Boşanmış biriyle evlenerek hatamı ettim:(

LasTRomaNce_arzu

LasTRomaNce_arzu

Kafamda deli sorularrr
Kayıtlı Üye
28 Ağustos 2018
151
213
103
Merhaba,
Benimkisi dert mi tercihimin doğurduğu bir sonuç olduğu için dert denilir mi bilemiyorum.28 yaşındayım ve 5 ay önce 2 çocuğu olan 36 yaşında bir evlilik yapmış 6 sene bekar durmuş eşimle ilk evliliğimi yaptım .Çook severek ailemin çok sert olmasada karşı durmalarına rağmen ikna edip evlendim. Kayananamı 6 önce kanatsız melek sanıyordum.Ama ne yazık ki oda kaynanalığa başladı. Neden olduğuna anlamadığım bir şekilde aklına geldikçe laf sokmalarına başladı. Kaynanalığın doğasında mı bu var nedir anlamadım.Eşimin ailesi ile yan yana oturuyoruz.Biz çalıştığımız için çocuklar kaynanamada kalıyor orada yatıyorlar.Biri 11 yaşında,ikincisi 9 yaşında kız çocukları.Onları çok seviyorum.Çok uslulular akıllılar beni çok seviyorlar.Eşimin akrabaları bile anneleri olsa bu kadar ilgilenir bu kadar sever diye kayananama övüyorlarmış beni eşimde bu konuda hep teşekkür eder bana.
Ama asıl sorun eşimde bende çalışıyoruz .Ve en geç akşam 7 de evde oluyoruz.Ve biz eve adım atar atamaz çocuklarda geliyor.Ve gece 12 de yatmaya gidiyorlar evlendiğimizden beri böyle sabr ediyorum.Ne eşim ne ailesi yeni evli çift yalnız bırakalım gibi bi düşüncede olmuyorlar.Nereye gitsek hep beraberiz.Eşim sadece gece 12 den sonra eşim.Çocukların yanında istediğim gibi hiç bir şey yapamıyorum.Eşimle başa başa yemek yemek yok , berber tv izlemek yok,yanına yatıp sarılmak yok sadece oturup çocuklarla ilgileniyoruz tv izliyoruz ve sonunda uykum geliyor ve uyuyorum.Sanki tek başıma bir evlilik yaşıyorum.Eşimi çok seviorum Bana karşı asla bir saygısızlığı yok her fırsatta beni çook sevdiğini söyluyor.Evine bağlı bir adam kötü hiç bir alışkanlığı yok.Ama bir tek bu var.Biraz düşünceli olsa bende evliliğimin tadını çıkartmak istiyorum.Bir gecede tüm gecesini bana ayırsa bunu böyle söyleyince onlar çocuk git dersem kırılırlar diyor.Ama böylede ben kırılıyorum.Neyapıcağmı bilemiyorum.Bütün hayatımın böyle geçecek olması düşüncesi beni derin bir mutsuzluğa sürüklüyor.Onun ikinci evliliği olduğu için benim beklenti ve heycanımı anlamıyor sanırım.Çok üzgünüm sanırım asla ilk evlilik heyacanını yaklayamıycam.Acaba boşanmış biriyle evlenerek hata mı ettim bunu düşünmeden edemiyorum?Kendi kararımdı bu evlilik o yüzden ailemede hep çok mutlu rolünü oynuyorum.Çok yoruldum benim durumuma benzer bir hayatı yaşayan hanımlar tecrübeleriniz belki zihnimi aydınlatır diye buraya yazıyorum:(
 
Esasen sizin çocuğunuz olmadığı için bu duygusal karmaşa

Çocuklu hayatlar hep böyle

Okul açılacak az kaldı

O zaman erken yatarlar siz de normal yaşarsınız

Bir de çocuklar varsa da siz yine sarılın oturun az daha büyüyünce onlar da gelmezler pek

Bir de Kv varmış gece de orada kalıyormuş bu da nimet en azından gece ve sabah evde kimse yok
 
Artık evlendiniz ve bunları göze alarak evlendiniz. Ama hem onlar hem de sizin için güzel olan şey eşinizi de çocukları da seviyor olmanız. AMAAA çok haklısınız eşinizle yalnız olmaya ,beraber vakit geçirmeye de ihtiyacınız var. Bence kv ile arayı iyi tutun..Ondan bu konuda yardım isteyin diyecem dee bunu onun düşünmesi de gerekiyor aslında..Zor bir durum..Çocuklar anneleri ile görüşüyor mu merak ettim..
 
Gerçekten neden ilk evliliğinizi, bbu gencecik yaşta 2 çocuklu bir adamla yapıyorsunuz? Hem de kv ile dip dibe çocuklarla yaşıyorsunuz. Neden bu çile? Yazık yani, aynı yaştayış ve sizin olmayan 2 çocuğun sorumluluğu size yüklenilmiş bile. Lütfen vicdan yapmayın, eşiniz düşünsün.
 
KaraTurna .!.:
En başından bunları konuşmadınız mı?
Genişletmek için tıkla...
Konuştuk benim çocuklarla bir derdim yok aksine eşimin ilgili bir baba olduğunu görmek beni mutlu ediyor ileride benim çocuklarımın ne kadar ilgili bir babası olucak bunu görebiliyorum.Ama sorun bir gecesini bile bana ayırmıyor olması evlendim balayına gitmeye zamanımız olmadı ve evliliğimin 3.günü çocuklar gelip bende kaldılar taki evlilik iznim bittip işe başlayana kadar en azından bu süre zaarfında insan yalnız hareket etek istiyor.
 
bunları konusmadan mı evlendınız?
cocukların size gelmesind ebir sınır olsun istemedınız mı
bu sekılde işiniz cok zor
bu yasınızda ıkı cocuklu bir anne olmussunuz
 
farda .!.:
Artık evlendiniz ve bunları göze alarak evlendiniz. Ama hem onlar hem de sizin için güzel olan şey eşinizi de çocukları da seviyor olmanız. AMAAA çok haklısınız eşinizle yalnız olmaya ,beraber vakit geçirmeye de ihtiyacınız var. Bence kv ile arayı iyi tutun..Ondan bu konuda yardım isteyin diyecem dee bunu onun düşünmesi de gerekiyor aslında..Zor bir durum..Çocuklar anneleri ile görüşüyor mu merak ettim..
Genişletmek için tıkla...
Hayır anneleri başka bir evlilik yapmış hiç görüşmüyorlar.Bazen kendimi suçluyorum bilerk bu evliliği yaptım şikayet etmeye hakkım yok diyorum ama bilmiyorum sanırım kendimden çok ödün veriyorum
 
2 cocuklu adamla evlenirken isten eve gelince basbasa olabileceginizin hayalini kuruyor muydunuz cidden merak ettim. Cok mantiksiz cunku.

Ayrica o cocuklar esinizin degil ikinizin cocugu da olsa isten eve gelince basbasa bir hayat olmuyor olamiyor.2 cocuklu aileler nasil yasiyor bir fikriniz yok sanirim.

Daha neler ;) okuyup okuyup sasirdim konunuzu
 
ben olsam 2 çpcuklu adamla evlenmezdim. ilerde ben 2 çocuk yapsam etti 4 çocuk. maddi manevi yetemez ki adam. valla benim nazarımda büyük hatadır bu. üstelik evler yanyana tabi ki gelip gidecekler, kalmaya bile gitmek istemeyebilirler yakında. allah kolaylık versin. çocuklar bugun gelmesin deseniz üvey anne olacaksınız. benim yengem dayımla evlendiğinde dayım da iki çocukluydu. yengem de öz anneden iyi baktı. ama asla memnun edemedi mesela çocukları. üvey diye lafı da edilmiştir kesin.
 
Evet bu bir hata .
Evliyim 1 çocuğum var ve 2. Çocuğu düşünmüyorum bile kendi canımdan kanımda olmasına rağmen büyük sorumluluk .
Siz ise 2 çocuğun sorumluluğunu üstlenmişsiniz ve evet bu böyle devam eder maalesef çocuklar yok olmayacağına göre bu evlilik bu şekilde devam eder .
Çok beklentiniz olmasın bence.
 
Anlayışlı bir eş ve anlaşabildiğiniz 2 evlat bunlar güzel haberler. Haklısınız her şekilde. Ama çocuklara git demek olmaz tabiiki de .

Okullar açılınca durum değişecektir diye düşünüyorum. Acaba bazı geceler uykumuz geldi diye erken uyku moduna girip yalnız kalsanız nasıl olur ?

Kayınvalide ye çok takılma memnun etmek zordur onları. İlerleyen zamanlar da çocuklar sizinle kalsın artık derse onuda düşünmenizi tavsiye ederim.

Bu arada sarılın eşinizle, hatta küçük buseler kondurun birbirinize bunlar ayıp şeyler değil bana göre.

Çocuklar sizi kabullenmiş. Hatta daha ileri gidip hep beraber sarılın birbirinize ara sıra.

