- 15 Kasım 2014
- 1.167
- 1.609
- Konu Sahibi caykolik88
- #601
Su ana kadar olan sureci nasil gecirdiniz peki. Sanirim esiniz baba oldugunun bilincine varmis biraz
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Bana karşı ne iyiydi ne de kötüydü. Aynı evin içinde ama mesafeliydik. Ama her geçen gün oğluna olan ilgisi daha da arttı. 2 hafta önce kayınvalidem gelmişti. O gittikten sonra tartıştık. Ben de dayanamadım. Boşanma protokolünü imzalayıp eline verdim. Ertesi günü davayı açtı. Akşam eve geldiğinde eşyalarını kapıya bırakmıştım.Su ana kadar olan sureci nasil gecirdiniz peki. Sanirim esiniz baba oldugunun bilincine varmis biraz
Bunu teklif ettim ama kabul etmedi. Eşim de "sonuçta seni başka bir kadınla aldatmadım. Hayatımda senden başka bir kadın yok. Unutamaz mısın" diyor. Ama ben tekrar aynı şeyleri yaşamaya katlanamam. Kafamın içinde bir sürü şeyler dönüp duruyor. Bazen kpss ye kadar bekle sonra yoluna bak diyorum. Bazen bitir devam ettirme bazen de oğlun için bir şans daha ver diyorum kendi kendime. Bilmiyorum nasıl devam etmeliyim?Bosanip bosanmamak size kalmis bisey. Ama esinizin psikolojisi normal degil. Bi sure psikolojik destek almasini , tamam mi devam mi buna bir sure sonra karar vermenizi oneririm, esinizi buna ikna ederseniz cok iyi olur
Davayı geri çekip süre belirtmeden ayrı yaşasanız?
En azından acabalarınız hallolana kadar.
Ne diyerek reddediyorBunu teklif ettim ama kabul etmedi. Eşim de "sonuçta seni başka bir kadınla aldatmadım. Hayatımda senden başka bir kadın yok. Unutamaz mısın" diyor. Ama ben tekrar aynı şeyleri yaşamaya katlanamam. Kafamın içinde bir sürü şeyler dönüp duruyor. Bazen kpss ye kadar bekle sonra yoluna bak diyorum. Bazen bitir devam ettirme bazen de oğlun için bir şans daha ver diyorum kendi kendime. Bilmiyorum nasıl devam etmeliyim?
Bunu teklif ettim ama kabul etmedi. Eşim de "sonuçta seni başka bir kadınla aldatmadım. Hayatımda senden başka bir kadın yok. Unutamaz mısın" diyor. Ama ben tekrar aynı şeyleri yaşamaya katlanamam. Kafamın içinde bir sürü şeyler dönüp duruyor. Bazen kpss ye kadar bekle sonra yoluna bak diyorum. Bazen bitir devam ettirme bazen de oğlun için bir şans daha ver diyorum kendi kendime. Bilmiyorum nasıl devam etmeliyim?
Öfkeyle ve gururla hareket etme artık.Pişman olmuş görünüyor.Şans ver.İlerde pişman olursun.Kolay değil gidiyorum deyip gitmelerin sonrası..Burda da çoğu kişi öfkeyle hareket ettiğinden pişman oluyor sonra.Uzun zamandır girmiyordum. Sürekli yazıp sizleri de kendi sorunlarımla bıktırmak istemedim. Eşimle boşanma protokolü imzaladık. Sadece tazminat olarak evi istedim. Zaten krediyi yapılandırınca maaşının büyük bir kısmını evin kredisine ödüyor. İstese de nafaka veremez. Ben de zaten ondan kurtulmak için şartlarını kabul ettim. Evi bana ve oğluma bırak. Sen hayatımızdan çık dedim. Hatta eşyalarını da hazırlayıp o gelmeden kapının önüne bıraktım. Bir daha bu eve giremezsin diye. Eve geldiğinde eve almadım. Fakat oğlum çok ağladı. Babasını görmek istedi. Ona dayanamadım. Kapıyı açtım oğlum babasına öyle bir sarıldı ki eşim dayanamadı, davayı geri çekeceğini söyledi. Ama ben kabul etmedim.
