Merhaba kızlar.Şimdiden okuyup vakit ayırdığınız için teşekkür ederim.Biraz uzun olacak fakat içim kaldırmıyor artık.Sanki bulunduğum durumdan çıkamayacakmışım gibi hissediyorum.Kiminize göre basit şeyler olarak gözükebilir herkesin işte farklı oluyor... şunu anladım ki mutlu olamadıktan sonra başarının bile bir yere kadar anlamı olabiliyor ne yazık ki...Artık kaldıramıyorum bazı şeyleri.6 ay önce yeniden üniversite sınavına hazırlanmaya karar verdim.Aklımda net bir hedef yoktu fakat yaşadığım bazı sıkıntılar ve hala da devam ediyor yüzünden odaklanamadım ,odaklanamıyorum 3 senedir o kadar çalışıyorum ama geldiğim nokta da mutlu değilim.Artık çalışasım gelmiyor bile.Çalışmaya o kadar aşık olan insan kendini zor bir şekilde kitaba atıyor.Bugün evdeydim mesela açamadım kitabı çalışamadım uykum olmadığı halde uyudum.Bunalıyorum artık evde.Yaşadığım sıkıntılar sürekli aklıma geliyor evdeyken.Çalışmak anlamsız geliyor.Kısacası hiçbir şey yapamıyorum artık.Her şeyim belirsiz.İçim daraliyor her şey ama her şey gözümde anlamsız.4 aydır ben bu haldeyim çıkamiyorum içinden.
Son düzenleme: