyüdüm... okula gittim öğretmenler aynısını dedi
arkadaş larim tarafından hep itildim hiç düzgün bi arkadaşım olmadı hep aglardim. . doktora gittim çok korkak iğneden bile korkuyor derdi...
ben hep bu piskolojiyle büyüdüm...
ISSIZZ = korkak
hiç bi zaman hiç bişeye cesaretim olmadı... özgüven eksikliği yaptı bende korkaklik... hani bir şeyi 40 kere dersin de olurya aynenn öyle...
yaşamaya bile korkar hale geldim...
şuan 3 buçuk yıllık evliyim...
eşim de aynısını söylüyor...
Bu kadar herseyden korkarak yaşanmaz bence destek almalisin diyor...
ben evlendikten sonra ilk kez hayatımda biri tarafından onemsendimn sevildim...
eşim hep yanımda oldu sağolsun...
ama hayatım boyunca kendimi yalnız eksik hissettim ta ki eşim yanımda olana kadar. .. onu kaybetmekten korkuyorum...
artık 30 lu yaşlarda olduğumuz için bebek düşünmeye başladık...
Geçtiğimiz ay adet gecikmesi yaşadım tam 1 buçuk ay adetim gecikti...
ve ben hamile olduğuma inandım.. Mide bulantısı aserme goguslerde sislik hepsini yaşadım...
ve artık emindim hamileyim diye. ..
doktora gittim negatif çıktı YALANCI GEBELIK mis. ..
bilmeyenler için açıklama yapayım...
yalanci gebelik kendini hamile sanıyorsun hatta tüm hamilelik belirtilerini yaşıyorsun... ama değilsin piskolojik bi rahatsızlık bu...
hamileliği çok isteyen bayanlarda oluyormuş bu rahatsızlık...
tabi ben kendimi çok kaptirmistim çok mutlu olmuştum... negatif çıkınca yine bi üzüntü yaşadım...
Kendimi yalnız eksik hissediyorum bu dünyada kimse beni anlayamiyor.. kimse beni dinlemiyor... bebeğim olsa hayatım değişecek onunla cok güçlü bianne oolacağıma inanıyorum bi yandanda korkuyorum... ona iyi bi anne olamam diye...
Karma karışık duygular içindeyim
insan kendi kendinin doktorudur derdi annem ben kendimi düzeltmek için ne yapabilirim... hayata karşı korkmadan yıpranmadan.. özgüvenim yerine gelmesi için ne yapabilirim..?
uzun oldu hakkınızı helal edin. .. Yorumlarınızı bekliyorum lütfen kırıcı olmadan. ...
Siz önce kendi sağlığınıza kavusun. Cünkü size tamamen muhtaç bir cocuk gelecekken dünyaya ondan güc almak yerine ona gücünüzü vereceksiniz.Merhaba arkadaşlar...
konumu okuyup fikir verirseniz çok mutlu olurum... derdimi anlatacak kimsem yok beni anlaya bilecek kimse bulamadım...
ben kendimi bildim bileli " bu çok korkak kime çekmiş bilmem" diyen aileyle büyüdüm... okula gittim öğretmenler aynısını dedi
arkadaş larim tarafından hep itildim hiç düzgün bi arkadaşım olmadı hep aglardim. . doktora gittim çok korkak iğneden bile korkuyor derdi...
ben hep bu piskolojiyle büyüdüm...
ISSIZZ = korkak
hiç bi zaman hiç bişeye cesaretim olmadı... özgüven eksikliği yaptı bende korkaklik... hani bir şeyi 40 kere dersin de olurya aynenn öyle...
yaşamaya bile korkar hale geldim...
şuan 3 buçuk yıllık evliyim...
eşim de aynısını söylüyor...
Bu kadar herseyden korkarak yaşanmaz bence destek almalisin diyor...
ben evlendikten sonra ilk kez hayatımda biri tarafından onemsendimn sevildim...
eşim hep yanımda oldu sağolsun...
ama hayatım boyunca kendimi yalnız eksik hissettim ta ki eşim yanımda olana kadar. .. onu kaybetmekten korkuyorum...
artık 30 lu yaşlarda olduğumuz için bebek düşünmeye başladık...
Geçtiğimiz ay adet gecikmesi yaşadım tam 1 buçuk ay adetim gecikti...
ve ben hamile olduğuma inandım.. Mide bulantısı aserme goguslerde sislik hepsini yaşadım...
ve artık emindim hamileyim diye. ..
doktora gittim negatif çıktı YALANCI GEBELIK mis. ..
bilmeyenler için açıklama yapayım...
yalanci gebelik kendini hamile sanıyorsun hatta tüm hamilelik belirtilerini yaşıyorsun... ama değilsin piskolojik bi rahatsızlık bu...
hamileliği çok isteyen bayanlarda oluyormuş bu rahatsızlık...
tabi ben kendimi çok kaptirmistim çok mutlu olmuştum... negatif çıkınca yine bi üzüntü yaşadım...
Kendimi yalnız eksik hissediyorum bu dünyada kimse beni anlayamiyor.. kimse beni dinlemiyor... bebeğim olsa hayatım değişecek onunla cok güçlü bianne oolacağıma inanıyorum bi yandanda korkuyorum... ona iyi bi anne olamam diye...
