Boşanmayı kabul etmekle doğru mu yaptım?

Su ana kadar olan sureci nasil gecirdiniz peki. Sanirim esiniz baba oldugunun bilincine varmis biraz
 
Su ana kadar olan sureci nasil gecirdiniz peki. Sanirim esiniz baba oldugunun bilincine varmis biraz
Bana karşı ne iyiydi ne de kötüydü. Aynı evin içinde ama mesafeliydik. Ama her geçen gün oğluna olan ilgisi daha da arttı. 2 hafta önce kayınvalidem gelmişti. O gittikten sonra tartıştık. Ben de dayanamadım. Boşanma protokolünü imzalayıp eline verdim. Ertesi günü davayı açtı. Akşam eve geldiğinde eşyalarını kapıya bırakmıştım.

Sonrasında oğlum ona sarılınca vazgeçtiğini oğlum için devam ettirelim mi dedi. Ben de olmaz dedim. "İlerde çocuk büyüyüp arkadaşları kendi babalarını anlattığında oğlunun durumunu hiç mi düşünmüyorsun" dedi. Ben de "sen bugüne kadar düşünseydin bunları yapmazdın" dedim. Sonrasında çok konuştu. "Unutabilir misin" dedi. Ama ben unutamıyorum. Bu akşam da yine babasıyla uyudu. Öyle görünce dayanamıyorum. Annelik duygularım daha ağır basıyor. Boşansam oğluma karşı kendimi suçlu hissediyorum. Devam etsem bana yaptıkları aklıma geliyor.
 
Bosanip bosanmamak size kalmis bisey. Ama esinizin psikolojisi normal degil. Bi sure psikolojik destek almasini , tamam mi devam mi buna bir sure sonra karar vermenizi oneririm, esinizi buna ikna ederseniz cok iyi olur
 
Bosanip bosanmamak size kalmis bisey. Ama esinizin psikolojisi normal degil. Bi sure psikolojik destek almasini , tamam mi devam mi buna bir sure sonra karar vermenizi oneririm, esinizi buna ikna ederseniz cok iyi olur
Bunu teklif ettim ama kabul etmedi. Eşim de "sonuçta seni başka bir kadınla aldatmadım. Hayatımda senden başka bir kadın yok. Unutamaz mısın" diyor. Ama ben tekrar aynı şeyleri yaşamaya katlanamam. Kafamın içinde bir sürü şeyler dönüp duruyor. Bazen kpss ye kadar bekle sonra yoluna bak diyorum. Bazen bitir devam ettirme bazen de oğlun için bir şans daha ver diyorum kendi kendime. Bilmiyorum nasıl devam etmeliyim?
 
Davayı geri çekip süre belirtmeden ayrı yaşasanız?

En azından acabalarınız hallolana kadar.

Onu da düşündüm fakat bu durumları eşimin yakın bir akrabası biliyor. O da sakın ayrı kalmayın. Bu aranızdaki mesafeyi daha da arttırır. Ayrı kaldığın süre içerisinde boşanmayı daha çok istersin. Boşanma sürecinde sakın ayrı kalmayın. Aynı evin içinde sorunlarınızı düzeltmeye çalışın. Ayrı kalınca sorunlar düzelmiyor, daha da büyük sorunlara yol açıyor. Konuşarak çözmeye çalışın diyor. Televizyonda bir psikolog da aynı şeyleri söylemişti. Çünkü ben daha önce 2 kere ailemin yanına gittim ayrı kaldım. Bu süre içinde aramızdaki mesafe daha da artmıştı. Şimdi yine gidersem ya da o giderse bu sefer tekrar onunla yan yana gelemem.
 
Bu kadar sevmenize ve imkansizliklara ragmen cok onurlu davranmissiniz, tebrik ederim sizi..bence esiniz de bundan etkilendi. Baska bir kadinin olmadigindan eminseniz herkes bir son sansi hakeder, en azindan cocuk icin..belki psikolojik bir bunalimdir kimse bilemez, kpss ye hazirlanirsiniz bu sure icinde de..baktiniz gonlunuz almiyor, ayrilirsiniz..Allah yardimciniz olsun.
 
Bunu teklif ettim ama kabul etmedi. Eşim de "sonuçta seni başka bir kadınla aldatmadım. Hayatımda senden başka bir kadın yok. Unutamaz mısın" diyor. Ama ben tekrar aynı şeyleri yaşamaya katlanamam. Kafamın içinde bir sürü şeyler dönüp duruyor. Bazen kpss ye kadar bekle sonra yoluna bak diyorum. Bazen bitir devam ettirme bazen de oğlun için bir şans daha ver diyorum kendi kendime. Bilmiyorum nasıl devam etmeliyim?
Ne diyerek reddediyor
 
Allah yar ve yardımcınız olsun öncelikle.Bana göre bir evlilikte aldatma ,şiddet yoksa evliliğe şans verilmeli.Esiniz neler yaşıyor içinde bilemeyiz muhtemel kendi de su an icin bilmiyor.
Erkekler de tıpkı bizim gibi evlenirken çok farklı beklentiler içinde oluyorlar.Nasil ki bizler hayal kırıklıkları yaşıyoruz onlarda yaşıyorlar, sorumluluk zor geliyor ,koca olmak, ev reisi olmak ve baba olmak çok güçlü gözüken erkekleri korkuttabiliyor.
Esiniz muhtemel bir bocalama yaşamış ve bu biraz uzun sürmüş.
Bu evliliği gözden geçirirken Eşinizin neler hissettiğini geçmişte neler yaşadığını ve güzel anlarinizi düşünün.
Bazen bir güzellik 5 kötülugu siler, bazen 1 kötülük 5 güzelliği. Eşinizin mutlaka birden fazla güzel yani vardır bunları düşünün .Yıllar bizleri torpuluyor ,sivri yanlarımizi alıyor. Zamanla esiniz de düzelir ve yaşadığı buhrandan çıkar. Deneyin ve bekleyin en azından son bir kez daha ben kendim için evladim için ve bu evlilik için elimden geleni yaptim dersiniz.
Evlilikleri ve insanlar emek ister,fedakarlık ister.kadin olmak ve anne olmakta öyle.
 
Evlilik çocuk oyuncağı mi yaa ümit ver evlendim çocuk yap sonra sevgi bitti haydi herkes yoluna ne hesap verecek Allaha bakalım Allah ıslah etsin çok üzüldüm benim Kocam da beni bırakmak istemiyo anlasamiyoruz ama hala devam ediyoruz oğlumu için sonu Muallak ... çocuğunu nasıl sevmez yaa yazıklar olsun onun gibi babaya
 
Bunu teklif ettim ama kabul etmedi. Eşim de "sonuçta seni başka bir kadınla aldatmadım. Hayatımda senden başka bir kadın yok. Unutamaz mısın" diyor. Ama ben tekrar aynı şeyleri yaşamaya katlanamam. Kafamın içinde bir sürü şeyler dönüp duruyor. Bazen kpss ye kadar bekle sonra yoluna bak diyorum. Bazen bitir devam ettirme bazen de oğlun için bir şans daha ver diyorum kendi kendime. Bilmiyorum nasıl devam etmeliyim?

acele etmeyin..kpps`yi bekleyin,o arada iyice gozlemleyin esinizi.
kendi isinizi gucunuzu garantiye aldiktan sonra baktiniz hala ayni tas ayni hamam o zaman gozunun yasina bakmadan bosarsiniz.
ama ne yapin edin kendinizi ve oglunuzu garantiye alin
 
Uzun zamandır girmiyordum. Sürekli yazıp sizleri de kendi sorunlarımla bıktırmak istemedim. Eşimle boşanma protokolü imzaladık. Sadece tazminat olarak evi istedim. Zaten krediyi yapılandırınca maaşının büyük bir kısmını evin kredisine ödüyor. İstese de nafaka veremez. Ben de zaten ondan kurtulmak için şartlarını kabul ettim. Evi bana ve oğluma bırak. Sen hayatımızdan çık dedim. Hatta eşyalarını da hazırlayıp o gelmeden kapının önüne bıraktım. Bir daha bu eve giremezsin diye. Eve geldiğinde eve almadım. Fakat oğlum çok ağladı. Babasını görmek istedi. Ona dayanamadım. Kapıyı açtım oğlum babasına öyle bir sarıldı ki eşim dayanamadı, davayı geri çekeceğini söyledi. Ama ben kabul etmedim.

Şimdilerde kendini affettirmeye çalışıyor fakat ben yaptıklarını unutamıyorum. Yine aynı şeyleri tekrar yapmayacağının garantisi yok. Ama oğluma kıyamıyorum. Ben oğluma o kadar ilgi göstermeme rağmen babasını görünce onun yanından ayrılmıyor. Babasıyla uyumak istiyor. Bilmiyorum ne yapacağımı... Bu durumları bilen çok fazla kişi yok. Bilenlerde çocuğun için ayrılma, her insan hata yapar, affet diyor. Ama hangi birini unutayım. Az şeyler yaşamadım. Oğlum için devam etmeliyim yoksa kendi yoluma mı bakayım bilmiyorum. Beni tek düşündüren oğlum. Onun eksik bir hayat yaşamasını istemem. Oğluma karşı kendimi suçlu hissediyorum. Onu babasız bırakırsam beni suçlamasından korkuyorum. Bugüne kadar bütün sorunlarımın üstesinden tek başıma geldim. Güçlü durmaya çalışmaktan, bazı şeyleri tek başıma taşımakta zorlanıyorum. Artık çok yoruldum. Bazı şeyleri düşünemiyorum. İlerisi hakkında olacakları kestiremiyorum. Akışına mı bırakmalıyım yoksa bitirmeliyim bilmiyorum.
Öfkeyle ve gururla hareket etme artık.Pişman olmuş görünüyor.Şans ver.İlerde pişman olursun.Kolay değil gidiyorum deyip gitmelerin sonrası..Burda da çoğu kişi öfkeyle hareket ettiğinden pişman oluyor sonra.
 
