- 9 Nisan 2015
- 209
- 574
-
- Konu Sahibi caykolik88
- #1
Kızlar canım çok yanıyor. Bu akşam eşimle boşanma kararı aldık. Eşimi çok seviyorum ama beni sevmediğini söyleyen bir adam var karşımda. Evliliğimizin ilk yıllarında maddi olarak çok sıkıntı çektik ama ben hiçbir zaman problem etmedim. Hatta bana “şu dünyayı kapı kapı dolaşsam senin gibisini bulamazdım. Allah’a çok şükür seni karşıma çıkardı.” Derdi. Şimdi çok şükür kadrolu bir işe girdi ama her şey değişti. 1,5 yıldır ilgisizdi ama boşanacak kadar problemlerimiz olduğunu düşünmüyordum. 6 ay öncesine kadar boşanma aklımdan bile geçmiyordu. Birgün karşıma geçip boşanmak istediğini söylediğinde şoka girdim hiç beklemiyordum. Öyle kavga eden bir çift de değiliz. Hatta herkes bizim evliliğimize imrenirdi. Şu an kimse bilmiyor öğrenseler herkes için şok olacak. Ben bile henüz kabullenmiş değilim. Bir ay ailemin yanına gittim arayıp sormadı bile. Sonrasında kendisi bir daha deneyelim dedi ama kendi yine ilgisiz yine aynı şeyleri söyleyip durdu.
Bu akşam eve geldiğinde Sevmiyorum dedi ve yüzüğü çıkarıp masaya bıraktı. Ben de ısrarcı olmadım. Kabul ettim boşanmayı ama dilim söylese de kalbim bir türlü kabullenemiyor bu duruma. Çok acı çekiyorum. Boşa geçen 5 yılım ve 20 aylık bir oğlum. Baba evine gidemiyorum. Evde üvey bir abi. Ailem henüz eşimle olan sorunlarımdan habersiz. Geçen ay ziyaret amaçlı gittim abim geldiğim gün beni odaya sokmadı. Misafir olarak bile eve almadı. Babamla sürekli kavga edip durdular. Şimdi kucağımda bir çocukla o eve beni asla sığdırmaz. Bir ay zor dayandım. Ben memlekete ailemin yanına gitmek istemiyorum. Burada oğlumla kendime yeni bir hayat kurmak istiyorum ama önceki işim başka bir şehirdeydi. Bu şehre yeni taşındık. Kimsem de yok burada. Nasıl ayakta durucam nasıl yeniden hayat kurucam bilmiyorum. Şu an hala boşanma gerçeğini kabullenmiş bile değilken. Kimseye derdimi anlatamıyorum. Eşim kimse bilmesin boşandıktan sonra söylersin diyor. Bu kadar kolay mı sevmiyorum deyip beni bir çocukla tek başıma bırakıp gitmek. Bir gün de mi anladı sevmediğini. Ya da ben çok sevdiğim için mi hissetmedim sevmediğini. Bilmiyorum ne yapacağımı şu an kendimde bile değilim. Boşanan anneler siz nasıl ayağa kalktınız. Ben şu an kendimi o kadar güçsüz hissediyorum ki. Şu an tek düşündüğüm oğlum. Babası oğlumu bile sevemiyorum diyor. Psikolojik destek al diyorum. Kabul etmiyor. Ailesiyle de görüşmüyor. Bu hayatta en çok seni sevdim ama artık seni de sevmiyorum diyor. Peki ya oğlum. Hiç bu kadar çaresiz hissetmedim kendimi. Kuzenim de boşandı ama eski eşi tekrar dönmek istiyor. Ama ben hiç boşanmak istemiyorum. Evliliği de devam ettirsem birbirimize olan saygımızı yitiriyoruz. Devam ettirmeye kalksam ya beni aldatacak ya da şiddete başvurucak, Ne olur bana bir akıl verin. Nasıl bir yol çizeyim. Boşanmayı istemekle doğru mu yaptım. şu an normal düşünemiyorum. aklımı yitirmiş gibiyim.
Bu akşam eve geldiğinde Sevmiyorum dedi ve yüzüğü çıkarıp masaya bıraktı. Ben de ısrarcı olmadım. Kabul ettim boşanmayı ama dilim söylese de kalbim bir türlü kabullenemiyor bu duruma. Çok acı çekiyorum. Boşa geçen 5 yılım ve 20 aylık bir oğlum. Baba evine gidemiyorum. Evde üvey bir abi. Ailem henüz eşimle olan sorunlarımdan habersiz. Geçen ay ziyaret amaçlı gittim abim geldiğim gün beni odaya sokmadı. Misafir olarak bile eve almadı. Babamla sürekli kavga edip durdular. Şimdi kucağımda bir çocukla o eve beni asla sığdırmaz. Bir ay zor dayandım. Ben memlekete ailemin yanına gitmek istemiyorum. Burada oğlumla kendime yeni bir hayat kurmak istiyorum ama önceki işim başka bir şehirdeydi. Bu şehre yeni taşındık. Kimsem de yok burada. Nasıl ayakta durucam nasıl yeniden hayat kurucam bilmiyorum. Şu an hala boşanma gerçeğini kabullenmiş bile değilken. Kimseye derdimi anlatamıyorum. Eşim kimse bilmesin boşandıktan sonra söylersin diyor. Bu kadar kolay mı sevmiyorum deyip beni bir çocukla tek başıma bırakıp gitmek. Bir gün de mi anladı sevmediğini. Ya da ben çok sevdiğim için mi hissetmedim sevmediğini. Bilmiyorum ne yapacağımı şu an kendimde bile değilim. Boşanan anneler siz nasıl ayağa kalktınız. Ben şu an kendimi o kadar güçsüz hissediyorum ki. Şu an tek düşündüğüm oğlum. Babası oğlumu bile sevemiyorum diyor. Psikolojik destek al diyorum. Kabul etmiyor. Ailesiyle de görüşmüyor. Bu hayatta en çok seni sevdim ama artık seni de sevmiyorum diyor. Peki ya oğlum. Hiç bu kadar çaresiz hissetmedim kendimi. Kuzenim de boşandı ama eski eşi tekrar dönmek istiyor. Ama ben hiç boşanmak istemiyorum. Evliliği de devam ettirsem birbirimize olan saygımızı yitiriyoruz. Devam ettirmeye kalksam ya beni aldatacak ya da şiddete başvurucak, Ne olur bana bir akıl verin. Nasıl bir yol çizeyim. Boşanmayı istemekle doğru mu yaptım. şu an normal düşünemiyorum. aklımı yitirmiş gibiyim.