Karma karışık duygular içindeyim
insan kendi kendinin doktorudur derdi annem ben kendimi düzeltmek için ne yapabilirim... hayata karşı korkmadan yıpranmadan.. özgüvenim yerine gelmesi için ne yapabilirim..?
uzun oldu hakkınızı helal edin. .. Yorumlarınızı bekliyorum lütfen kırıcı olmadan. ...
Valla bende snin aksine cok cesaretlisiyim ve herkes bende deli cesareti oldugu soluyo yada kavga etmeye tartismaya korkuyolar cunku zamaninda bikac kez vukuatim oldu erkek kadin hic frketmez sevdiklerim icin herkesle kavga ederim butun kotulugude yaparim gozum karadir bunu yapma sebebim sevdiklerime deger vermem uzulme hangimizin psikolojik sorunlari yokki bende cok takintiliyim mesela evden disarda kendimi guvende hissedemiyorun yasafigim bikac olaydan dolayiinac guven eksikligim var demem o ki bu kadar cesaretli korkusuzken bile korktugum cesaret edemedgim seyler var sen kendini kesfet ve emin ol beegin olunca herseyi yeniceksin.aslinda hu senin korkakligin degil insanlari uzmemek yada zarar vermemek istegi hep icine atmandan kaynakli insanlarin laflarina pek takilma hayatta herkein korktugu cesaret edemeyecgi seyler vardr zatenMerhaba arkadaşlar...
konumu okuyup fikir verirseniz çok mutlu olurum... derdimi anlatacak kimsem yok beni anlaya bilecek kimse bulamadım...
ben kendimi bildim bileli " bu çok korkak kime çekmiş bilmem" diyen aileyle büyüdüm... okula gittim öğretmenler aynısını dedi
arkadaş larim tarafından hep itildim hiç düzgün bi arkadaşım olmadı hep aglardim. . doktora gittim çok korkak iğneden bile korkuyor derdi...
ben hep bu piskolojiyle büyüdüm...
ISSIZZ = korkak
hiç bi zaman hiç bişeye cesaretim olmadı... özgüven eksikliği yaptı bende korkaklik... hani bir şeyi 40 kere dersin de olurya aynenn öyle...
yaşamaya bile korkar hale geldim...
şuan 3 buçuk yıllık evliyim...
eşim de aynısını söylüyor...
Bu kadar herseyden korkarak yaşanmaz bence destek almalisin diyor...
ben evlendikten sonra ilk kez hayatımda biri tarafından onemsendimn sevildim...
eşim hep yanımda oldu sağolsun...
ama hayatım boyunca kendimi yalnız eksik hissettim ta ki eşim yanımda olana kadar. .. onu kaybetmekten korkuyorum...
artık 30 lu yaşlarda olduğumuz için bebek düşünmeye başladık...
Geçtiğimiz ay adet gecikmesi yaşadım tam 1 buçuk ay adetim gecikti...
ve ben hamile olduğuma inandım.. Mide bulantısı aserme goguslerde sislik hepsini yaşadım...
ve artık emindim hamileyim diye. ..
doktora gittim negatif çıktı YALANCI GEBELIK mis. ..
bilmeyenler için açıklama yapayım...
yalanci gebelik kendini hamile sanıyorsun hatta tüm hamilelik belirtilerini yaşıyorsun... ama değilsin piskolojik bi rahatsızlık bu...
hamileliği çok isteyen bayanlarda oluyormuş bu rahatsızlık...
tabi ben kendimi çok kaptirmistim çok mutlu olmuştum... negatif çıkınca yine bi üzüntü yaşadım...
Kendimi yalnız eksik hissediyorum bu dünyada kimse beni anlayamiyor.. kimse beni dinlemiyor... bebeğim olsa hayatım değişecek onunla cok güçlü bianne oolacağıma inanıyorum bi yandanda korkuyorum... ona iyi bi anne olamam diye...
Karma karışık duygular içindeyim
insan kendi kendinin doktorudur derdi annem ben kendimi düzeltmek için ne yapabilirim... hayata karşı korkmadan yıpranmadan.. özgüvenim yerine gelmesi için ne yapabilirim..?
uzun oldu hakkınızı helal edin. .. Yorumlarınızı bekliyorum lütfen kırıcı olmadan. ...
Aynen sana katiliyorum yani sorsan hyatta en kotu sey ne diye herkes buyuk bi cougunlukla sevdiklerimin olumu kaybetnek falan filan derler ama olumde bi tur allaha kavusmak degilmi zaten o yuzdendaha kotu hayatta ne olabilir ki. Neye ne olacagindan cokne guzellikler doguracagini dusun bence bak mesela sen bebek cok istemissin ve hamile kalmissin ama yalanci gebelik neden cunku inanmissin o xaman korkak olmadiguna bunun etrafindakilerin bi sacmaligi oldugunu dusun o zaman hicbir sorunun kalmicak once kenfinle dalga gecmeyi ogren kendini sev sonra insanlar sendeki degisimi ozguveni fark edicektir eminiminsan kendinin doktorudur demişsin ne güzel de demişsin. neden korktuğunu düşündün mü hiç? seni tedirgin eden ne? ihtimallerin en kötüsünü mü düşünüyorsun? peki bide bunu sor kendine: en kötü ne olabilir ki?
sosyal ortamlarda bulun işe gir çalış..evde bazı konulara öncülük et..ne bileyim küçük planlar yap yemeğe gitmek gibi mesela..kendini zorla biraz bu konularda..birazda olsa yararı olacağını düşünüyorum..