arkadaslar,suan öyle kötü bi haldeyim ki dayanamadım en azından bir şeyler yazmak birileriyle paylaşmak istedim.inanın yardımınıza cok ihtiyacım var.
tüm olayları basından özetlemek gerekirse,üniversitede okuyorum senenin basında bi cocukla tanıstık bizim okuldan.tanıstıgım ilk gün etkilendim ondan, onun da bana ilgisi oldugunu anladım bir süre konustuk takıldık falan ama hic bi zaman ne o ne de ben duygularımızı acmadık birbirimize,hatta bazı arkadaslarm onun sadece vakit gecirdiğini dogru biri olmadıgını falan söyledi.gercekten de bu cocuk biraz farklı biriydi ayriyetten capkındı da her neyse 1 ay böyle gecti sonra bu bi kızla görüsmeye basladı kendi bölümünden. haliyle ben de görüsmeyi kestim.1 ay boyunca hic konusmadık.okadar üzülüyordum ki bu duruma dualar ediyodum sürekli tekrar bana gelsin o kızı bıraksın diye..kendi kendimi yiyip duruyordum .tam hafif hafif bırakmaya bir yandan da ümidi kesmeye baslamstım ki bi gün aradı ve ısrarla görüsmek istedi her gün konusmaya görüsmeye basladık.hic bi arkadasım onunla görüsmemi tasvip etmiyodu son derece capkın oldugunu ve iyi biri olmadıgını söylüyolardı ama elimde değildi onunla görüsüyordum ve cok yogun duygularım vardı ona karsı.1 ay da böyle gecti. bi gün bana acıldı ve biz ciddi ciddi cıkmaya basladık.yaklasık 2 ay sevgili olarak kaldık.hatta bundan 2 gün öncesine kadar da halen sevgiliydik.fakat arkadaslarım yüzünden ne olduyda oldu işte..bu cocugu hic bi arkadasım sevmiyodu,biraz capkın oldugu evet dogruydu ama benle cıktıgından beri okadar değişmişti ki bunu ona güvenmeme ragmen ben bile cok rahat hissediyordum.önceden her gece dısarı cıkan icen gezen tozan cocuk bi anda gayet sakin ve sıradan yasamaya basladı artık geceleri cıkmıyodu bile.ama benim arkdaslarmn hepsinin ona karsı bi önyargısı vardı.onu hep kendi bildikleri gibi kabul ettiler.evet o mükemmel biri değildi ve belki bir sürü de kötü özelliği vardı ama en azından değişmişti ve seviyordum, cok seviyordum hem de.o kadar değişik biriydi ki dünyada onun karakterinde bi kişiye daha rastlayacagımı sanmıyorum.cok hareketliydi cok enerjikti her zaman beni güldürmeyi eglendirmeyi biliyodu ve bana cok deger veriyodu her seyden önce.bunu hissediyordum sürekli beni kaybetmekten cok korktugunu dile getiriyordu.her günümüz birlikte geciyodu o kadar güzeldi ki her seyi unutturuyodu bana kaygılarımı sıkıntılarımı..uzun zamandır hic hissetmedğim kadar tutku ve de sevgi doluydum.benimle ilgili gelecekte bir sürü sey yapmak istediğini söyler dururdu,sürekli iltifatlar eder ve beni her daim sımartmasını bilirdi.tek sorun dısarıya verdiği imajın kötü olmasıydı arkadaslarımın hic biri sevmiyodu onu ve bu durm tabi biyerde patlak verdi cuma aksamı arkadaslarımla bi yerlerle gittik onunla da konustuk her sey normaldi sonra bu biz mekandayken bana msj attı ve ben bunu gec gördüm gec gördügüm icin hemen yanımdaki kız arkdsma msj attı sonra birden nasıl oldu bilmiyorum atısmaya basladılar zaten kızların hic biri sevmiyodu bi tane de erkek bi arkadasım vardı yanımda kendi arkadas grubumdan işte o da benim telefonumdan ona ukalaca msjlar atmaya basladı küfürler falan derken her sey bi anda mahvoldu msj atmalarına engel olamadım,ben engel olucakken beni terslediler üstelik.arkadaslarımın hepsi suanda o cocuktan