bitkinim yorgunum umutsuzum hiç bi şey için kılımı kıpırdatasım yok.acımı yaşayım diyorum duramıyorum boş boş. bi yerden tutunsam diyorum çok fazla bitkin ve ümitsizim. yaşayan bi ölü gibiyim.geziniyorum sadece insanlar arasında,hiç bi varlıgım yok. anksiyete tedavisi görüyodum zaten,evlenince azaltmıştım ilacı sonra bırakmıştım. şimdi her şey sil baştan başladı.doktora bile gitmek istemiyorum.herkes acımdan besleniyo gibi hissediyorum.kendimi kimseye göstermek istemiyorum. herkes mutsuz oldugumu duymak istiyo gibi. gülsen bile canını sıkana kadar ugrasıyolar.ben güçlü biriyim ama şu sıra degil. kabuguma çekildim ve cok mutsuzum. Sadece dua ediyorum