Mutluluklar
 
noram .!.:
Gerçekten neden ilk evliliğinizi, bbu gencecik yaşta 2 çocuklu bir adamla yapıyorsunuz? Hem de kv ile dip dibe çocuklarla yaşıyorsunuz. Neden bu çile? Yazık yani, aynı yaştayış ve sizin olmayan 2 çocuğun sorumluluğu size yüklenilmiş bile. Lütfen vicdan yapmayın, eşiniz düşünsün.
Genişletmek için tıkla...
O kadar sevdim ki halada çook seviyorum eşimi herşeye katlanırım sanıyor insan ama tabi gerçekler sanmalarla bir olmuyor:(
 
damdan .!.:
Esasen sizin çocuğunuz olmadığı için bu duygusal karmaşa

Çocuklu hayatlar hep böyle
Genişletmek için tıkla...
Katılıyorum. Çocuğu olupta romantik takılabilenler istisnadır sanırım. Bizim kendi evladımız olduğu için gözümüze batmıyor tabi. Sizde kendinize göre haklısınız bu heyecanları ilk defa yaşıyorsunuz. Kızlar sizde bile kalmıyormuş ama o kadar saatide idare etmeniz lazım. Yazık kuzulara çok üzüldüm yaa Rabbim kimseyi annesiz bırakmasın.
 
arzu_esma11 .!.:
Merhaba,
Benimkisi dert mi tercihimin doğurduğu bir sonuç olduğu için dert denilir mi bilemiyorum.28 yaşındayım ve 5 ay önce 2 çocuğu olan 36 yaşında bir evlilik yapmış 6 sene bekar durmuş eşimle ilk evliliğimi yaptım .Çook severek ailemin çok sert olmasada karşı durmalarına rağmen ikna edip evlendim. Kayananamı 6 önce kanatsız melek sanıyordum.Ama ne yazık ki oda kaynanalığa başladı. Neden olduğuna anlamadığım bir şekilde aklına geldikçe laf sokmalarına başladı. Kaynanalığın doğasında mı bu var nedir anlamadım.Eşimin ailesi ile yan yana oturuyoruz.Biz çalıştığımız için çocuklar kaynanamada kalıyor orada yatıyorlar.Biri 11 yaşında,ikincisi 9 yaşında kız çocukları.Onları çok seviyorum.Çok uslulular akıllılar beni çok seviyorlar.Eşimin akrabaları bile anneleri olsa bu kadar ilgilenir bu kadar sever diye kayananama övüyorlarmış beni eşimde bu konuda hep teşekkür eder bana.
Ama asıl sorun eşimde bende çalışıyoruz .Ve en geç akşam 7 de evde oluyoruz.Ve biz eve adım atar atamaz çocuklarda geliyor.Ve gece 12 de yatmaya gidiyorlar evlendiğimizden beri böyle sabr ediyorum.Ne eşim ne ailesi yeni evli çift yalnız bırakalım gibi bi düşüncede olmuyorlar.Nereye gitsek hep beraberiz.Eşim sadece gece 12 den sonra eşim.Çocukların yanında istediğim gibi hiç bir şey yapamıyorum.Eşimle başa başa yemek yemek yok , berber tv izlemek yok,yanına yatıp sarılmak yok sadece oturup çocuklarla ilgileniyoruz tv izliyoruz ve sonunda uykum geliyor ve uyuyorum.Sanki tek başıma bir evlilik yaşıyorum.Eşimi çok seviorum Bana karşı asla bir saygısızlığı yok her fırsatta beni çook sevdiğini söyluyor.Evine bağlı bir adam kötü hiç bir alışkanlığı yok.Ama bir tek bu var.Biraz düşünceli olsa bende evliliğimin tadını çıkartmak istiyorum.Bir gecede tüm gecesini bana ayırsa bunu böyle söyleyince onlar çocuk git dersem kırılırlar diyor.Ama böylede ben kırılıyorum.Neyapıcağmı bilemiyorum.Bütün hayatımın böyle geçecek olması düşüncesi beni derin bir mutsuzluğa sürüklüyor.Onun ikinci evliliği olduğu için benim beklenti ve heycanımı anlamıyor sanırım.Çok üzgünüm sanırım asla ilk evlilik heyacanını yaklayamıycam.Acaba boşanmış biriyle evlenerek hata mı ettim bunu düşünmeden edemiyorum?Kendi kararımdı bu evlilik o yüzden ailemede hep çok mutlu rolünü oynuyorum.Çok yoruldum benim durumuma benzer bir hayatı yaşayan hanımlar tecrübeleriniz belki zihnimi aydınlatır diye buraya yazıyorum:KK43:
Genişletmek için tıkla...



bazen ne kadar en başta konuşulsa da söylense de sözde werilse bir çok şeyi yaşadıktan sonra farkına warıyoruz malesef...sizin için şuanda yapılabilecek çok şey yok aslında mecbur kabulleniş göstermeniz gerekir.ama ben olsaydım arada bir özel günlerde kaçış planlardım..mesela evlilik yıl dönümü doğum günü veya bunaldığınız bir zaman yalnız eşinizle sizin aranızda kalıp diğer herkese süpriz olsun ki çocuklar size eklenmesin...
 