nefret ediyo hatta bi tanesi onunla görüsürsen benimle görüsme gibisinden seyler söyledi.haliyle o geceden sonra biz de ayrıldık.ve artık kesin bitti geri dönüşü yok.suanda o arkadslarımdan inanılmaz uzaklasmıs durumdayım,onlarda bana karsı nedenini bilmedigim bi sekilde tavırlılar halbuki ortada gözle görünen bir sey de yok .2 gündür aglamaktan helak oldum evime odama sıgamıyorum.onu öyle cok seviyorum ki baktıgım her sey onu cagırstıyo insan uzun zaman sevicek birini arıyo ve bulunca da işler yine yolunda gitmiyo.napmalıyım bilmiyorum o gece eve geldikten sonra telefonla konustuk ama veda konusması gibi biseydi abartmıyorum tam 3 saat aralıksız aglamısımdır heralde.acaba o ne durumda,benim kadar taktıgını sanmıyorum fakat bu acı beni öldürcek.birini böyle severken bi anda her seyin alt üst olması,hayattan,okulumdan,arkadaslarımdan sogudum resmen zaten cok hassas bi insanım ve cektiğim bu acıyı kaldıramıyorum.hem de caresizim arkadaslarım ondan nefret ediyo üstüne üstlük artık kavga da ettiler hic bir sey eskisi gibi olmayacak artık. sizce napmalıyım bana lütfen yardım edin.dayanamıyorum daha fazla..ona karsı tüm duygularımı yazmak içimi dökmek istiyorum ama küçük düsmekten de korkuyorum hem bunu yapmam da bisey değiştirmiycek biliyotum cünkü en son olaydan sonra bi daha onunla sevgili olamam arada arkadaslarım varken.lütfen yorumlarınızı,tavsiyelerinizi yazın.hepinize simdiden cok tesekkür ederim
(
(not:bu ara ilişkimi annem henüz bilmiyordu,dün yanlıslıkla annemi aramıs ve annem cocugu tanımamasına, bilmemesine ragmen hic tekin biri gibi gelmedi falan dedi.o kadar ilginc ki annem bile tanımadıgı halde bunu söylüyoo kimse ondan hoslanmıyo neden böyle anlamıyorum ooof )
tüm olayları basından özetlemek gerekirse,üniversitede okuyorum senenin basında bi cocukla tanıstık bizim okuldan.tanıstıgım ilk gün etkilendim ondan, onun da bana ilgisi oldugunu anladım bir süre konustuk takıldık falan ama hic bi zaman ne o ne de ben duygularımızı acmadık birbirimize,hatta bazı arkadaslarm onun sadece vakit gecirdiğini dogru biri olmadıgını falan söyledi.gercekten de bu cocuk biraz farklı biriydi ayriyetten capkındı da her neyse 1 ay böyle gecti sonra bu bi kızla görüsmeye basladı kendi bölümünden. haliyle ben de görüsmeyi kestim.1 ay boyunca hic konusmadık.okadar üzülüyordum ki bu duruma dualar ediyodum sürekli tekrar bana gelsin o kızı bıraksın diye..kendi kendimi yiyip duruyordum .tam hafif hafif bırakmaya bir yandan da ümidi kesmeye baslamstım ki bi gün aradı ve ısrarla görüsmek istedi her gün konusmaya görüsmeye basladık.hic bi arkadasım onunla görüsmemi tasvip etmiyodu son derece capkın oldugunu ve iyi biri olmadıgını söylüyolardı ama elimde değildi onunla görüsüyordum ve cok yogun duygularım vardı ona karsı.1 ay da böyle gecti. bi gün bana acıldı ve biz ciddi ciddi cıkmaya basladık.yaklasık 2 ay sevgili olarak kaldık.hatta bundan 2 gün öncesine kadar da halen sevgiliydik.fakat arkadaslarım yüzünden ne olduyda oldu işte..bu cocugu hic bi arkadasım sevmiyodu,biraz capkın oldugu evet dogruydu ama benle cıktıgından beri okadar değişmişti ki bunu ona güvenmeme ragmen ben bile cok rahat hissediyordum.önceden her gece dısarı cıkan icen gezen tozan cocuk bi anda gayet sakin ve sıradan yasamaya basladı artık geceleri cıkmıyodu bile.ama benim arkdaslarmn hepsinin ona karsı bi önyargısı vardı.onu hep kendi bildikleri gibi kabul ettiler.evet o mükemmel biri değildi ve belki bir sürü de kötü özelliği vardı ama en azından değişmişti ve seviyordum, cok seviyordum hem de.o kadar değişik biriydi ki dünyada onun karakterinde bi kişiye daha rastlayacagımı sanmıyorum.cok hareketliydi cok enerjikti her zaman beni güldürmeyi eglendirmeyi biliyodu ve bana cok deger veriyodu her seyden önce.bunu hissediyordum sürekli beni kaybetmekten cok korktugunu dile getiriyordu.her günümüz birlikte geciyodu o kadar güzeldi ki her seyi unutturuyodu bana kaygılarımı sıkıntılarımı..uzun zamandır hic hissetmedğim kadar tutku ve de sevgi doluydum.benimle ilgili gelecekte bir sürü sey yapmak istediğini söyler dururdu,sürekli iltifatlar eder ve beni her daim sımartmasını bilirdi.tek sorun dısarıya verdiği imajın kötü olmasıydı arkadaslarımın hic biri sevmiyodu onu ve bu durm tabi biyerde patlak verdi cuma aksamı arkadaslarımla bi yerlerle gittik onunla da konustuk her sey normaldi sonra bu biz mekandayken bana msj attı ve ben bunu gec gördüm gec gördügüm icin hemen yanımdaki kız arkdsma msj attı sonra birden nasıl oldu bilmiyorum atısmaya basladılar zaten kızların hic biri sevmiyodu bi tane de erkek bi arkadasım vardı yanımda kendi arkadas grubumdan işte o da benim telefonumdan ona ukalaca msjlar atmaya basladı küfürler falan derken her sey bi anda mahvoldu msj atmalarına engel olamadım,ben engel olucakken beni terslediler üstelik.arkadaslarımın hepsi suanda o cocuktan nefret ediyo hatta bi tanesi onunla görüsürsen benimle görüsme gibisinden seyler söyledi.haliyle o geceden sonra biz de ayrıldık.ve artık kesin bitti geri dönüşü yok.suanda o arkadslarımdan inanılmaz uzaklasmıs durumdayım,onlarda bana karsı nedenini bilmedigim bi sekilde tavırlılar halbuki ortada gözle görünen bir sey de yok .2 gündür aglamaktan helak oldum evime odama sıgamıyorum.onu öyle cok seviyorum ki baktıgım her sey onu cagırstıyo insan uzun zaman sevicek birini arıyo ve bulunca da işler yine yolunda gitmiyo.napmalıyım bilmiyorum o gece eve geldikten sonra telefonla konustuk ama veda konusması gibi biseydi abartmıyorum tam 3 saat aralıksız aglamısımdır heralde.acaba o ne durumda,benim kadar taktıgını sanmıyorum fakat bu acı beni öldürcek.birini böyle severken bi anda her seyin alt üst olması,hayattan,okulumdan,arkadaslarımdan sogudum resmen zaten cok hassas bi insanım ve cektiğim bu acıyı kaldıramıyorum.hem de caresizim arkadaslarım ondan nefret ediyo üstüne üstlük artık kavga da ettiler hic bir sey eskisi gibi olmayacak artık. sizce napmalıyım bana lütfen yardım edin.dayanamıyorum daha fazla..ona karsı tüm duygularımı yazmak içimi dökmek istiyorum ama küçük düsmekten de korkuyorum hem bunu yapmam da bisey değiştirmiycek biliyotum cünkü en son olaydan sonra bi daha onunla sevgili olamam arada arkadaslarım varken.lütfen yorumlarınızı,tavsiyelerinizi yazın.hepinize simdiden cok tesekkür ederim
((not:bu ara ilişkimi annem henüz bilmiyordu,dün yanlıslıkla annemi aramıs ve annem cocugu tanımamasına, bilmemesine ragmen hic tekin biri gibi gelmedi falan dedi.o kadar ilginc ki annem bile tanımadıgı halde bunu söylüyoo kimse ondan hoslanmıyo neden böyle anlamıyorum ooof
)