Ne diyerek reddediyor
Psikolojik bir sorunu olmadığını ve tedaviye ihtiyacı olmadığını söylüyor. Kendi sorunlarımın üstesinden gelebilirim diyor. Öyle herkese de derdimi açıp da anlatamıyorum. Çünkü ne kadar çok kişi bilirse, bu konular daha da büyüyor ve ben kaldıramıyorum. O yüzden dışardan biri sorduğunda ciddi bir sorunumuz yok diyorum. Bir ara birileriyle paylaştım ve çok büyüdü. Daha da kötü bir hal almaya başladı. Şimdi kendi içimizde halletmeye çalışıyoruz. Eşim de bu aralar çabalamaya başladı. Ama böyle devam eder mi bilmiyorum. Şimdilik her şeyi zamana bıraktım...
 
Canim nekadar dik ve gururlu bir durus sergiliyorsun. Bircok kadin coktan yelkenleri fora indirirdi emin ol. Oncelikle bunu belirtmis olayim. Ama bence, bunu hem gonulden hemde mantigimla hissediyor ve dusunuyorum, aranizda yeniden bir kivilcim olusabilir. Ve ne olur, ne olur sende biraz zamana biraktim demek yerine azcik cabala...Umarim 2016 size guzel bir baslangic yapmanizi saglayacak bir yil olur. Her evlilikte olur inisler cikislar, sizin inisiniz cok ciddi ve agir oldu. Ama kirilan dokulen seyleri toparlamak yine sizin elinizde.
Guzeeeel bir tatili bence hakettiniz. Farkli bir ortamda farkli bakislarla birbirinizi yeniden kesfedin. Yeniden bakisin, yeniden gulusun, yeniden flort edin. Kendinde ufak tefek seyleri degistir, goruntunle azcik cezbet. Oda ayni seyi yapsin. Nebilim, yeniden guzellessin hersey. Cokmu romantik bi moddayim acaba, bilmiyorumki. Her bosanan kadinin derininde bir yerlerde hayal ettigi bir barisma olurya, insallah o guzel barismayla yeniden ve yine cok seversiniz birbirinizi insallah. Allah cocugunuzun yuzune baksin..
 
Psikolojik bir sorunu olmadığını ve tedaviye ihtiyacı olmadığını söylüyor. Kendi sorunlarımın üstesinden gelebilirim diyor. Öyle herkese de derdimi açıp da anlatamıyorum. Çünkü ne kadar çok kişi bilirse, bu konular daha da büyüyor ve ben kaldıramıyorum. O yüzden dışardan biri sorduğunda ciddi bir sorunumuz yok diyorum. Bir ara birileriyle paylaştım ve çok büyüdü. Daha da kötü bir hal almaya başladı. Şimdi kendi içimizde halletmeye çalışıyoruz. Eşim de bu aralar çabalamaya başladı. Ama böyle devam eder mi bilmiyorum. Şimdilik her şeyi zamana bıraktım...
Bencede şans verebilirsiniz ama kendinizi çok kaptırmayın. Onu sürekli gözlemleyin ve herseye hazırlayın kendinizi böyle bi şans verme olsun yani. Ama bence oğluyla arasındaki buzu eritmişse büyük bi kademe kaydetmiştir. Bence sorumlulukları olmadan tek başına , sadece kendi kararlarıyla bi hayat istedi ama şu an Yük gördüğü şeyin aslında çok güzel bişey olduğunun farkına varıyor
 
Psikolojik bir sorunu olmadığını ve tedaviye ihtiyacı olmadığını söylüyor. Kendi sorunlarımın üstesinden gelebilirim diyor. Öyle herkese de derdimi açıp da anlatamıyorum. Çünkü ne kadar çok kişi bilirse, bu konular daha da büyüyor ve ben kaldıramıyorum. O yüzden dışardan biri sorduğunda ciddi bir sorunumuz yok diyorum. Bir ara birileriyle paylaştım ve çok büyüdü. Daha da kötü bir hal almaya başladı. Şimdi kendi içimizde halletmeye çalışıyoruz. Eşim de bu aralar çabalamaya başladı. Ama böyle devam eder mi bilmiyorum. Şimdilik her şeyi zamana bıraktım...
insallah her sey yoluna girer hayatınızda ama bence yoluna girecek sabredin fakat kpssyi kazanmanız lazım ne mezunusunuz acaba
 
Psikolojik tedaviyi kabul edersen bi şans daha veririm de Can'ım bi de sana tavsiyem oğlunla eşimi yalnız bırakma çünkü bi iyi oluyor bi kötü çocupa zarar vermesinden korktum
 
Konunun hepsini okumadim. Ara ara baktim ama ilk aklima gelen hayatinda baska biri oldugu. Cunku erkeklerin cocuklari gozu bile gormuyor o zanan. Simdi pismansa muhtemelen o kisiyle olmadi kurkcu dukkani misali vazgecti bence.

Allah yuvaniza huzur mutluluk versin. Cok uzuldum. En cok da cocuklara dayanamiyorum. Dilerim Allah tan kimsenin yuvasi bozulmasin.
 
X