Yanlıs anlamayın ama çocuk yapmayacaktınız.Evlilik malesef sevgililik gibi degil beraber çıkıp gezme dışarda yemek yeme gibi aktiviteler olmuyor yada az oluyor.
 
arzu_esma11 .!.:
Merhaba,
Benimkisi dert mi tercihimin doğurduğu bir sonuç olduğu için dert denilir mi bilemiyorum.28 yaşındayım ve 5 ay önce 2 çocuğu olan 36 yaşında bir evlilik yapmış 6 sene bekar durmuş eşimle ilk evliliğimi yaptım .Çook severek ailemin çok sert olmasada karşı durmalarına rağmen ikna edip evlendim. Kayananamı 6 önce kanatsız melek sanıyordum.Ama ne yazık ki oda kaynanalığa başladı. Neden olduğuna anlamadığım bir şekilde aklına geldikçe laf sokmalarına başladı. Kaynanalığın doğasında mı bu var nedir anlamadım.Eşimin ailesi ile yan yana oturuyoruz.Biz çalıştığımız için çocuklar kaynanamada kalıyor orada yatıyorlar.Biri 11 yaşında,ikincisi 9 yaşında kız çocukları.Onları çok seviyorum.Çok uslulular akıllılar beni çok seviyorlar.Eşimin akrabaları bile anneleri olsa bu kadar ilgilenir bu kadar sever diye kayananama övüyorlarmış beni eşimde bu konuda hep teşekkür eder bana.
Ama asıl sorun eşimde bende çalışıyoruz .Ve en geç akşam 7 de evde oluyoruz.Ve biz eve adım atar atamaz çocuklarda geliyor.Ve gece 12 de yatmaya gidiyorlar evlendiğimizden beri böyle sabr ediyorum.Ne eşim ne ailesi yeni evli çift yalnız bırakalım gibi bi düşüncede olmuyorlar.Nereye gitsek hep beraberiz.Eşim sadece gece 12 den sonra eşim.Çocukların yanında istediğim gibi hiç bir şey yapamıyorum.Eşimle başa başa yemek yemek yok , berber tv izlemek yok,yanına yatıp sarılmak yok sadece oturup çocuklarla ilgileniyoruz tv izliyoruz ve sonunda uykum geliyor ve uyuyorum.Sanki tek başıma bir evlilik yaşıyorum.Eşimi çok seviorum Bana karşı asla bir saygısızlığı yok her fırsatta beni çook sevdiğini söyluyor.Evine bağlı bir adam kötü hiç bir alışkanlığı yok.Ama bir tek bu var.Biraz düşünceli olsa bende evliliğimin tadını çıkartmak istiyorum.Bir gecede tüm gecesini bana ayırsa bunu böyle söyleyince onlar çocuk git dersem kırılırlar diyor.Ama böylede ben kırılıyorum.Neyapıcağmı bilemiyorum.Bütün hayatımın böyle geçecek olması düşüncesi beni derin bir mutsuzluğa sürüklüyor.Onun ikinci evliliği olduğu için benim beklenti ve heycanımı anlamıyor sanırım.Çok üzgünüm sanırım asla ilk evlilik heyacanını yaklayamıycam.Acaba boşanmış biriyle evlenerek hata mı ettim bunu düşünmeden edemiyorum?Kendi kararımdı bu evlilik o yüzden ailemede hep çok mutlu rolünü oynuyorum.Çok yoruldum benim durumuma benzer bir hayatı yaşayan hanımlar tecrübeleriniz belki zihnimi aydınlatır diye buraya yazıyorum:KK43:
Genişletmek için tıkla...
Siz sadece eşinizle değil ne yazık ki onun iki çocuğuyla da evlendiniz,haftasonu filan iki günlük başbaşa tatiller yapabilirsiniz en fazla onun dışında normal çiflerin ilk evliliğiyle kıyaslamayın bence sadece mutsuz olursunuz.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X