Şimdilerde kendini affettirmeye çalışıyor fakat ben yaptıklarını unutamıyorum. Yine aynı şeyleri tekrar yapmayacağının garantisi yok. Ama oğluma kıyamıyorum. Ben oğluma o kadar ilgi göstermeme rağmen babasını görünce onun yanından ayrılmıyor. Babasıyla uyumak istiyor. Bilmiyorum ne yapacağımı... Bu durumları bilen çok fazla kişi yok. Bilenlerde çocuğun için ayrılma, her insan hata yapar, affet diyor. Ama hangi birini unutayım. Az şeyler yaşamadım. Oğlum için devam etmeliyim yoksa kendi yoluma mı bakayım bilmiyorum. Beni tek düşündüren oğlum. Onun eksik bir hayat yaşamasını istemem. Oğluma karşı kendimi suçlu hissediyorum. Onu babasız bırakırsam beni suçlamasından korkuyorum. Bugüne kadar bütün sorunlarımın üstesinden tek başıma geldim. Güçlü durmaya çalışmaktan, bazı şeyleri tek başıma taşımakta zorlanıyorum. Artık çok yoruldum. Bazı şeyleri düşünemiyorum. İlerisi hakkında olacakları kestiremiyorum. Akışına mı bırakmalıyım yoksa bitirmeliyim bilmiyorum.
Psikolojik bir sorunu olmadığını ve tedaviye ihtiyacı olmadığını söylüyor. Kendi sorunlarımın üstesinden gelebilirim diyor. Öyle herkese de derdimi açıp da anlatamıyorum. Çünkü ne kadar çok kişi bilirse, bu konular daha da büyüyor ve ben kaldıramıyorum. O yüzden dışardan biri sorduğunda ciddi bir sorunumuz yok diyorum. Bir ara birileriyle paylaştım ve çok büyüdü. Daha da kötü bir hal almaya başladı. Şimdi kendi içimizde halletmeye çalışıyoruz. Eşim de bu aralar çabalamaya başladı. Ama böyle devam eder mi bilmiyorum. Şimdilik her şeyi zamana bıraktım...Ne diyerek reddediyor
Bencede şans verebilirsiniz ama kendinizi çok kaptırmayın. Onu sürekli gözlemleyin ve herseye hazırlayın kendinizi böyle bi şans verme olsun yani. Ama bence oğluyla arasındaki buzu eritmişse büyük bi kademe kaydetmiştir. Bence sorumlulukları olmadan tek başına , sadece kendi kararlarıyla bi hayat istedi ama şu an Yük gördüğü şeyin aslında çok güzel bişey olduğunun farkına varıyorPsikolojik bir sorunu olmadığını ve tedaviye ihtiyacı olmadığını söylüyor. Kendi sorunlarımın üstesinden gelebilirim diyor. Öyle herkese de derdimi açıp da anlatamıyorum. Çünkü ne kadar çok kişi bilirse, bu konular daha da büyüyor ve ben kaldıramıyorum. O yüzden dışardan biri sorduğunda ciddi bir sorunumuz yok diyorum. Bir ara birileriyle paylaştım ve çok büyüdü. Daha da kötü bir hal almaya başladı. Şimdi kendi içimizde halletmeye çalışıyoruz. Eşim de bu aralar çabalamaya başladı. Ama böyle devam eder mi bilmiyorum. Şimdilik her şeyi zamana bıraktım...
insallah her sey yoluna girer hayatınızda ama bence yoluna girecek sabredin fakat kpssyi kazanmanız lazım ne mezunusunuz acabaPsikolojik bir sorunu olmadığını ve tedaviye ihtiyacı olmadığını söylüyor. Kendi sorunlarımın üstesinden gelebilirim diyor. Öyle herkese de derdimi açıp da anlatamıyorum. Çünkü ne kadar çok kişi bilirse, bu konular daha da büyüyor ve ben kaldıramıyorum. O yüzden dışardan biri sorduğunda ciddi bir sorunumuz yok diyorum. Bir ara birileriyle paylaştım ve çok büyüdü. Daha da kötü bir hal almaya başladı. Şimdi kendi içimizde halletmeye çalışıyoruz. Eşim de bu aralar çabalamaya başladı. Ama böyle devam eder mi bilmiyorum. Şimdilik her şeyi zamana bıraktım...