- 7 Kasım 2014
- 52
- 12
- 18
- 35
- Konu Sahibi mezzanotte
-
- #1
Merhaba
Nasil başlayacagimida bilemiyorum.
Sinirden içim titriyor.
Benim problemin eşimle.
Çok bencil.4yıllık evliyim artık ondan çok sogudum. Her kavgamizda beni susturmaya çalışır gerekirse itip kakar. Bir çok sorunlar yaşadık bana ve aileme çok saygısızlıklar yaptı. Ama kendi ailesine laf ettirmez hemen parlar bana. 4 ay önce boşanmak istediğimi söyledim ve evden ayrildim. Her gün geldi eve don degisicem vesaire. 2 yasinda bi oğlum var döndüm eve ama ayni şeyler devam etti. Su an annemdeyim. Annem burun ameliyati oldu. 5 gündür buradayım. Hergünü bana zehir etti eve gel diye.güzelce izah ediyorum. Kendisi de geçmiş olsun demeye bile gelmedi. Bana diyor ki senin burada evin var. Diyorum biraz ayaklansin geleceğim. Sen de bi uğra. Benim burada evim var diyor ne işim var orada gibi saçma saçma cümleler kuruyor. Sürekli beni yönetmeye çalışıyor. Bi ortamda konuşurken bile kaş gözle susturuyor. Yaptığım sıradan şeyler bile ona batıyor. Otobüste vs konuşmama bile izin vermiyor. En sonunda beni sindirdi. Dışarı tek çıkmaya bile cesaret edememeye başladım. Kendime güvenimi bitirdi.ben onu tanidığımda kendine güveni hiç yoktu.şimdi beni ayaginin altinda eze eze egosunu yükseltti ve kendimi işe yaramaz hissettirmeye basladı.
Onu istemiyorum. Hergün kafamda boşanmayı düşünüyorum.keşke geri donmeseydim cesaretini toplayıp cikmiatim o kapidan.ailem her zaman arkamda. Ama niye yapamiyorum bilmiyorum.
Nasil başlayacagimida bilemiyorum.
Sinirden içim titriyor.
Benim problemin eşimle.
Çok bencil.4yıllık evliyim artık ondan çok sogudum. Her kavgamizda beni susturmaya çalışır gerekirse itip kakar. Bir çok sorunlar yaşadık bana ve aileme çok saygısızlıklar yaptı. Ama kendi ailesine laf ettirmez hemen parlar bana. 4 ay önce boşanmak istediğimi söyledim ve evden ayrildim. Her gün geldi eve don degisicem vesaire. 2 yasinda bi oğlum var döndüm eve ama ayni şeyler devam etti. Su an annemdeyim. Annem burun ameliyati oldu. 5 gündür buradayım. Hergünü bana zehir etti eve gel diye.güzelce izah ediyorum. Kendisi de geçmiş olsun demeye bile gelmedi. Bana diyor ki senin burada evin var. Diyorum biraz ayaklansin geleceğim. Sen de bi uğra. Benim burada evim var diyor ne işim var orada gibi saçma saçma cümleler kuruyor. Sürekli beni yönetmeye çalışıyor. Bi ortamda konuşurken bile kaş gözle susturuyor. Yaptığım sıradan şeyler bile ona batıyor. Otobüste vs konuşmama bile izin vermiyor. En sonunda beni sindirdi. Dışarı tek çıkmaya bile cesaret edememeye başladım. Kendime güvenimi bitirdi.ben onu tanidığımda kendine güveni hiç yoktu.şimdi beni ayaginin altinda eze eze egosunu yükseltti ve kendimi işe yaramaz hissettirmeye basladı.
Onu istemiyorum. Hergün kafamda boşanmayı düşünüyorum.keşke geri donmeseydim cesaretini toplayıp cikmiatim o kapidan.ailem her zaman arkamda. Ama niye yapamiyorum bilmiyorum.